του Γιώργου Χρυσάνθου
Αιχμάλωτος:”Μην ανησυχείς, είναι όλα καλά”.Μητέρα: “Γιε μου…”Αιχμάλωτος: “Μια χαρά είμαι”.
Είναι η στιγμή που ένας Ρώσος αιχμάλωτος στρατιώτης δακρύζει ακούγοντας και βλέποντας την μητέρα του μέσω διαδικτύου.
Η μητέρα δεν ήξερε για μέρες αν είναι ζωντανός, και όταν τον είδε, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυα της. Την ενημερώνει ότι είναι καλά στην υγεία του, και της μεταφέρει την διαβεβαίωση που του έδωσε ο Ουκρανικός στρατός, ότι σύντομα θα πάει σπίτι του.
Μητέρα: “Σε αγαπώ πολύ γιέ μου”…Αιχμάλωτος: “Και εγώ σε αγαπώ μαμά”.
Ένας άλλος αιχμάλωτος, ενημερώνει την αδελφή του, ζητώντας της να βρει ένα τρόπο να μεταφέρει στους γονείς τους ότι είναι έπεσε στα είναι αιχμάλωτος.
“Μας είπαν να ενημερώσουμε τους συγγενείς μας. Να το μεταφέρεις με τρόπο στους γονείς μας να μην τρομάξουν. Είμαι ζωντανός, είμαι καλά”.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Ένας άλλος Ρώσος είναι έτοιμος να μεταφερθεί σε κέντρο αιχμαλώτων. Θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια απίστευτη πράξη ανθρωπιάς. Μια Ουκρανή γυναίκα καθυστερεί την μεταφορά. Τον αγκαλιάζει και παίρνει τηλέφωνο την μητέρα του για να της πει ότι είναι ζωντανός.
Ένα μικρό παιδί περιμένει να τελειώσει το τηλεφώνημα για να του δώσει και άλλο φαγητό. Η γυναίκα του δίνει φαγητό και τσάι. Λέει στη μητέρα του να ηρεμήσει.
Ο Ουκρανικός στρατός ανακοινώνει ότι όλοι οι αιχμάλωτοι είναι καλά στην υγεία τους.
Καλεί παράλληλα τις μητέρες αιχμαλώτων να πάνε στην Ουκρανία για να παραλάβουν τα παιδιά τους.
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ
Οι περισσότεροι λένε ότι δεν είχαν ιδέα ότι πάνε σε πόλεμό, ενώ σχεδόν όλοι δηλώνουν μετανιωμένοι.
“Όταν φτάσαμε στα σύνορα ρωτήσαμε τον ανώτερο μας γιατί γίνεται αυτό. Μας είπε να μην κάνουμε αχρείαστες ερωτήσεις.””Κάναμε πολύ άσχημα που κάναμε αυτή την εισβολή. Αυτοί (Ουκρανοί) προστατεύουν την πατρίδα τους, δεν μας επιτέθηκαν αυτοί. Ακόμα δεν κατάλαβα τι θέλουμε εδώ.”
Ρώσοι αξιωματούχοι θεωρούν πάντως πως τα όσα οι στρατιώτες τους τα λένε αυτά υπό την απειλή των όπλων.
“Μην έρχεστε εδώ, μαζέψτε τα παιδιά σας. Στραφείτε κατά του Πούτιν.”
Παρά το ανθρώπινο πρόσωπο του κόσμου και των απλών στρατιωτών, η αιχμαλωσία γίνεται την ίδια ώρα διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια και των δύο κυβερνήσεων, ως συνηθισμένη τακτική πολέμου.