Είναι πολύ κακό να χτίζεις κάτι και μετά να το γκρεμίζεις. Όταν όμως η κατασκευή είναι από … τραπουλόχαρτα , χάρτινη δηλαδή και φαίνεται σαν πύργος στην άμμο, από αυτούς που κάνουν τα παιδάκια το καλοκαίρι στην παραλία, τότε δεν έχεις κανένα δισταγμό να την κρατάς όρθια.

Τι όρθια δηλαδή, αφού κάθε λίγο και λιγάκι μαζεύεις τα κομμάτια τα ξαναβάζεις και περιμένεις να ξαναπέσουν για να ξανακάνεις την ίδια διαδικασία. Αυτή είναι η Ομόνοια του Πάμπου. Ο Πάμπος απέτυχε και αυτή είναι η αλήθεια. Χωρίς ίχνος υπερβολής και εμπάθειας. Άλλωστε ο γράφων, δεν τον γνώριζε και δεν τον γνωρίζει. Και σαν ουδέτερος παρατηρητής τα δυο περίπου χρόνια που βρίσκεται και κατοικοεδρεύει στην Κύπρο, λέει και θα λέει αυτά που βλέπει. Αυτά τα ολίγα…

Η Ομόνοια λοιπόν, είναι σαν μια ασυγχρόνιστη ορχήστρα, με ένα μαέστρο με σπασμένη μπαγκέτα, που δίνει οδηγίες σε ξεκούρδιστα όργανα . Παρεμπιπτόντως τα όργανα έχουν αρχίσει εδώ και καιρό και χθες έφτασαν να χτυπάνε σε πολύ ροκ ρυθμούς. Χέβι μέταλ και βάλε… από τους οπαδούς που μοιάζουν με καζάνι που βράζει χωρίς κανείς να μπορεί να υπολογίσει την έκταση θα πάρει η έκρηξη, όταν το καζάνι σκάσει. Το τραγούδι που αρμόζει στην περίπτωση είναι το θρυλικό ”Highway to hell” των AC/DC…

Ο Πάμπος έχει χάσει το παιχνίδι, που πλέον δεν γυρίζει. Η ομάδα περιφέρεται σαν περιοδεύων θίασος και προσφέρει παραστάσεις φαρσοκωμωδίας. Έχει χάσει και τα αποδυτήρια ο Κύπριος τεχνικός. Το συμβάν με πρωταγωνιστή τον Κανού και τον Κατελάρη δεν μπορούσε να κρυφτεί, όπως έγινε με αρκετά άλλα που είχαν -όπως μαθαίνουμε- πρωταγωνιστή ξανά τον Βραζιλιάνο, που είναι περίεργος χαρακτήρας και μυστήριο τρένο. Αλλά βρήκε και τα κάνει, σύμφωνα με τις κακές γλώσσες, καθώς στις προηγούμενες περιπτώσεις είχε την κάλυψη του προπονητή, που πίστευε πως θα τον αλλάξει και θα τον συνετίσει…

Από τον ίδιο τον Πάμπο, ,μετά την ιστορική ξεφτίλα στην Αρένα, θα περίμενε κανείς να μάθει και να ακούσει πως έχει δώσει ήδη την παραίτηση του ενώπιον της διοίκησης. Αντί αυτού, ακούσαμε και μας σηκώθηκαν οι τρίχες της κεφαλής, ότι η Ομόνοια κυριάρχησε για 25′ με 30′ λεπτά και ότι τα γκολ μπήκαν, γιατί ότι έκανε η ΑΕΚ της έβγαινε ! Να με συμπαθάς, φίλτατε κόουτς αλλά αν ήταν έτσι το σκορ θα έπρεπε να ήταν 7-0 ή 8-0, γιατί χθες ο …γκαφατζής Φελτχούιζεν έβγαλε τουλάχιστον δύο με τρία γκολ.

Η διοίκηση λοιπόν αποφασίζει για το μέλλον του Χριστοδούλου. Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα το διαζύγιο είναι μονόδρομος. Δεν υπάρχει άλλη σκέψη , λύση και πράξη. Βέβαια ακόμα και την ώρα που μιλάμε μέσα στο συμβούλιο υπάρχουν φωνές που θέλουν την παραμονή του προπονητή. Ας ελπίσουμε πως θα επικρατήσει η λογική, γιατί ακολουθεί ντέρμπι με τον ”διαστημικό” Απόλλωνα και με αυτά που έχουμε δει , αν διατηρηθεί η παρούσα κατάσταση, κάποιοι μετά το σφύριγμα της λήξης θα πρέπει να έχουν νοικιάσει… σεληνάκατους για διαφυγή στο διάστημα.

Ο νοών, νοείτω και ουαί τω ανοήτω ….