Το μεγάλο φαβορί, η ταινία «Nomadland» της Κλόι Ζάομ κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, στην 93η τελετή η οποία πραγματοποιήθηκε στο Union Station, έναν ιστορικό σιδηροδρομικό σταθμό στην καρδιά του Λος Άντζελες, περίπου 12 χιλιόμετρα από το Dolby Theater όπου διεξάγονται παραδοσιακά οι τελετές απονομής των Όσκαρ.

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η τελετή δεν είχε κεντρικό παρουσιαστή, αλλά βασίστηκε σε μια ομάδα λαμπερών προσώπων (μεταξύ των οποίων οι Χάρισον Φορντ, Μπραντ Πιτ, Χοακίν Φοίνιξ, Ριζ Γουίδερσπουν, Ρενέ Ζελβέγκερ), ενώ δεν υπήρξε ούτε η παραδοσιακή ορχήστρα, αλλά τη θέση της πήρε ο Questlove (των The Roots) σε ρόλο DJ.

Σε αντίθεση με άλλες βραβεύσεις, όπως τα BAFTAs και οι Χρυσές Σφαίρες, στα φετινά Όσκαρ οι αστέρες του Χόλυγουντ που ήταν υποψήφιοι βρέθηκαν στην εκδήλωση. Οι 170 διάσημοι προσκεκλημένοι δεν φορούσαν μάσκες όσο «έγραφαν» οι κάμερες, ωστόσο τους είχε ζητηθεί να το κάνουν όσο η τελετή βρίσκεται σε διαφημίσεις ή παρουσιάζει εμβόλιμα βίντεο.

Η 39χρονη Κινέζα σκηνοθέτις δήλωσε: «Εκ μέρους των παραγωγών μου, ευχαριστούμε την Ακαδημία και τους συνυποψήφιους μας και όσους μας βοήθησαν για να γίνει αυτή η ταινία, τη συγγραφέα του βιβλίου στο οποίο βασιστήκαμε, όλους όσους έπαιξαν, όσους βρήκαμε στο δρόμο και μας δίδαξαν τι σημαίνει πραγματική καλοσύνη». Μια ανατροπή στη φετινή τελετή ήταν πως το συγκεκριμένο βραβείο δεν ανακοινώθηκε τελευταίο – όπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία του θεσμού – αλλά πριν από την απονομή των βραβείων Α’ Γυναικείου και Α΄ Ανδρικού Ρόλου.

Α’ Ανδρικού Ρόλου: Στον Αντονι ΧόπκινςΑ’ Γυναικείου Ρόλου:Στη Φράνσις Μακ Ντόρμαντ για το NomadlandΒ΄ Ανδρικού Ρόλου

Ο Ντάνιελ Καλούγια που υποδύθηκε τον Μαύρο Πάνθηρα, Φρεντ Χάμπτον, στην ταινία Judas and the Black Messiah ήταν απίθανο να χάσει το Χρυσό Αγαλματίδιο, το οποίο αφιέρωσε και στον άλλο υποψήφιο της ίδιας ταινίας τον ΛαΚιθ Στάφιλντ (Judas and the Black Messiah).

Ο Ντάνιελ Καλούγια δήλωσε παραλαμβάνοντας το βραβείο: «Ευχαριστώ Θεέ μου, χωρίς την προστασία σου και την καθοδήγησή σου δεν θα ήμουν εδώ. Ευχαριστώ την μητέρα μου, που μου έδωσε τα πάντα και την αδερφή μου… Ήταν εκπληκτικό που έγινε αυτή η ταινία για τον Φρεντ Χάμπτον (σ.σ.: ηγέτης του κινήματος των Μαύρων Πανθήρων). Το αφιερώνω και στον Λακίθ (Στάνφιλντ) που παίξαμε μαζί. Έμαθα κι εγώ να αγαπάω τον εαυτό μου μέσα από αυτόν τον ρόλο».

Β’ Γυναικείου ΡόλουΗ απολαυστική γιαγιά Γιουν Γιου-τζουνγκ στο «Minari» είναι ούτως η άλλως ένα από τα θέματα συζήτησης στη φετινή απονομή και κατάφερε να γίνει η δεύτερη Ασιάτισσα από το 1957 που κερδίζει το εν λόγω βραβείο, αφήνοντας με άδεια χέρια ηθοποιούς όπως η Γκλεν Γκλόουζ και η Αμάντα Σέιφιρντ.

Οι υπόλοιπες υποψήφιες για την κατηγορία ήταν οι: Ολίβια Κόλμαν (The Father), Αμάντα Σέιφριντ (Mank), Μαρία Μπακάλοβα (Borat Subsequent Moviefilm) και Γκλεν Κλόουζ (Hillbilly Elegy)

Όσκαρ ΣκηνοθεσίαςΓια πρώτη φορά στην ιστορία η Ακαδημία ψηφίζει δύο γυναίκες στη διεκδίκηση του συγκεκριμένου βραβείου, όμως η νικήτρια ήταν η Κλόι Ζάο για την ταινία Nomadland.

Υποψήφιες για καλύτερη σκηνοθεσία ήταν επίσης οι: Λι Αϊζακ Τσανγκ (Minari), Ντέιβιντ Φίντσερ (Mank), Έμεραλντ Φένελ (Promising Young Woman) και Τόμας Βίντερμπεργκ (Άσπρο Πάτο)

Η Ζάο ήδη απέσπασε με το «Nomadland» Χρυσή Σφαίρα, BAFTA, Indies και 55 ακόμα βραβεία σκηνοθεσίας στις κριτικές ενώσεις της Αμερικής.Η ίδια δήλωσε παραλαμβάνοντας το Όσκαρ Σκηνοθεσίας: «Ευχαριστώ την Ακαδημία και τους συνυποψήφιους μου. Σκέφτομαι πολύ τελευταία τι να κάνω όταν τα πράγματα δεν θα είναι πια τόσο καλά. Όταν μεγάλωνα στην Κίνα, λέγαμε κάτι ποιηματάκια με τον πατέρα μου. Η πρώτη φράση που θυμάμαι έλεγε ‘οι άνθρωποι είναι εκ γενετής καλοί’. Αυτό έχει επίδραση σ’ εμένα μέχρι και σήμερα. Έβρισκα πάντα καλοσύνη στους ανθρώπους που συναντούσα. Αυτό το βραβείο ανήκει σε όποιον έχει την πίστη και το κουράγιο να παραμένει καλός προς τον εαυτό του και τους άλλους… Το αφιερώνω σε όσους με ενέπνευσαν».

Πρωτότυπο σενάριοΗ βρετανίδα Εμεραλντ Φένελ ήταν το φαβορί στην κατηγορία πρωτότυπο σενάριο για την ταινία Promising Young Woman και αυτή που τελικά πήρε στα χέρια της το χρυσό αγαλματίδιο. Το σενάριό της έχει αμεσότητα και μιλάει για ένα από τα βασικά σημεία της δημόσιας συζήτησης της εποχής μας, την πατριαρχία.

Υποψήφιοι για την κατηγορία του πρωτότυπου σεναρίου ηταν επίσης οι: Ααρον Σόρκιν (Η Δίκη των 7 του Σικάγου), Λι Αϊζακ Τσανγκ (Minari), Γουιλ Μπέρσον & Σάκα Κινγκ (Judas and the Black Messiah) και Αμπραμ Μάρντερ & Ντάριους Μάρντερ (Sound of Metal)

Διασκευασμένο σενάριοΟ Γάλλος Φλοριάν Ζέλερ που διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη το θεατρικό του έργο «The Father». Η Ενωση Σεναριογράφων πάντως ψήφισε «Μπόρατ».

Υποψήφιοι για το διασκευασμένο σενάριο ήταν επίσης: οι Κλόι Ζάο (Nomadland), Σάσα Μπάρον Κοέν (Borat Subsequent Moviefilm), Κεμπ Πάουερς (One Night in Miami), Ραμίν Μπαχράμι (The White Tiger)

Καλύτερη διεθνής ταινίαΣτην κατηγορία καλύτερης διεθνούς ταινίας η Δανέζικη «Άσπρο Πάτο» ήταν το φαβορί, καθώς ήδη είχε αποσπάσει μια σειρά από βραβεία, όπως τα τέσσερα μεγάλα από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, και επιβεβαιώθηκε με τον σκηνοθέτη Τόμας Βίντερμπεργκ να παραλαμβάνει το Όσκαρ και να το αφιερώνει στην κόρη του Ida, που σκοτώθηκε τις πρώτες μέρες των γυρισμάτων.

«Είχα φανταστεί αυτή την στιγμή από όταν ήμουν πέντε χρονών κι ετοίμαζα λόγους. Είναι μια ταινία για το πώς μπορείς να χάσεις τον έλεγχο στη ζωή. Θέλω να ευχαριστήσω τη σύζυγό μου μετά τη δύσκολη περίοδο που περάσαμε… Το συνεργείο έκανε τα πάντα για να σώσει την ταινία και να σώσει εμένα. Η ταινία μιλάει για έναν απομονωμένο άνθρωπο που χάνεται στη μάχη του με το αλκοόλ, για τέσσερις λευκούς άνδρες που πίνουν. Θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Μαντς Μίκελσεν, που έδωσε τον καλύτερο του εαυτό. Θέλαμε να φτάξουμε μια ταινία που να γιορτάζει τη ζωή και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων συνέβη κάτι απίστευτο. Κάποιος κοίταζε το κινητό του ενώ οδηγούσε και μέσα στο αυτοκίνητο ήταν η κόρη μου. Πριν σκοτωθεί μου είχε στείλει ένα γράμμα ότι αγαπούσε το σενάριο αυτό. Νιώθω ότι είναι εδώ και με επευφημεί. Το έκανα για εκείνη, σαν φόρο τιμής. Αυτό το βραβείο είναι για εκείνη.»

Υποψήφιες ταινίες ήταν επίσης οι: QuoVadisAida? (Βοσνία-Ερζεγοβίνη), Collective (Ρουμανία), The Man Who Sold His Skin (Τυνησία) και Better Days (Χονγκ Κονγκ)

ΚοστούμιαΤο Όσκαρ στην κατηγορία κουστούμια πήγε στην Αν Ροθ που υπογράφει τα πολύ αυθεντικά κοστούμια στο «Ma Rainey’s Black Bottom» και ιδιαίτερα για τα πολύχρωμα της Βαϊόλα Ντέιβις.

Υπόλοιπες υποψηφιότητες: Emma, Mank, Mulan, Πινόκιο

Μακιγιάζ και κομμώσειςΤο φαβορί είναι το «Ma Rainey’s Black Bottom» και η εκπληκτική μεταμόρφωση της Βαϊόλα Ντέιβις για τον ομώνυμο ρόλο και εκεί πήγε το Οσκαρ. Μάλιστα η Αν Ροθ που επιμελήθηκε και τα κουστούμια της ταινίας συνεργάστηκε πολύ στενά και με τις κομμώσεις και το μακιγιάζ της ταινίας δίνοντάς τους την πληροφορία ότι η Rainey χρησιμοποιούσε τρίχες αλόγου για τις περούκες της και είχε χρυσά δόντια.

Υπόλοιπες υποψήφιες ταινίες: Hillbilly Elegy, Emma, Mank, Πινόκιο

Καλύτερος ήχοςΤο Όσκαρ πήγε στο «Sound of Metal». Ο ήχος παίζει καθοριστικό ρόλο στην ταινία καθώς αναφέρεται σε έναν ντράμερ που χάνει ξαφνικά την ακοή του. Οι πειραματισμοί που αφορούν στους ήχους που ακούει στο κεφάλι του ένας κωφός και τις δονήσεις που νιώθει, φαίνεται ότι βρήκαν το στόχο τους. Υπογράφει ο Νίκολας Μπέκερ (Arrival, Gravity).

Οι υπόλοιπες υποψηφιότητες ήταν οι: Mank, Greyhound, Soul, News of the World

Κινουμένων σχεδίωνΣτο «Soul» κατέληξε το Οσκαρ προσθέτοντας ένα ακόμη μεγάλο βραβείο στην Pixar και την Ντίσνεϊ.

Οι υπόλοιπες υποψηφιότητες ήταν: Wolfwalkers, Φύγαμε, Over the moon, A Shaun the Sheep Movie

Καλυτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους: If Anything Happens I love you

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους: The two distant strangers

Καλύτερου ντοκιμαντέρ μικρού μήκους: Colette

Καλύτερο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους: My Octopus Teacher

Καλύτερα οπτικά εφέ: Tenet

Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης: Η ασπρόμαυρη ταινία Mank, από τον Ντόναλντ Γκρέιαμ Μπερτ

Καλύτερη Φωτογραφία: Ο Έρικ Μέσερσμιντ για το «Mank», με τον Φαίδωνα Παπαμιχαήλ (Δίκη των 7 του Σικάγου) να είναι στους υποψηφίους, αλλά να μην κερδίζει το πολύτιμο αγαλματίδιο

Καλυτερου Μοντάζ: Στον Μίκελ Νίλσεν για το Sound of Metal. Σε αυτή την κατηγορία είχαμε την δεύτερη ελληνική υποψηφιότητα με τον Γιώργο Λαμπρινό και το The Father, ο οποίος όμως δεν επιλέχθηκε από την κριτική επιτροπή.

*Κεντρική φωτογραφία Ap Images