Είναι ένας από τους ξεχασμένους θρύλους και δεν πρέπει επ’ ουδενί να μείνει έτσι. Το λιγότερο που αξίζει, είναι ένα μικρό αφιέρωμα από εμάς εδώ στον AlphaNews.Live, για να πάρουμε όσες περισσότερες πληροφορίες για το ποιος ήταν ο Ζίστ Φοντέν, που έφυγε από την ζωή σε ηλικία 89 ετών την 1η του Μάρτη.

Το πρώτο φως της ημέρας το είχε δει στο εξωτικό Μαρακές στις 18 Αυγούστου 1933, εκεί που ζούσαν ο Γάλλος πατέρας του και η Ισπανίδα μητέρα του. Το 1958, σε ηλικία 25 ετών και με δανεικά παπούτσια, ο Ζίστ Φοντέν έμπαινε σχεδόν από… σπόντα στην εθνική ομάδα της Γαλλίας, με προορισμό του μουντιάλ της Σουηδίας, τον τόπο που θα έγραφε ιστορία. Το σύμπαν συνωμότησε για την γέννηση ενός θρύλου.

Τα απίθανα ρεκόρ του «Justo» όπως ήταν το παρατσούκλι του, έμειναν ανεξίτηλα μέσα στο χρόνο. Τα 13 συνολικά τέρματα που πέτυχε σε ένα μουντιάλ είναι κάτι το απλησίαστο, καθώς για 65 ολόκληρα χρόνια παραμένει ακόμη τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών! Μιλάμε για μια  μηχανή των γκολ, αν αναλογιστούμε πως στην εθνική Γαλλίας έπαιξε 30 ματς και έβαλε… 21 γκολ! Είχε δηλαδή τον εκπληκτικό μέσο όρο του 1.43, τον υψηλότερο όλων των εποχών για ποδοσφαιριστή των «τρικολόρ».

Με μια λέξη: Ανεπανάληπτος.

Μάλιστα έπρεπε να περάσουν 63 χρόνια για να εμφανιστεί ένας Γάλλος επιθετικός και να βάλει τέσσερα γκολ σε ένα παιχνίδι. Ήταν ο Κιλιάν Εμπαπέ στο 8-0 επί του Καζακστάν για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου 2022.Ο Φοντέν είχε πετύχει το… καρέ, στον μικρό τελικό του μουντιάλ του ’58, όταν η γαλλική ομάδα είχε επιβληθεί της Δυτικής Γερμανίας με 6-3. 

Δεν έπαιζε μόνο μπάλα στο Μαρόκο που γεννήθηκε και ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά. Ήταν πολύ καλός στο μπάσκετ, έκανε στίβο, του άρεσε επίσης η κολύμβηση. Η στρογγυλή θεά όμως, ήταν το πάθος του. Ο πατέρας του, του απαγόρευε να παίζει, φοβούμενος ότι θα χτυπήσει. Λες και ήξερε για το πόσο άδοξα θα τελείωνε η καριέρα του γιού του, όταν λόγω διπλού κατάγματος στο πόδι, αναγκάστηκε να σταματήσει την καριέρα του, σε ηλικία μόλις 27 ετών.

Ο Φοντέν έδωσε μεγάλη μάχη για να πάρει πλήρη αποζημίωση από την ασφάλεια που είχε υπογράψει για λογαριασμό του, η Ρεμς. Η υπόθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια και τελικά το ποσό που του επιδικάστηκε ήταν πολύ μεγάλο για την εποχή. Το 1961 έγινε ο πρώτος πρόεδρος της ένωσης επαγγελματιών παικτών της Γαλλίας. Είχε πρωτοστατήσει για την ίδρυσή της και για την συνδικαλιστική του δράση, του έδωσαν το παρατσούκλι «ο κομμουνιστής».

Ως προπονητής δεν τα κατάφερε στον πάγκο της Γαλλίας, τα πήγε καλύτερα σε εκείνον της Παρί Σεν Ζερμέν, ωστόσο η διάκριση ήρθε στον τόπο που γεννήθηκε, στην… πρώτη πατρίδα του, το Μαρόκο. Ο Φοντέν αναμόρφωσε συνολικά το ποδόσφαιρο της χώρας, έβαλε γερά θεμέλια και έδρεψε του καρπούς της δουλειάς του στο μουντιάλ του 1986. Τα «λιοντάρια του Άτλαντα», στο Μεξικό, έφτασαν μέχρι τους 16, όπου αποκλείστηκαν με 1-0 από την Δυτική Γερμανία. Ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της χώρας μέχρι το 2022 και την απίστευτη πορεία της παρέας του Χακίμι, του Ζίγιες και του Άμπραμπατ, στα ημιτελικά του παγκοσμίου κυπέλλου στο Κατάρ. 

Ο Ζίστ Φοντέν, μπορεί να έμεινε στην σκιά του Πελέ και του Ραιμόν Κοπά, των «θεών» του ποδοσφαίρου της εποχής του, αλλά το αστέρι του θα λάμπει παντοτινά στο ποδοσφαιρικό γαλαξία. Το χρυσό παπούτσι που του απονεμήθηκε αναδρομικά το 2014 για τα κατορθώματα του το 1958, θα θυμίζει πάντα αυτόν τον τεράστιο γκολτζή. Αν η μοίρα είχε άλλα σχέδια και του επέτρεπε να συνεχίσει την καριέρα του, είναι βέβαιο ότι η είδηση του θανάτου του, θα περιελάμβανε αφιέρωματα, εφάμιλλα με εκείνα για τον Πελέ και τον Μαραντόνα.

*πηγή φωτογραφίας: ΑΡ