Βίντεο με ένα εντυπωσιακό φαινόμενο στην κοινότητα Νικόκλεια της Πάφου όπου το νερό αναβλύζει μέσα από τη γη. Το βίντεο ανέβασε στο γκρουπ Καιρόφιλοι Κύπρου από τον Αντρέα Θεοδώρου όπου αποτειπώνεται το “μαγικό” φαινόμενο. Σε επικοινωνία που είχαμε με τον Αντρέα μας έγινε γνωστό πως κοντά από το σημείο περνάει και ο ποταμός Διαρίζος ο οποίος πηγάζει από την οροσειρά του Τρόοδους και εκβάλλει στην επαρχία Πάφου κοντά στο χωριό Κούκλια.

Είναι όμως ένα “μαγικό”; Θα μπορούσε ένα πηγάδι στην φύση να σχηματίζει πίδακα νερού προς τα πάνω όταν όλοι γνωρίζουμε πως η φυσική ροή του νερού είναι προς τα κάτω, λόγω βαρύτητας;

Διαβάστε Επίσης: Μαγευτικές εικόνες από το χωριό Φοίνικας (ΒΙΝΤΕΟ)

Η απάντηση είναι ναι. Και το όνομα αυτού του πηγαδιού: αρτεσιανό. «Κατάγεται» από την περιοχή Αρτουά (Artois) της Γαλλίας, όπου είχαν ανοιχτεί πολλά τέτοια πηγάδια ήδη από τις αρχές του 12ου αιώνα μ. Χ.

Το φαινόμενο είναι εντυπωσιακό, αφού ο πίδακας του νερού είναι ορμητικός και είναι δυνατόν να φτάσει μερικά μέτρα πάνω από την επιφάνεια του εδάφους.

Ας δούμε τι ακριβώς συμβαίνει με το νερό σε ένα αρτεσιανό πηγάδι:

Το υδροφόρο στρώμα (ή αλλιώς υδροφορέας) που φιλοξενεί το αρτεσιανό νερό, βρίσκεται εγκλωβισμένο κάτω από ένα αδιαπέρατο στρώμα. Συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, η κλίση του υδροπερατού στρώματος είναι τέτοια ώστε, παρότι υπόκειται ενός υδατοστεγούς σχηματισμού, να καταφέρνει να εμφανίζεται στην επιφάνεια της γης σε κάποια περιοχή.

Αυτή η περιοχή αποτελεί και την περιοχή τροφοδοσίας του, το νερό από την επιφάνεια διεισδύει στο εσωτερικό του υδροφορέα, ακολουθώντας την κλίση των πετρωμάτων, και κατέρχεται σε βάθος μέχρι να συναντήσει το υποκείμενο υδατοστεγές στρώμα, με αποτέλεσμα να “αιχμαλωτίζεται” μεταξύ των δυο υδατοστεγών στρωμάτων. Όντας στην “αιχμαλωσία”, το αρτεσιανό νερό “νιώθει” αρκετά “πιεσμένο”, αναζητώντας κάθε ευκαιρία για να αποδράσει!

Αναβλύζον αρτεσιανό πηγάδι καθώς κάποιος τρυπά το έδαφος για να ανοίξει ένα πηγάδι, σε σημείο που αρχικά διαπερνά υδατοστεγή σχηματισμό και κάτω από αυτόν συναντά έναν υπό πίεση υδροφορέα, του προσφέρει αυτήν ακριβώς τη δίοδο διαφυγής.

Το υπόγειο νερό προσπαθεί να φτάσει σε νέα θέση ισορροπίας και συγκεκριμένα στη στάθμη του ελεύθερου υδροφόρου ορίζοντα, δηλαδή σε εκείνη στην οποία θα βρισκόταν αν δεν ήταν εγκλωβισμένο και η οποία ταυτίζεται με αυτήν του υδροφόρου ορίζοντα στην περιοχή τροφοδοσίας του (ακριβώς όπως λειτουργούν δύο συγκοινωνούντα δοχεία, όπου η στάθμη του νερού στο ένα προσπαθεί να είναι ίδια με τη στάθμη στο άλλο δοχείο).

Έτσι, το αρτεσιανό νερό ανέρχεται μέσα στο πηγάδι και είναι δυνατόν να υπερβεί την επιφάνεια του εδάφους, εάν η ανωτέρω στάθμη βρίσκεται υψηλότερα από το έδαφος. Τελικό αποτέλεσμα; Το νερό αναβλύζει από το πηγάδι ελεύθερα και σε ύψος από τη γη!

Η αλήθεια είναι πως εξαιτίας των τριβών με τα πετρώματα γύρω από το πηγάδι, το υπόγειο νερό, καθώς ξεπετάγεται από το πηγάδι, δεν φτάνει ποτέ στη μέγιστη στάθμη του ελεύθερου υδροφόρου ορίζοντα που θα επιθυμούσε. Παρ’ όλα αυτά, έχει ήδη πετύχει κάτι εκπληκτικό: να κινηθεί ενάντια στη βαρύτητα με στόχο την ελευθερία του!