Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης ανέπεμψε τον περί «ενοικιοστασίου νόμου» που ψήφισε η Βουλή στις 9 Οκτωβρίου, με τον οποίο επεκτείνεται μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2020 η αναστολή κάθε διαδικασίας έξωσης ενοικιαστή.
Στην επιστολή που απέστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη Βουλή, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η χρονική επέκταση στην αναστολή της διαδικασίας των εξώσεων που προβλέπει ο εν λόγω νόμος αντιβαίνει στην ελευθερία του συμβάλλεσθαι όπως αυτή κατοχυρώνεται με βάση το άρθρο 26 του Συντάγματος, στην αρχή της διάκρισης των εξουσιών αλλά και στο δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη που κατοχυρώνεται με το άρθρο 30.1 του Συντάγματος.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Νέο νόμο για τις διαδικασίες πολιτικής επιστράτευσης ψήφισε η Βουλή
Νέο νομικό πλαίσιο για τη λειτουργία των Λαϊκών Αγορών
Ο Πρόεδρος σημειώνει ότι οι αρχές που διέπουν την επέμβαση στο δικαίωμα του συμβάλλεσθαι έχουν εξεταστεί σε αρκετές αναφορές του Προέδρου της Δημοκρατίας από το Ανώτατο Δικαστήριο, ενώ αναφέρεται σε υπόθεση όπου «τονίστηκε ότι το δικαίωμα του συμβάλλεσθαι ελευθέρως περικλείει και το δικαίωμα διαμόρφωσης του περιεχομένου της σύμβασης κατά την ελεύθερη βούληση των συμβαλλομένων. Η μεταγενέστερη επέμβαση του Νομοθέτη, προστίθεται, δεν συμβιβάζεται καταρχήν με την ελευθερία των Συμβάσεων,. Εξαιρέσεις, αναφέρεται, δυνατόν να είναι δικαιολογημένες στο βαθμό που το επιτρέπει το Σύνταγμα.
Στην προκειμένη περίπτωση, αναφέρεται ακόμα, η αιτιολογική έκθεση δεν αναφέρει οποιαδήποτε αιτιολόγηση που να εδράζεται στις αρχές του δικαίου των συμβάσεων. «Η γενική και αόριστη δε αναφορά σε προστασία του δικαιώματος σε στέγη και αξιοπρεπή διαβίωση των ενοικιαστών οι οποίοι κατέστησαν οικονομικά και κοινωνικά ευάλωτοι λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19, απεναντίας καταστρατηγεί τις αρχές του δικαίου των συμβάσεων», αναφέρεται. Και αυτό, προστίθεται γιατί ο νομοθέτης επεμβαίνει στην ήδη διαμορφωμένη συμβατική σχέση των δύο μερών, η οποία περιλαμβάνει το δικαίωμα ανάκτησης κατοχής όπως κατοχυρώνεται στον περί Ενοικιοστασίου Νόμου του 1983. Αναφέρεται επίσης ότι η προηγούμενη απαγόρευση ανάκτησης ακινήτου μέχρι την 31η Μαΐου που επεκτάθηκε μέχρι 30 Σεπτεμβρίου 2020, μπορούσε να δικαιολογηθεί γιατί κατά την περίοδο της ψήφισης είχαν επιβληθεί καθολικά μέτρα περιορισμού των κινήσεων των πολιτών, κάτι που δεν ίσχυε κατά την ψήφιση του νόμου στις αρχές Οκτωβρίου.
Αναφέρεται ακόμα ότι τέτοια επέμβαση από το νομοθέτη στο συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του συμβάλλεσθαι παραβιάζει και τη θεμελιώδη αρχή της διάκρισης των εξουσιών και συγκεκριμένα την εξουσία των δικαστηρίων που είναι αποκλειστικά αρμόδια για έκδοση αποφάσεων και διαταγμάτων για τις εξώσεις. Επιπρόσθετα, αναφέρεται, αυτή η αναστολή τελείται χωρίς να ακουστεί η άλλη πλευρά, χωρίς να ασκηθεί δικαστική κρίση αφού εκ προοιμίου αναστέλλεται αυτόματα η διαδικασία. «Αυτό συνιστά παραβίαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών και συγκεκριμένα παραβίαση της αποκλειστικής αρμοδιότητας της δικαστικής εξουσίας από τη νομοθετική εξουσία», αναφέρεται.
Σημειώνεται ακόμα ότι η συγκεκριμένη αναστολή της διαδικασίας εξώσεων δημιουργεί ανεπίτρεπτο και αδικαιολόγητο κώλυμα στην πρόσβαση των ιδιοκτητών των υποστατικών στο Δικαστήριο, αφού τίθεται αυθαίρετος και μη εύλογος περιορισμός στην πρόσβαση των ιδιοκτητών στο δικαστήριο και επομένως καταστρατηγούνται οι πρόνοιες του Άρθρου 30.1 του Συντάγματος.
