«Εδώ Πολυτεχνείο, Εδώ Πολυτεχνείο»…

50 χρόνια πέρασαν από τη μαζική εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου, κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών στην Αθήνα. Η 17η Νοεμβρίου 1973, βάφτηκε με αίμα…

Η δυναμική αντίδραση στον χώρο του Πολυτεχνείου, άρχισε στις 14 Νοεμβρίου 1973 με κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνίου και κατέληξε στην αιματοβαμμένη είσοδο του άρματος μάχης στο χώρο του Πολυτεχνείου, τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου. 

Οι “Ελεύθεροι Πολιορκημένοι” οχυρώθηκαν μέσα στο κτίριο της σχολής επί της οδού Πατησίων και ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου…

Οι διαδηλώσεις, τα συλλαλητήρια και οι εκδηλώσεις ενάντια στο καθεστώς της Χούντας αυξήθηκαν. Σύνθημα…”ψωμί, παιδεία, ελευθερία”.

Ώρα 3 το ξημέρωμα της 17ης Νοεμβρίου, τρία άρματα βρίσκονται έξω από την πύλη.

Ο εκφωνητής Δημήτρης Παπαχρήστος κάνει συνεχώς εκκλήσεις:

“Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι. Αδέρφια μας στρατιώτες, δεν θα σηκώσετε όπλο. Δεν θα σηκώσετε και δεν θα πυροβολήσετε. Δεν θα σκοτώσετε τα αδέρφια σας…”

Ενώ οι διαπραγματεύσεις για ασφαλή αποχώρηση των φοιτητών από το χώρο του Πολυτεχνείου βρίσκονταν σε εξέλιξη, το τανκ καταπλακώνει την κεντρική πύλη, παρασύροντας στο θάνατο φοιτητές που βρίσκονται πίσω από την πύλη.

Και ενώ το τανκ βρίσκεται εντός της σχολής και οι φοιτητές έχουν ήδη ξεψυχήσει, ο Παπαχρήστος με τρεμάμενη φωνή απαγγέλλει τον εθνικό ύμνο. Μαζί του και όσοι φοιτητές έμειναν στο χώρο.

Στις 30 Δεκεμβρίου του 1975 και μετά από ακροαματική διαδικασία 2,5 μηνών και διάσκεψη 6 ημερών ενώπιον του πενταμελούς εφετείου Αθηνών, εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου το οποίο κήρυξε ένοχους τους 20 από τους 32 κατηγορούμενους, αθωώνοντας 12. Οι κύριες ποινές που επιβλήθηκαν ήταν:

Δημήτριος Ιωαννίδης (αρχηγός της ΕΣΑ την περίοδο της εξέγερσης): 7 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 7 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 38 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Γεώργιος Παπαδόπουλος (εν ενεργεία δικτάτορας την περίοδο της εξέγερσης): 25 χρόνια κάθειρξη για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες από πρόθεση και απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Σταύρος Βαρνάβας (αντιστράτηγος Ε.Α.): 3 φορές ισόβια για ηθική αυτουργία σε 3 ανθρωποκτονίες από πρόθεση και 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε 17 απόπειρες ανθρωποκτονιών και πρόκληση διάπραξης κακουργημάτων, καθώς και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων.

Νικόλαος Ντερτιλής (ταξίαρχος Ε.Α.): ισόβια κάθειρξη και διαρκής στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για ανθρωποκτονία από πρόθεση του διερχόμενου Μιχαήλ Μυρογιάννη.

Άλλοι τέσσερις ανώτατοι αξιωματικοί σε 25 χρόνια κάθειρξη κατά συγχώνευση για ηθική αυτουργία σε συνολικά 12 ανθρωποκτονίες και 56 απόπειρες ανθρωποκτονιών, καθώς και δεκαετής στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.

Άλλοι 12 κατηγορούμενοι σε μικρότερες ποινές, από 5 μήνες έως 10 χρόνια κάθειρξη για διάφορες κατηγορίες, κυρίως για ηθική αυτουργία σε επικίνδυνες σωματικές βλάβες. Οι ποινές κάτω του ενός έτους, ήταν εξαγοράσιμες.