Του Γιώργου Χρυσάνθου

“Τις αξίες και τις αρχές που επέδειξε στην πορεία της ζωής του.”

Είναι τα λόγια μιας μάνας που 12 χρόνια μετά τον χαμό του γιού της, προσήλθε στο Προεδρικό για να παραλάβει το μετάλλιο “Αλτρουισμού και Αυτοθυσίας” το οποίο δικαιωματικά και πανάξια ανήκει στον Χαράλαμπο.

Στον υπολοχαγό, και μεταθάνατον λοχαγό του 211 τάγματος πεζικού, ο οποίος έβαλε κυριολεκτικά μπροστά το κορμί του για να γλυτώσει τη ζωή τριών στρατιωτών και ενός δόκιμου εφέδρου αξιωματικού.

Ένα μετάλλιο το οποίο δεν επουλώνει τις πληγές της μάνας, του πατέρα και της αδελφής, το οποίο όμως γεμίζει όμως με περισσότερη περηφάνεια.

Δήμητρα Χαραλάμπους – Μητέρα θανόντος λοχαγού Χ.Χαραλάμπους“Για την δικαίωση του Χαράλαμπου μου σήμερα.”

Αν και η πολιτεία άργησε κάποια χρόνια να κάνει το χρέος της.

Νίκος Αναστασιάδης – Πρόεδρος της Δημοκρατίας“Εκφράζοντας ταυτόχρονα τις ειλικρινείς απολογίες της πολιτείας, για την οδύνη αλλά και την αδικαιολόγητη πικρία που προκλήθηκε μέχρι να αναγνωριστεί το αυτονόητο. “

Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ Ήταν πρωί 5ης Νοεμβρίου του 2009, όταν ένας υπόκωφος ήχος τάραξε την περιοχή γύρω από το φυλάκιο στην πρώτη γραμμή της Λευκωσίας κοντά στην Πύλη Πάφου, στο κέντρο της Παλιάς Λευκωσίας.

Ο υπολοχαγός και οι άλλοι τρεις στρατιώτες ξεκίνησαν καταμέτρηση του πολεμικού υλικού που υπήρχε στο φυλάκιο.

Κατά τη διάρκειά της, ο υπολοχαγός έπιασε μία χειροβομβίδα. Ένας περίεργος ήχος, προειδοποιητικός, ακούστηκε. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε, αφού με ένα «προειδοποιητικό κλικ», όπλισε μόνη της.

Χρίστος Πιερή – Εκπρόσωπος Υπουργείου Άμυνας“Ο πυροκροτητής όπλισε και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση”

Εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα είχε να αποφασίσει ένα πράγμα. Είτε εκείνος, είτε άλλοι τέσσερις και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι στην γύρο περιοχή.

Τότε φώναξε σαστισμένος σε όλους να βγουν έξω, αγκάλιασε την οπλοβιμβίδα και διάλεξε να επιβεβαιώσει σε όλους εμάς πόσο λεβέντης ήταν.

Τις πρώτες ώρες η τότε ηγεσία του Υπουργείου Άμυνας είχε διαλέξει τον δρόμο του “ανθρώπινου λάθους”, στην πορεία όμως οι εμπειρογνώμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι οπλοβομβίδες ήταν απαρχαιωμένες και σε κακές συνθήκες φύλαξης, με αποτέλεσμα να οπλίσει μόνη της λόγω φθοράς.

Χρίστος Πιερή – Εκπρόσωπος Υπουργείου Άμυνας“Ο θανατός του προήλθε από καμία απολύτως δική του ευθύνη.”

Η αδελφή του Άντρη, διάλεξε να περιγράψει  την θυσία του, με ένα ποίημα του Γιάννη Ρίτσου. Τον αποχαιρετισμό, τον οποίο έγραψε για τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Ένα ποίημα που συμπεριλαμβάνει τους πιο κάτω στοίχους που θα μπορούσαν να είχαν γραφτεί και για τον ίδιο τον Χαράλαμπο.

«H πιο μεγάλη πράξη της ζωής μας είναι η απόφαση του θανάτου μας, Όταν  μπορείς και να τον αποφύγεις, και συ τον διαλέγεις σαν τιμή και σα χρέος για τους άλλους, πιο πέρα απ’ τις ανάγκες σου. Όποιος μπορεί να νικήσει μια στιγμή τη ζωή του Νικάει και το θάνατο».