Το ντέρμπι του Φαλήρου βάφτηκε κόκκινο! Ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος της ΑΕΚ, που έκανε σωρεία αμυντικών λαθών, επικράτησε με 2-0 και ξαναβρέθηκε μόνος πρώτος στην κορυφή της βαθμολογίας. Ο Σεμέδο και ο Καμαρά τα γκολ της νίκης.

Τα ντέρμπι είναι ντέρμπι και πάντα θα είναι απρόβλεπτα. Από την άλλη, όμως, πάντα γίνονται προβλέψεις και κάποιο λόγο θα υπάρχει για να θεωρείται φαβορί μια ομάδα. Στην προκειμένη περίπτωση, είτε λόγω αγωνιστικής κατάστασης, είτε λόγω απουσιών του αντιπάλου, είτε λόγω ανωτερότητας γενικά, το φαβορί ήταν ο Ολυμπιακός και οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν. Με ένα γκολ σε κάθε ημίχρονο, οι Ερυθρόλευκοι πήραν το τρίποντο και παρέμειναν στην κορυφή, την ίδια ώρα που η ΑΕΚ απομακρύνεται όλο και περισσότερο από αυτή. Σε γενικές γραμμές, πάντως, το ντέρμπι δεν ήταν τόσο καλό όσο άλλα που έχουμε δει ανάμεσα στις δύο ομάδες τα τελευταία χρόνια, αλλά αυτό, προφανώς, δεν απασχολεί καθόλου τους Πειραιώτες αυτή τη στιγμή, αφού αυτό που ήθελαν να κάνουν, το έκαναν…

Η κίτρινη κάρτα που (σωστά) είδε στο 2′ για φάουλ στον Αλμπάνη, έκανε αρκετούς να σκεφτούν ότι ο Σεμέδο θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αρνητικό πρωταγωνιστή για τον Ολυμπιακό. Δε χρειάστηκε παρά να περάσουν επτά λεπτά, για να αλλάξουν γνώμη. Ο… ύπνος στην άμυνα της ΑΕΚ, σε μια εύκολη φάση, είχε ως αποτέλεσμα ο Σουντανί να σπάσει για τον Σεμέδο, ο οποίος στην κενή εστία έκανε το 1-0. Με προβάδισμα από τόσο νωρίς και με τον κόσμο να δίνει τη σχετική ώθηση, οι Ερυθρόλευκοι είδαν το σενάριο να στρώνεται ιδανικά για αυτούς, αλλά η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Οχι τόσο επειδή οι Κιτρινόμαυροι αντέδρασαν δυναμικά, όσο επειδή δεν ήταν καλοί οι ίδιοι. Οι γηπεδούχοι είχαν την μπάλα αλλά όταν την έχαναν είχαν και κενά πίσω, τα οποία οι φιλοξενούμενοι θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν.

Χαρακτηριστική είναι η φάση του 21ου λεπτού, όταν η ΑΕΚ πήρε την μπάλα έξω από την αντίπαλη περιοχή και ο Λιβάια έδωσε ωραία στον Ολιβέιρα, το σουτ του οποίου απέκρουσε ο Σα. Ιδια ή και χειρότερη, όμως, ήταν η κατάσταση στην αντίπαλη άμυνα, όπου τα κενά ή τα λάθη ήταν μεγαλύτερα. Ενδείκτικη είναι η φάση στο 26′, όταν οι Βράνιες και Τσιντώτας “συνεργάστηκαν” ακριβώς όπως ήθελε ο… Ελ Αραμπί, ο οποίος τσίμπησε την μπάλα και την έστειλε στα δίχτυα. Το Καραϊσκάκη πανηγύριζε για το γρήγορο 2-0 αλλά επίσης γρήγορα κόπηκαν αυτοί οι πανηγυρισμοί, αφού ο ρέφερι μέσω VAR ακύρωσε το γκολ για χέρι του Γκιγέρμε στην αρχή της φάσης. Οπως και να έχει, μπορεί το γκολ να μη μέτρησε, αλλά για την Ενωση ήταν ακόμη ένα καμπανάκι σε ό,τι αφορά την αμυντική συμπεριφορά, ομαδική ή ατομική.

Τα λάθη που γίνονταν από τους Κιτρινόμαυρους, ακόμη και όταν έπρεπε απλά να απομακρύνουν εύκολα, είχε ως συνέπεια οι Ερυθρόλευκοι να παίρνουν μπάλες και να είναι γύρω-γύρω από την περιοχή του Τσιντώτα, χωρίς όμως να γίνονται απειλητικοί. Οπως δεν γίνονταν και οι φιλοξενούμενοι όταν έβγαιναν μπροστά, αφού πλην του Ολιβέιρα (και του Λιβάια που βοηθούσε) κανείς άλλος δεν είχε καθαρό μυαλό, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις που θα μπορούσαν να κάνουν κάτι καλό, όπως για παράδειγμα στο 33′, αργούσαν πολύ και το όποιο πλεονέκτημα χανόταν. Οπως χανόταν εύκολα και για οποιοδήποτε λόγο ο όποιος ρυθμός υπήρχε στο ματς, με συνέπεια τα λεπτά να περνάνε χωρίς κάποια αξιόλογη φάση. Μόνο λάθη εκατέρωθεν και μια μεγάλη δυσκολία της Κιτρινόμαυρης άμυνας να καθαρίσει εύκολες φάσεις, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να είναι εκεί γύρω, χωρίς όμως να μπορεί κι αυτός να κάνει κάτι της προκοπής. Και κάπως έτσι, το ημίχρονο βγήκε στο 1-0, το οποίο, κατά ένα παράδοξο τρόπο, ήταν καλό… και για τους δύο: Για τους γηπεδούχους επειδή ήταν μπροστά χωρίς να κάνουν καλή εμφάνιση, για τους φιλοξενούμενους επειδή παρέμεναν μέσα στο ματς -λόγω VAR- παρά το γεγονός ότι ήταν κακοί.

Με λίγα λόγια, υπήρχαν πράγματα που θα έπρεπε να βελτιώσουν και οι δύο πλευρές για το δεύτερο ημίχρονο, το οποίο άρχισε με την ευκαιρία του Ελαμπντελαουί, στον οποίο είπε “όχι” ο Τσιντώτας. Ο Ολυμπιακός δεν ήταν πειστικός, τον έχουμε δει πολύ καλύτερο σε άλλα ματς φέτος, αλλά η ΑΕΚ ήταν πολύ εύθραυστη στην άμυνα, αφού άνα πάσα στιγμή μπορούσε να γίνει το λάθος. Κυρίως από τον Βράνιες, ο οποίος δεν ένιωθε και δεν έβγαζε καμία σιγουριά. Οπως δεν έβγαζε ούτε το κέντρο της Ενωσης, με αποτέλεσμα ο Νίκος Κωστένογλου να αντικαταστήσει τον Γαλανόπουλο με τον Σιμάο. Ο Πορτογάλος, λίγα λεπτά μετά, στο 62′, είχε την καλύτερη στιγμή της Ενωσης με το σουτ που έφυγε λίγο άουτ (κόντραρε και στον Παπαδόπουλο), ενώ αυτά του Ολυμπιακού και συγκεκριμένα του Καμαρά τα απέκρουε ο Τσιντώτας.

Το έκανε μία, το έκανε δύο, το έκανε τρεις, δε θα μπορούσε όμως να το κάνει συνεχώς. Ετσι, την ώρα που ο Κωστένογλου, ρίχνοντας και τον Γιακουμάκη στον αγώνα, είχε αλλάξει το σύστημα των Κιτρινόμαυρων με τον Λιβάια αριστερά και τους Ολιβέιρα-Γιακουμάκη μπροστά, οι Ερυθρόλευκοι έφτασαν στο 2-0: Η κλασική κίνηση με τους Καμαρά-Ποντένσε (το έκαναν συνεχώς) έδωσε στον πρώτο τη δυνατότητα να κάνει ακόμη ένα πλασέ αμαρκάριστος και αυτή τη φορά, στο 77′, ο Τσιντώτας δεν μπόρεσε να το αποκρούσει. Η μπάλα στα δίχτυα, το σκορ στο 2-0 και το Καραϊσκάκη άρχισε να πανηγυρίζει για τη νίκη που διατηρεί στην κορυφή την ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς. Δίκαιο, με βάση τα όσα έδειξαν οι δύο ομάδες…

Ολυμπιακός (Πέδρο Μαρτίνς): Σα, Παπαδόπουλος, Σεμέδο, Ελαμπντελαουί, Τσιμίκας, Γκιγέρμε, Μπουχαλάκης (89′ Λοβέρα), Καμαρά, Ποντένσε, Σουντανί (60′ Μασούρας), Ελ Αραμπί (72′ Γκερέρο).

ΑΕΚ (Νίκος Κωστένογλου): Τσιντώτας, Μπακάκης, Βράνιες, Τσιγκρίνσκι, Λόπες, Γαλανόπουλος (58′ Σιμάο), Σιμόες, Ντέλετιτς (66′ Βέρντε), Αλμπάνης (72′ Γιακουμάκης), Λιβάγια, Ολιβέιρα.