20 Ιουλίου 1974… η ημέρα που η Κύπρος γύρισε μαύρη σελίδα στην ιστορία της.Τα ξημερώματα, ο «Αττίλας» αρχίζει αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις.Σμήνη τουρκικών πολεμικών μαχητικών αρχίζουν να σπέρνουν το θάνατο και την καταστροφή. Βομβαρδίζουν την Κερύνεια και την Λευκωσία.Σπίτια καίγονται σαν λαμπάδες. Η ατμόσφαιρα αποπνικτική από τα πυρά. Αλεξιπτωτιστές γεμίζουν τον ουρανό.40.000 άνδρες υπό τη διοίκηση του αντιστρατήγου Νουρετίν Ερσίν εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας.Τα τουρκικά αεροσκάφη πετούν σαν γύπες. Βομβαρδίζουν στρατόπεδα. Πρώτο αυτό της ΕΛΔΥΚΟι δρόμοι γεμίζουν τανκς..Άοπλοι πολίτες δολοφονούνται. Γυναίκες βιάζονται. Αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελούνται..
Χιλιάδες οι Ελληνοκύπριοι που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Αφήνουν πίσω τους περιουσίες και όνειρα..Οι Κύπριοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων. Πρόσφυγες αναγκάζονται να ζήσουν σε πρόχειρες σκηνές. Φόβος αλλά και αγωνία για την τύχη των αγαπημένων τους.Χιλιάδες αιχμάλωτοι μεταφέρονταν από την Κερύνεια στο λιμάνι της Μερσίνας και από εκεί στις φυλακές των Αδάνων… Κάποιοι επέστρεψαν, κάποιοι ακόμη αγνοούνται..20 Ιουλίου, 1974..Είναι η μέρα που για την Κύπρο σταμάτησε ο χρόνος.44 χρόνια μετά, η πληγή παραμένει ανοιχτή.44 χρόνια, οι πρόσφυγες αναμένουν την επιστροφή.44 χρόνια μετά. Η Κύπρος δεν ξεχνά.
