Του Γιώργου Χρυσάνθου
28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1976 15 χρόνων τότε, ο 59χρονος σήμερα ύποπτος για την οικογενειακή τραγωδία στους Εργάτες βγάζει μαχαίρι και δολοφονεί εν ψυχρώ την 10χρονη ανιψιά του στο σπίτι της στον Παρισινό.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Αφροαμερικανός εκτελείται για φόνο στη Νότια Καρολίνα
Σημερινή, 29 Αυγούστου 1976Κανένας δεν πίστευε στα μάτια του, όταν η τραγική μάνα κρατώντας στην αγκαλιά το άψυχο 10χρονο κοριτσάκι, κατέβηκε τις σκάλες του σπιτιού. Ο πατέρας του φερόμενου δράστη Κ.Γ, χωρίς να ξέρει ποιος ήταν ο δολοφόνος έβαλε το κοριτσάκι στο αυτοκίνητο και ξεκίνησε για το νοσοκομείο. Ήταν όμως αργά.
Ο δεκαπεντάχρονος μόλις αντιλήφθηκε τους αστυνομικούς άρχισε να τρέχει στα χωράφια. Αστυνομικοί τον καταδίωξαν και τον συνέλαβαν, εντοπίζοντας και το ματωμένο στιλέτο που χρησιμοποίησε.
AdvertisementΦιλελεύθερος, 3 Σεπτεμβρίου 1976Όπως ανέφερε στο δικαστήριο ο Υπαστυνόμος Η.Φ., του ΤΑΕ Λευκωσίας, η αστυνομία συναντά μεγάλες δυσκολίες στις ανακρίσεις, λόγω της χαμηλής νοημοσύνης του 15χρονου.
Μια από τις σοκαρίστικες αποκαλύψεις που έκανε ο ανακριτής της υπόθεσης, η οποία προέκυψε μέσα από τις ανακρίσεις του 15χρονου, ήταν ότι εκείνες τις ημέρες έβλεπε στην κρατική τηλεόραση μια τηλεοπτική σειρά, με το όνομα Petrocelli.
ΤΑΙΝΙΑ
Διαπραγματευόταν την ζωή του ιταλο-αμερικανού μεγαλοδικηγόρου Τονυ Petrocelli, και σε κάθε επεισόδιο παρουσιάζονταν εγκληματικές ιστορίες στις οποίες ο ίδιος προσπαθούσε να υπερασπιστεί τους πελάτες του. Και σε ένα από τα επεισόδια, φαίνεται να υπήρχε μια σκηνή με μαχαίρι, την οποία ο ίδιος ενδέχεται να μιμήθηκε.
Ακολουθούν αρκετές ανανεώσεις διαταγμάτων κράτησης του 15χρονου, μέσα στο 1976.
AdvertisementΣημερινή, 07 Σεπτεμβρίου 1976Η κράτηση του ανανεώθηκε για άλλες 8 ημέρες. Η αστυνομία απάντησε ότι στον ύποπτο παρέχεται ψυχιατρική περίθαλψη και ακολουθούνται οι οδηγίες των ιατρών. Ο ίδιος, συνοδευόμενος από την μητέρα του έκλαιγε και ζητούσε να πάει σπίτι.
Παραπέμπεται τελικά στο Κακουργιοδικείο, με την κατηγορία πως με παράνομη πράξη επέφερε το θάνατο της δεκάχρονης ανιψιάς του.
Φιλελεύθερος, 18 Νοεμβρίου 1976Ο νεαρός άκουγε με προσοχή τον Δικαστή, όταν όμως ρωτήθηκε αν είχε καταλάβει τι του είχε λεχθεί, είχε απαντήσει αρνητικά. Δεν είχε αντιληφθεί ούτε την εγκληματική ενέργεια.
Η υπόθεση τελικά έκλεισε, χωρίς ο δεκαπεντάχρονος να καταδικάζεται για το έγκλημα που διέπραξε, ενώ για περίπου εννέα χρόνια παρέμεινε για νοσηλεία στο ψυχιατρείο.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ… ΣΤΗ ΖΩΗ Σε ηλικία 23χρονων στις αρχές της δεκαετίας του 90”, γνωρίζει την μέλλουσα σύζυγό του, παντρεύονται και χτίζουν το σπίτι τους στους Εργάτες. Τι γνώριζε όμως η οικογένεια της συζύγου;
Δέσπω Αβραξίδου – Αδελφή θύματος“Γνωρίζατε κάτι για την ιστορία του 58χρονου; Όχι, τίποτα. Χθες το έμαθα.” Ανδρέας Καπαρδής Πρ. Συνδέσμου Εγκληματολογίας“Η προδιάθεση αυτή συνεχίζει στη ζωή την οποία μετά έφτιαξε, με την έννοια ότι η ίδια ωρολογιακή βόμβα δεν παύει να δουλεύει.”
Μέσα από τις μαρτυρίες των συγγενών, φαίνεται ότι στο σπίτι πέρασαν δύσκολες στιγμές, αναλόγως και της ψυχοσύνθεσης του υπόπτου.
Δέσπω Αβραξίδου – Αδελφή θύματος“Άρχισε να κάνει φασαρίες όταν είχε γεννηθεί το πρώτο μωρό. Τον έκλεισαν ψυχιατρείο. Η Αντρούλλα υπέγραψε και τον έβγαλε έξω γιατί την παρακαλούσε να βγει.”
Σύμφωνα πάντα με την οικογένεια, ο 58χρονος δεν δεχόταν κανένα στο σπίτι, δεν τον επισκεπτόταν κανένας από την δική του οικογένεια και ζήλευε πολύ.
Ελένη Αβραξίδου – Αδελφή θύματος“Ζήλευε την Αντρούλλα, γιατί όπως έλεγε είχε όλους όσους έρχονταν. Πολύ ζήλια.”
Η τελευταία πράξη του δράματος της ιστορίας του 58χρονου γράφτηκε και βάφτηκε με αίμα χθες, 45 χρόνια μετά την πρώτη.
