Του Κωνσταντίνου Φυτιρή, Υποναυάρχου ε.α
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα με την διεξαγωγή ερευνών από το τουρκικό πλοίο Ερευνών ORUC REIS και με την συνοδεία μεγάλου αριθμού Τουρκικών πολεμικών πλοίων, δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία για όσους παρακολουθούν την πορεία των Τουρκικών ενεργειών από το 1974. Μετά την εισβολή στην Κύπρο και την κατάληψη του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία εξέδωσε την ΝΟΤΑΜ 714 με την οποία ανοικτά πλέον άρχισε να αμφισβητεί τον Εθνικό εναέριο χώρο, την δικαιοδοσία της Ελλάδας στο FIR Αθηνών (που καλύπτει με βάση τους διεθνείς κανονισμούς όλο το Αιγαίο) και την ευθύνη για διεξαγωγή επιχειρήσεων Έρευνας και Διάσωσης. Συνοπτικά η Τουρκία ακολουθεί την αρχή «Διεκδικώ και αναλαμβάνω την δικαιοδοσία και υποχρεώσεις στην περιοχή ενδιαφέροντος, για να κατοχυρώσω κυριαρχικά δικαιώματα». Με αυτό τον τρόπο διεκδικεί το μισό Αιγαίο και την περιοχή δυτικά της Πάφου μέχρι την Ρόδο υποστηρίζοντας ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα αλλά μόνο χωρικά ύδατα 6 νμ . Με αυτή την επεκτατική παράνομη πολιτική παραβιάζει και παραβαίνει τον Εθνικό εναέριο χώρο του Ανατολικού Αιγαίου και το FIR Αθηνών αντίστοιχα καθημερινά από το 1974.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Όταν άρχισαν οι γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας το Τουρκικό κατεστημένο πιάστηκε στον ύπνο γιατί είχε συνηθίσει να αμφισβητεί με καθημερινές παραβιάσεις στο Αιγαίο ενώ στην Κύπρο επαναπαύθηκε ότι οι 40.000 Τούρκοι στρατιώτες εγγυώνταν την εξασφάλιση των κεκτημένων. Όταν συνειδητοποίησαν ότι η Κ.Δ προχωρά με εταιρείες κολοσσούς και η εξόρυξη υδρογονανθράκων θα καθιστούσε πλέον την Κυπριακή Δημοκρατία ως ενεργειακό κόμβο στην Ανατολική Μεσόγειο με εμπλεκόμενα συμφέροντα Μεγάλων Δυνάμεων που θα μετέτρεπαν τα διμερή ζητήματα σε διεθνή, ξύπνησαν. Μοναδική επιλογή τους να προλάβουν την Κυπριακή Δημοκρατία πριν να προβεί με ξένα κεφάλαια δισεκατομυρίων σε εξόρυξη στα οικόπεδα που ανευρέθησαν σημαντικές ποσότητες υδρογονανθράκων. Δυστυχώς για την πλευρά μας τα κατάφερε λόγω της αναλγησίας εμπλεκομένων κυβερνητικών αξιωματούχων και υπηρεσιών της Δημοκρατίας, που κάποια στιγμή πρέπει να λογοδοτήσουν προς τον λαό για αμέλεια που έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα. Η Τουρκία λοιπόν παρά τα οικονομικά της προβλήματα επιδόθηκε σε μια τεράστια προσπάθεια και αφού απέκτησε πλοία ερευνών και γεωτρύπανα, ανέτρεψε στο επιχειρησιακό πεδίο το γεωτρητικό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας -τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον- και τώρα στράφηκε προς την Ελληνική υφαλοκρηπίδα για έρευνες πριν η Ελλάδα προβεί σε έρευνες και γεωτρήσεις και την θέσει προ τετελεσμένου. Ο Ερντογάν με την αλαζονεία και φιλοδοξία του να καταστεί ο μεγαλύτερος ηγέτης της Τουρκίας αποκαθηλώνοντας τον Ατατούρκ, συνεχίζει πιο έντονα να αμφισβητεί και να διεκδικεί το μισό Αιγαίο μέχρι την Κύπρο εφαρμόζοντας την 2η φάση του σχεδίου του «ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ».
Πλέον η έκφραση «πολιτική σκακιέρα» δεν μπορεί να εκφράσει το πολύπλοκο γεω-στρατηγικό και γεω-οικονομικό παιχνίδι που παίζεται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η πρόσφατη ανάπτυξη διπλωματικών σχέσεων Ισραήλ- Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) μπορεί να δημιουργήσει ένα άξονα από τις αραβικές χώρες μέχρι την Ευρώπη μέσω Ιορδανίας-Ισραήλ-Κύπρου-Αίγυπτου-Ανατολικής Λιβύης – Ελλάδας. Όμως μπορεί να υπάρξουν και άξονες ενοχλητικοί για τα Ελλαδο-Κυπριακά συμφέροντα όπως αυτός που ενώνει τα συμφέροντα Τουρκίας- Δυτικής Λιβύης – Ιταλίας – Μάλτας.
Όπως διαμορφώνεται η κατάσταση με τις τελευταίες ενέργειες της Τουρκίας στην ΑΟΖ Κυπριακής Δημοκρατίας και την υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας εκτιμάται ότι η Τουρκία θα συνεχίσει τις έρευνες και γεωτρήσεις στην ΑΟΖ της Κύπρου αλλά και του OROYC REIS με συνεχή ανανέωση της NAVTEX, πιέζοντας την Ελλάδα να αποδεχθεί διάλογο για τα ζητήματα όχι μόνο της υφαλοκρηπίδας αλλά με όλους τους όρους που έχει θέσει η Τουρκία από το 1974. (αποστρατικοποίηση νησιών, FIR, μη επέκταση χωρικών υδάτων κλπ) .
Το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα κάνει η Ελλάδα εάν η Τουρκία συνεχίσει μετά τις 23 Αυγούστου 20 τις έρευνες με το ORUC REIS στην υφαλοκρηπίδα;
Κατά την άποψη μου η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει μεν με την ίδια πρακτική της διπλωματίας και της επίδειξης αποφασιστικότητας με την στενή παρακολούθηση και ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και παράλληλα να θέσει με εισήγηση του Πρωθυπουργού και απόφαση της Βουλής την κόκκινη γραμμή: H Εγκατάσταση γεωτρύπανου εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας είναι «αιτία πολέμου». Με αυτό τον τρόπο η απόφαση είναι πλέον Εθνική χωρίς την ευθύνη του πολέμου από ένα άτομο έστω και εάν είναι ο Πρωθυπουργός! Παράλληλα η Τουρκία αλλά και η ΕΕ καθώς και ο διεθνής παράγοντας θα λάβουν το μήνυμα και θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια για αποτροπή χωρίς εξαναγκασμό της Ελλάδας σε υποχώρηση σε περίπτωση διαπραγματεύσεων. Οι έρευνες του ORUC REIS είναι μια προσωρινή πράξη αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και δεν αποτελεί αιτία γενικευμένου πολέμου. ‘Αλλωστε από το 1974 καθημερινώς αμιφισβητείται όχι μόνο η δικαιοδοσία αλλά και ο Εθνικός εναέριος χώρος και η Ελλάδα αντιδρά με συνεχείς αναχαιτήσεις, χωρίς χρήση όπλων ακολουθώντας την αρχή «Δεν αποδέχομαι οποιαδήποτε αμφισβήτηση του θαλάσσιου ή και εναέριου χώρου κυριαρχίας, δικαιωμάτων και δικαιοδοσίας». Μέχρι σήμερα στον Ελλαδικό χώρο η Τουρκία το μόνο που κατάφερε χωρίς ουσιαστική αξία ήταν η στιγμιαία αμφισβήτηση.
Εάν όμως προβεί στην εγκατάσταση γεωτρύπανου τότε θα είναι μια πράξη πλήρους παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Σύμφωνα δε με το δίκαιο της θάλασσας η περιοχή γύρω από το γεωτρύπανο (συνήθως κύκλος με ακτίνα 500 μ) θα είναι ζώνη ασφαλείας του γεωτρύπανου στην οποία θα εφαρμόζονται οι νόμοι του παρακτίου κράτους. Εάν η Ελλάδα δεν αντιδράσει δυναμικά χάνει πλέον το παιχνίδι στο επιχειρησιακό πεδίο δηλ την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ άρα και στο γεωστρατηγικό και πολιτικό πεδίο! «Σοφόν το σαφές» και επιτέλους ήρθε η ώρα των ξεκάθαρων θέσεων με σύνεση και αποφασιστικότητα! Το κουμπί του πολέμου πρέπει να είναι καλά σφραγισμένο αλλά πάντα έτοιμο, όταν εξαντληθούν όλα τα περιθώρια ειρηνικής επίλυσης των ζητημάτων, ώστε να εξασφαλίζεται η συνέχεια, η ευημερία και η αξιοπρέπεια του έθνους.
Ο Ερντογάν έχει μπει σε μονόδρομο χωρίς έξοδο! Ακόμη και να υποχωρήσει σε οποιοδήποτε ζήτημα θα πρέπει να το εμφανίσει ως νίκη αλλιώς θα καταρρεύσει! Η Τουρκία στηρίζεται στα γυάλινα πόδια του νεοοθωμανικού φανατισμού και της αλαζονείας της Τουρκικής ηγεσίας. Η οικονομία καταρρέει και οι καταθέσεις των 82 εκατομυρίων Τούρκων πολιτών εξανεμίζονται για να πληρωθούν τα τεράστια έξοδα των μετώπων που άνοιξε ο Ερντογάν ο οποίος χρειάζεται επειγόντως μια επιτυχία που θα ανακουφίσει την ελπίδα του Τουρκικού λαού που η υπομονή του εξαντλείται. Ο χρόνος περνά σε βάρος του και αν δεν εξασφαλίσει νέους ενεργειακούς πόρους και τρόπους ανόρθωσης της οικονομίας του, τότε θα παίξει το τελευταίο του χαρτί που πιστεύει ότι θα διατηρήσει το νεοθωμανικό του όραμα ζωντανό! Αυτό δεν είναι άλλο από την πολεμική αντιπαράθεση. Τα επόμενα τρία χρόνια μέχρι το 2023 είναι πολύ κρίσιμα για όλη την Ανατολική Μεσόγειο και κυρίως για τον Ελληνισμό! Οικονομική ευρωστία – Ισχυρή άμυνα και πρακτική περιφερειακή συνεργασία με τα κράτη των οποίων συμπίπτουν τα συμφέροντα μας, είναι το τρίπτυχο της επιβίωσης του Έθνους μας.
Η νίκη απέναντι στον Τουρκικό επεκτατισμό δεν κρίνεται από στιγμιαίες αντιπαραθέσεις που προκαλεί ο Ερντογάν αλλά από την τελική μάχη με ή χωρίς όπλα. Ακόμα όμως δεν ήρθε η ώρα της!
