Την τελευταία της ανθρωπιστική αποστολή στη Ζιμπάμπου ολοκλήρωσε ως επικεφαλής η ιατρός Ελένη Θεοχάρους, μέσω της Οργάνωσης Εθελοντών Ιατροί Κύπρου, δίνοντας πλέον χώρο και χρόνο για νεότερος ιατρούς. Μια αποστολή που εκπλήρωσε μαζί συνοδοιπόρο τη φωτορεπόρτερ Κάτια Χριστοδούλου.

Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση, η Δρ Θεοχάρους ανέφερε πως η πρώτης της αποστολή στη Ζιμπάμπουε ήταν από 25 χρόνια, με την στήριξη του Διεθνούς Ταμείου Βοηθείας.

Φθάνοντας στην περιοχή διαπιστώσαμε ότι ήταν μια από τις πλέον υποανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη, με ένα υποτυπώδες νοσοκομείο.

Όπως εξήγησε το 85% των πολιτών ήταν φορείς του HIV. Κατά συνέπεια, πολλά παιδιά να γεννιούνται με τη νόσο αυτή, δημιουργώντας σημαντικά προβλήματα, όπως φτώχεια, ανεργία, αμορφωσιά.

Στο πλαίσιο αυτό με την συμβολή του Διεθνούς Ταμείου Βοηθείας και άλλων ανθρωπιστικών οργανώσεων η ομάδα εθελοντών άρχισε να λειτουργεί το νοσοκομείο σε μια πιο συγκεκριμένη βάση.

Μια άλλη λύση ήταν επίσης η δημιουργία μιας πολύ μεγάλης φάρμας σε μια εγκαταλελειμμένη περιοχή λευκών, προσφέροντας δουλειά σε πολλά παιδιά της περιοχής. Μάλιστα, οι εθελοντές έδειξαν στα παιδιά πως να φτιάχνουν τυρί με την παραδοσιακή μέθοδο.

Ταυτόχρονα επενδύσαμε στην εκπαίδευση και αρχίσαμε να δημιουργούμε σχολεία το ορφανοτροφείο της περιοχής.

Το σχολείο, πρόσθεσε εγκαινιάστηκε πριν από εφτά χρόνια και συνεχίζει μέχρι σήμερα.

Η Δρ Θεοχάρους τόνισε πως η κυπριακή κυβέρνηση θα πρέπει να στηρίξει τα προγράμματα αυτά, καθώς οι δυνατότητες των εθελοντών φθάνουν πλέον σε σημείο κορεσμού.

Πριν από μερικά χρόνια το Υπουργείο Εξωτερικών πρόσφερε μερικές υποτροφίες για τα παιδιά του ορφανοτροφείου που είχαν περάσει στο Πανεπιστήμιο. Αυτά τα παιδιά έχουν τώρα αποφοιτήσει. Παιδιά που μεγάλωσαν με λεφτά των Κυπρίων διδάσκουν τώρα στο σχολείο.

Η Δρ Θεοχάρους αναφέρθηκε επίσης στον Λουκ Γκλέμο τον άνθρωπο με τον οποίο ξεκίνησε την αποστολή της πριν από 25 χρόνια. Δίπλα της όλα αυτά τα χρόνια ήταν και η φωτορεπόρτερ Κάτια Χριστοδούλου, που συμμετείχε για πρώτη φορά στην αποστολή στη Λωρίδα της Γάζας, αμέσως μετά τη συνθήκη του Όσλοου.

Από την πλευρά της η κ. Χριστοδούλου ανέφερε πως «η κάθε αποστολή είναι διαφορετική και ξεχωριστή», αυτό που μένει όμως είναι η αγάπη του κόσμου.

Το πιο όμορφο είναι ότι τελικά παιδάκια που ήταν στο πρόγραμμα από το 2009 να έχουν πλέον μεγαλώσει, να έχουν σπουδάσει και να επιστρέφουν στη χώρα που μεγάλωσαν για να προσφέρουν τη δική τους μόρφωση για το καλύτερο της κοινωνίας τους.