Στο Down Town μίλησε ο γνωστός ηθοποιός Χάρης Κκολός, ο οποίος μεταξυ άλλων μίλησε για τις κλίκες στο θέατρο αλλά και για την πορεία του.
Στο απόσπασμα που ακολουθεί αναφέρεται στο “γλείψιμο” και τις ευκαιρίες που δεν του δόθηκαν και πιο ειλικρινής από ποτέ μιλάει για τις αδικίες στον χώρο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«The Unfriend» του Steven Moffat, από το Θέατρο Ένα
Η λέξη πρόοδος στο στόμα της μητέρας μου ηχούσε πολύ φάλτσα
Κάνοντας μια αποτίμηση, θα έλεγες ότι αξιοποίησες στο έπακρο τις ευκαιρίες που σου δόθηκαν;
Αυτό δεν το ξέρει κανείς. Ευκαιρίες σού δίνονται στην αρχή της σταδιοδρομίας σου. Μετά, εάν έρχονται προτάσεις, συνεχίζεις. Διαφορετικά, κάτι δεν πάει καλά. Ίσως φταις εσύ, ίσως το σύστημα, ίσως οι κλίκες. Κρατώ όμως τη φιλοσοφία της δασκάλας μου Ρένης Πιττακή: «Κανένας καλός δεν χάνεται».
Υπήρξαν φορές που ένιωσες αδικημένος από άτομα ή καταστάσεις στον χώρο;
Εννοείται. Έχω βοηθήσει πάρα πολλούς συναδέλφους τόσο με δουλειές όσο και με γνωριμίες, αλλά και μέσα από τη στάση και τη στήριξή μου. Μου έκλεισαν όμως πόρτες για διάφορους λόγους. Κάποιους τους έμαθα, κάποιους πάλι όχι. Ποτέ δεν ήμουν της αυλής, της κλίκας και του γλειψίματος, τα οποία δυστυχώς ανθούν στις μέρες μας, ειδικά στο θέατρο και το κρατικό θέατρο.
