Συνέντευξη-αφιέρωμα στον Ανδρέα Καριόλου φιλοξένησαν οι Ευρωπαϊκές Ολυμπιακές Επιτροπές (EOC) στην επίσημη τους ιστοσελίδα, στα πλαίσια της ενότητας «Ο Δρόμος προς το Τόκιο», το οποίο παρουσιάζει ιστορίες αθλητών της Ευρώπης, οι οποίοι θα αγωνιστούν στους 32ους Ολυμπιακούς Αγώνες «Τόκιο 2020», το καλοκαίρι του 2021.

Με τίτλο «Από ταπεινό ξεκίνημα, βασιλιάς της ιστιοσανίδας στην Κύπρο», το αφιέρωμα παρουσιάζει τον Ανδρέα Καριόλου, έναν αθλητή ο οποίος με την πρόκρισή του στο αγώνισμα του RS:X της ιστιοπλοΐας, θα γίνει στο Τόκιο ο πρώτος Κύπριος αθλητής με πέντε συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Διαβάστε πιο κάτω το αφιέρωμα μεταφρασμένο στα ελληνικά:

Ο Ανδρέας Καριόλου είναι έτοιμος να ενταχθεί σε μια επιφανή ομάδα αθλητών που έχουν συμμετάσχει σε πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες. Έχοντας ήδη εξασφαλίσει τη θέση του στους Ολυμπιακούς Αγώνες «Τόκιο 2020», είναι έτοιμος να γίνει και ο πρώτος Κύπριος αθλητής που πετυχαίνει το πιο πάνω επίτευγμα.

Ο ιστιοπλόος πήρε την πρόκριση για το «Τόκιο 2020» μέσα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα RS:X του 2019, που έλαβε χώρα στη λίμνη Γκάρντα στη βόρεια Ιταλία, πράγμα που σημαίνει ότι ο Καριόλου θα προσθέσει το «Τόκιο 2020» σε ένα σερί συνεχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων, το οποίο ξεκίνησε στην «Αθήνα 2004».

«Το 2018 αν και αγωνιζόμουν χωρίς σταθερό προπονητή, ήμουν πολύ κοντά στην πρόκριση, αλλά την έχασα για μια λεπτομέρεια», είπε. «Έτσι, το 2019 μετά από προετοιμασία με τον προπονητή μου Γιάννη Σαρρή, καλύτερη από αυτή του 2018, πήγα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πιστεύοντας ότι η πρόκριση θα ήταν κάτι τυπικό. Έκανα όμως λάθος. Είχα ένα δύσκολο αγώνα και έδωσα μάχη για να τα καταφέρω. Στο τέλος δεν ήμουν ευχαριστημένος με την απόδοσή μου στον αγώνα, οπότε είχα ανάμεικτα συναισθήματα, παρόλο που κατάφερα να εξασφαλίσω θέση για την Κύπρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο».

«Το άθλημα της ιστιοπλοΐας [στο Τόκιο] θα πραγματοποιηθεί στην Enoshima και είναι σίγουρα ένα ξεχωριστό μέρος. Τα ρεύματα, τα μεγάλα κύματα, οι ισχυροί άνεμοι και η έντονη ζέστη είναι όλα στα υπόψη για το επόμενο έτος. Έχω πάει εκεί δύο φορές για προπόνηση και αγώνες και γνωρίζω ότι μπορούν να δημιουργηθούν κάθε είδους συνθήκες. Πιστεύω ότι πρέπει να προσεγγίσω αυτό τον αγώνα προετοιμασμένος για όλες τις καιρικές συνθήκες».

Αυτοδίδακτος

Η οικογένεια Καριόλου προσφυγοποιήθηκε προς τα νότια της Κύπρου αφού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σπίτι τους στην Κερύνεια μετά την τουρκική εισβολή του 1974 στα βόρεια παράλια της Κύπρου.

Η οικογένειά του έχει μακρά ιστορία ιστιοπλοΐας και καταδύσεων, οπότε ο 37χρονος δεν εκπλήσσεται που έφτιαξε το όνομά του μέσα στο νερό. Ωστόσο, η αθλητική καριέρα του Καριόλου μπορεί να μην είχε ξεκινήσει αν δεν είχε προκληθεί η περιέργειά του μετά που βρήκε ένα παλιό σκάφος ιστιοσανίδας στην αυλή της γιαγιάς του.

Και ενώ κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να πάρει αυτόν και την αδερφή του στην παραλία για να δοκιμάσει την ιστιοσανίδα, ο Καριόλου δεν είχε άμεσα επιτυχία στο αγώνισμα. «Ήμουν πολύ κοκαλιάρικο παιδί τότε και δεν είχα καθόλου δύναμη», είπε. «Η αδερφή μου, που είναι δύο χρόνια μεγαλύτερη από μένα, κατάφερε να σηκώσει το πανί από το νερό και να ξεκινήσει ενώ εγώ δυσκολεύτηκα να τα καταφέρω. Ήθελα τόσο πολύ να το δοκιμάσω, που δούλευα όλο τον επόμενο χειμώνα για να σιγουρευτώ ότι θα μπορούσα να αντέξω το βάρος του πανιού τον επόμενο χρόνο. Το επόμενο καλοκαίρι σήκωσα το πανί και από τότε δεν σταμάτησα ποτέ. Αμέσως ερωτεύτηκα το αίσθημα της ελευθερίας στην απεραντοσύνη της θάλασσας και το αίσθημα της δύναμης που ήρθε με το να είμαι ‘καπετάνιος της δικής μου βάρκας’. Ήμουν 16 ετών».

«Η πρόοδός μου ήταν πολύ αργή καθώς για μερικά χρόνια δεν είχα έναν κατάλληλο προπονητή ιστιοσανίδας. Θυμάμαι έντονα ότι εκτός από κάποια μαθήματα από τον πατέρα μου, έμαθα για το αγώνισμα από ένα βιβλίο με τίτλο ‘Μάθετε για την ιστιοσανίδα σε ένα Σαββατοκύριακο’. Ήμουν 17 χρονών όταν άρχισα να ονειρεύομαι να πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μετά από τέσσερα χρόνια, το 2003 τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα όταν έγινα ο πρώτος ιστιοπλόος στην ιστορία της Κύπρου που πήρε την πρόκριση μέσα από αγώνα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τελείωσα στην 13η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Κάντιθ της Ισπανίας και έτσι πήγα στην Αθήνα το 2004».

Πολλά έχουν αλλάξει από τότε που ο Καριόλου έκανε το αγωνιστικό του ντεμπούτο στην Ευρώ-Ολυμπιακή Εβδομάδα του 1999 στην Αθήνα. Τα σκάφη έχουν βελτιωθεί και οι αθλητές είναι πιο γυμνασμένοι, έτσι και ο ίδιος κλήθηκε να αλλάξει το πρόγραμμα προπόνησής του για να τον βοηθήσει να επεκτείνει την καριέρα του.

Πρώτη Ολυμπιακή εμπειρία

Μετά από μια πρώτη γεύση διεθνούς ανταγωνισμού, ο Καριόλου επέστρεψε στην πρωτεύουσα της Ελλάδος το 2004, όπου τερμάτισε 13ος στο Ολυμπιακό του ντεμπούτο.

«Ήμουν αρκετά άπειρος τότε», είπε. «Θα θυμάμαι πάντα μια από τις κούρσες με έναν τυπικό νότιο άνεμο στον Σαρωνικό κόλπο, όπου βρέθηκα να προπορεύομαι στον αγώνα. Κράτησα την πρωτιά για την μισή κούρσα, μέχρι που προέκυψε ένα πρόβλημα εξοπλισμού. Κατάφερα πάντως να πάρω την τρίτη θέση σε εκείνη την κούρσα και παρόλο που απογοητεύτηκα λόγω της αποτυχίας του εξοπλισμού, ήταν ένα απίστευτο συναίσθημα να ανταγωνίζομαι για τη νίκη με τους κορυφαίους στους πρώτους Ολυμπιακούς μου Αγώνες».

Ένα χρόνο αργότερα ο Καριόλου απολάμβανε τη μεγαλύτερη στιγμή του, κερδίζοντας το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Mistral του 2005 στο Παλέρμο.

Η αναβολή του «Τόκιο 2020» ως αποτέλεσμα της πανδημίας COVID-19 σημαίνει ότι ο Καριόλου θα έχει έναν επιπλέον χρόνο για να προετοιμαστεί για τους 5ους Ολυμπιακούς του. Μόλις ολοκληρωθεί η παρουσία του στο Τόκιο, ο Καριόλου θα λάβει την απόφαση κατά πόσον θα συνεχίσει για το Παρίσι το 2024.

«Μετά από κάθε Ολυμπιάδα, έπαιρνα το χρόνο μου για να σκεφτώ πώς νιώθω για την καριέρα μου και αν το είχα μέσα μου να το παλέψω για ακόμη τέσσερα χρόνια ή όχι. Μέχρι στιγμής, η τελική απάντηση ήταν ‘ναι’, οπότε φτάνω τώρα να ετοιμάζομαι για τους 5ους Ολυμπιακούς Αγώνες μου», είπε.

«Είμαι τόσο παρακινημένος όσο ποτέ. Δεν ξέρω αν θα είναι οι τελευταίοι Αγώνες μου, αλλά τους αντιμετωπίζω σαν να είναι τέτοιοι και δεν θα δεχθώ οτιδήποτε λιγότερο από το να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό. Ποτέ δεν σχεδίασα να πετύχω ρεκόρ συμμετοχών σε Ολυμπιακούς. Η συνέχιση ήταν πάντα μια απόφαση που έπαιρνα κάθε τέσσερα χρόνια, όταν τελείωνε η κάθε Ολυμπιάδα. Υπάρχουν φορές που φαίνεται αφόρητο να συνεχίσω, αλλά θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που μπορώ να κυνηγώ το όνειρό μου».