Το Ανώτατο απέρριψε έφεση καταδικασθέντα για μείωση της ποινής που του είχε επιβληθεί πρωτόδικα για υπόθεση που αφορούσε τη διάπραξη αδικημάτων σε σχέση με την παιδική πορνογραφία.

Συγκεκριμένα, σε φορητούς υπολογιστές του καταδικασθέντα είχαν ανευρεθεί διάφορα αρχεία παιδικής πορνογραφίας, περιλαμβανομένων και αρχείων βίντεο που απεικόνιζαν παιδιά κάτω των 13 ετών, διάρκειας 15 ωρών 33 λεπτών και 4 δευτερολέπτων. 

Στον εφεσείοντα επιβλήθηκαν από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λεμεσού που εκδίκασε την υπόθεση 2,5 έτη φυλάκιση ανά κατηγορία στις δύο κατηγορίες που αφορούσε κατοχή παιδικής πορνογραφίας κατά παράβαση των άρθρων 2 και 8(Ι) του περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Σεξουαλικής Κακοποίησης της Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης Παιδιών και της Παιδικής Πορνογραφίας Νόμου, Ν.91(Ι)/2014 και 4,5 έτη φυλάκισης ανά κατηγορία στις δύο κατηγορίες που αφορούσαν τα αδικήματα των Άρθρων 2 και 8(Ι)(6) του ίδιου ως άνω Νόμου.

«Ο εφεσείων με ένα λόγο έφεσης προσβάλλει ως εσφαλμένη την ποινή που του επιβλήθηκε ως έκδηλα υπερβολική και/ή προϊόν εσφαλμένης καθοδήγησης ως προς τις αρχές δικαίου που διέπουν την επιβολή ποινής».

Το Ανώτατο Δικαστήριο,  αναφέρει ότι «η Κατηγορία του Άρθρου 8(6) του Ν.91(Ι)/2014 που παραδέχτηκε ο εφεσείων, προβλέπει ως ποινή αυτή της ποινής φυλάκισης δια βίου όταν το παιδί που απεικονίζεται στο υλικό παιδικής πορνογραφίας είναι ηλικία κάτω των δεκατριών (13) ετών». Συνεπώς, σημειώνει, «η σοβαρότητα της είναι δεδομένη».

Το Κακουργιοδικείο, συνεχίζει το Ανώτατο Δικαστήριο, «στην απόφαση του εύστοχα αναφέρεται στην σοβαρότητα των κατηγοριών που παραδέχθηκε ο εφεσείων στη συχνότητα διάπραξης των αδικημάτων της φύσεως αυτής, της εύκολης διάπραξης τους λόγω της ευρείας χρήσης του διαδικτύου, της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης που θεσπίστηκε για την πάταξη της εκμετάλλευσης και ειδικότερα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των παιδιών αποτέλεσμα της οποίας είναι μεταξύ άλλων ο Ν.91(Ι)/2014, ο οποίος εισήγαγε αυστηρότερες ποινές για πάταξη των εγκλημάτων της φύσεως αυτής».

Περαιτέρω, προσθέτει, «αναφέρθηκε στις ολέθριες συνέπειες που ενέχουν τα εγκλήματα αυτά στα θύματα τους και καθοδηγήθηκε από τη νομολογία αναφορικά με την αριθμητική διάσταση που λαμβάνουν τα εγκλήματα αυτά που είναι κάθετα ανοδική όπως και την ανάγκη επιβολής αποτρεπτικών ποινών».

Όσον αφορά τα παράπονα του εφεσείοντα, συνεχίζει το Ανώτατο στην απόφασή του, «παρατηρούμε ότι το Κακουργιοδικείο στο έργο του εξέτασης των μετριαστικών παραγόντων σημείωσε την άμεση παραδοχή του ως ένδειξη μεταμέλειας όπως και το λευκό ποινικό μητρώο του ως στοιχείο που προσδίδει δικαίωμα επιείκειας του Δικαστηρίου». Περαιτέρω, αναφέρει, έλαβε υπόψιν του όλες τις προσωπικές του περιστάσεις όπως αυτές διατυπώνονται στην έκθεση Κοινωνικής Έρευνας που είχε ετοιμαστεί για τον σκοπό αυτό, της πάθησης του και ειδικά για το πρόγραμμα απεξάρτησης «ΗΛΕΚΤΡΑ».

«Παρατηρούμε ότι το Μόνιμο Κακουργιοδικείο στην απόφαση του στάθμισε κάθε σχετικό παράγοντα και υποδειγματικά έλαβε υπόψιν του για σκοπούς μετριασμού της ποινής κάθε στοιχείο που ήταν προς όφελος του εφεσείοντα», αποφαίνεται το Ανώτατο στην απόφασή του.

Κρίνουμε, σημειώνει, «ότι αυτή είναι καθόλα ορθή και ότι η ποινή δεν είναι υπερβολική. Θα την χαρακτηρίζαμε υπό τις περιστάσεις ως επιεική».