Καθησυχάζει τις ανησυχίες των Κύπριων πολιτών αναφορικά με την επικινδυνότητα των φιδιών που κάθε χρόνο τέτοια εποχή κάνουν την εμφάνιση τους σε αγροτικές και αστικές περιοχές, ο φυσιοδίφης και ερευνητής Γιώργος Κωνσταντίνου. Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ανέφερε ότι από τα εννέα συνολικά είδη φιδιών που έχουν διαπιστωθεί ότι βρίσκονται στην Κύπρο, μόνο η φίνα θεωρείται επικίνδυνο, ωστόσο δεν επιτίθεται στον άνθρωπο αφού προκαλεί προειδοποιητικό συριγμό.
Advertisement“Ο μόνος τρόπος για να δαγκωθείς από φίνα είναι να την πατήσεις κατά λάθος ή να την πιάσεις. Αλλιώς δεν κινδυνεύεις. Η φίνα ξεχωρίζει από το τριγωνικό κεφάλι, τις κάθετες κόγχες ματιών, είναι σαν της γάτας, την ουρά που “κόβεται” πιο κοντά από το υπόλοιπο χοντρό σώμα.”
Ο κύριος Κωνσταντίνου έκανε λόγο για πολλούς μύθους που επικρατούν στην Κύπρο σε σχέση με τα φίδια, όπως για παράδειγμα ότι η ούτω καλούμενη “ρόγα της κουφής” είναι επικίνδυνη, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα είδος αράχνης που δεν σημαίνει ότι στον ίδιο χώρο υπάρχει φίδι.
“Αν δούμε κάποιο δέρμα, τα φίδια αλλάζουν το καλοκαίρι για να μεγαλώσουν. Άρα, αν το δούμε δεν σημαίνει ότι το φίδι είναι εκεί. Για να μείνει σε ένα σπίτι πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, νερό, κρυψώνα, τροφή με τρωκτικά ή πουλιά. Εκεί όπου έχει πουλιά ή περιστέρια, προσελκύονται τα τρωκτικά και τα τρωκτικά προσελκύουν τα φίδια”
Ο Διευθυντής της Παιδιατρικής Κλινικής του Μακάρειου Νοσοκομείου Δρ. Αβραάμ Ηλίας εξήγησε ότι οι άνθρωποι πανικοβάλλονται μόνο και μόνο στη θέα ενός φιδιού. Κάθε χρόνο είπε, υπάρχουν τρία με τέσσερα περιστατικά δαγκώματος παιδιών από φίνα και άλλα τόσα από ενήλικες, που κατά λάθος έχουν πατήσει ή έχουν πιάσει το συγκεκριμένο φίδι.
Advertisement“Επειδή έχει δύο μυτερά δόντια στην άνω γνάθο, είναι εκεί που χύνει το δηλητήριο, άρα μια ή δύο αμιχές θα υπάρχουν στο δέρμα αυτού που έχει δαγκωθεί. Αρα, εάν δεν δούμε αυτές τις αμιχές, ίσως να μην πρόκειται για οχιά. Απαιτείται ψυχραιμία.”
Ο Δρ. Ηλία συνέστησε σε περίπτωση δαγκώματος, το μέλος πρέπει να είναι ακινητοποιημένο σε χαμηλότερο επίπεδο από αυτό της καρδιάς και αμέσως καλούμε ασθενοφόρο ή μεταφορά στο πλησιέστερο νοσοκομείο.
“Απαιτείται χρόνος 4 με 6 ώρες για να γίνει επικίνδυνο το δάγκωμα. Δεν έχουμε θανάτους τα τελευταία 25-30 χρόνια από δάγκωμα οχιάς. Δεν πρέπει να κόψουμε το μέλος και να προσπαθήσουμε να απομιζήσουμε το δηλητήριο, είναι λάθος αυτός ο τρόπος. Εάν υπάρχει επίδεσμος, επιδένουμε χαλαρά το μέλος σε μεγάλη έκταση για να αποφύγουμε την τοπική κυκλοφορία”
Ο γιατρός ανέφερε ότι το σημείο του δαγκώματος είναι επώδυνο, ενώ στα πέντε λεπτά αρχίζει πρήξιμο. Εάν μάλιστα αλλάξει χρώμα το δέρμα, τότε είναι επιβεβαίωση ότι πρόκειται περί δηλητηριώδες φίδι.
“Εάν το περιδέσουμε το άκρο, τότε κάθε δεκαπέντε λεπτά πρέπει να το ξαναδένουμε γιατί το οίδημα, μπορεί να εμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος. Δεν βάζουμε πάγο στο δάγκωμα και αφαιρούμε από το άκρο κοσμήματα ή άλλα αξεσουάρ. Ο ασθενής πρέπει να είναι ήρεμος.”