Η Αρχή Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Κύπρου, ανήμερα της Διεθνούς Ημέρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επαναλαμβάνει την πάγια θέση της για την εξάλειψη των διακρίσεων, του φόβου και του στίγματος που αντιμετωπίζουν τα άτομα που κάνουν χρήση ουσιών.

Στο πλαίσιο της ανάπτυξης Στρατηγικών για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων βασισμένη στα Ανθρώπινα Δικαιώματα των ατόμων που επηρεάζονται από τη χρήση ουσιών, η Αρχή Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων Κύπρου προωθεί μια ανθρωποκεντρική ορολογία. Η γλώσσα και ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο γενικότερα αλλάζει, το ίδιο και η ορολογία που χρησιμοποιούμε σε αυτόν τον τομέα. Ο κύριος σκοπός μας είναι να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους με περισσότερη αξιοπρέπεια και σεβασμό και να χρησιμοποιούμε μια προσωπομετρική προσέγγιση.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι όροι που έχουν θεσπιστεί μέχρι στιγμής δεν είναι απαλλαγμένοι από το στίγμα. Η αναφορά σε άτομα ως χρήστες ναρκωτικών στιγματίζει και φέρει μια προκατάληψη επειδή η εστίαση είναι στη συμπεριφορά και όχι στο άτομο.

Επομένως, η ΑΑΕΚ έχει προβεί στην ανάπτυξη «Κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με την ορολογία για τη χρήση ουσιών/ναρκωτικών συμπεριλαμβανομένων και των διαταραχών», βάσει στις τρέχουσες συζητήσεις για την καταλληλότητα της ορολογίας  που χρησιμοποιείται στον τομέα των εξαρτήσεων στο Μεσογειακό Δίκτυο της Ομάδας Πομπιντού του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα της ΑΑΕΚ https://www.naac.org.cy/uploads/docs/401c6bec44.pdf  

Κύριος στόχος είναι η επίτευξη συναίνεσης για μια ουδέτερη και σεβαστή γλώσσα σε σχέση με τα άτομα που κάνουν χρήση ψυχοτρόπων ουσιών, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μην καθορίζονται από την εμπειρία και τη συμπεριφορά τους, αλλά να τους παρέχονται οι πόροι για να ζουν με αξιοπρέπεια και σεβασμό ανεξάρτητα από τη διάγνωσή τους. Οι κατευθυντήριες γραμμές μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως οδηγός για επαγγελματίες υγείας, ερευνητές, υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για την προώθηση μιας εποικοδομητικής και ανθρωπιστικής γλώσσας, τη συμμετοχή των ανθρώπων και τον σεβασμό των προτιμήσεών τους, την προτεραιότητα των ατόμων έναντι των χαρακτηριστικών τους με τη χρήση γλώσσας χωρίς στίγμα και την καλλιέργεια αυτογνωσίας. Η αλλαγή της ορολογίας θα πρέπει επίσης να επεκταθεί στις εθνικές κυβερνήσεις, τους νομοθέτες, τα δικαστικά συστήματα και τους διεθνείς οργανισμούς. Επιπλέον, ιδιαίτερη έμφαση πρέπει επίσης να δοθεί στους επαγγελματίες των μέσων ενημέρωσης, διότι η ορολογία τους μπορεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη, τις απόψεις των πολιτικών και των δημοσίων υπαλλήλων.

Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε ότι η προτεινόμενη γλώσσα δεν είναι καθολική και ούτε η καταλληλότητα των όρων είναι απόλυτη. Μπορεί να γίνει αντιληπτή διαφορετικά από διαφορετικούς πληθυσμούς και αυτή η αντίληψη θα αλλάξει επίσης με την πάροδο του χρόνου.

Μιλώντας με σεβασμό και χρησιμοποιώντας την κατάλληλη γλώσσα για την περιγραφή των ατόμων με διαταραχές χρήσης ουσιών μπορεί να ενισχύσει τη δέσμευσή τους στις υποστηρικτικές υπηρεσίες και, στην πραγματικότητα, την υγεία και την ευημερία τους, καθώς και την αποτελεσματικότητα των κοινωνικών πολιτικών και των πολιτικών δημόσιας υγείας. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας να προσπαθήσουμε όλοι να χρησιμοποιήσουμε ένα κατάλληλο λεξιλόγιο και τρόπο επικοινωνίας που ενσωματώνει σεβασμό, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά για όλους τους ανθρώπους, που είτε αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη χρήση ναρκωτικών ή όχι. Η γλώσσα διαμορφώνει τον πολιτισμό, τις απόψεις, τις στάσεις και τα ιδανικά μας. Ας το έχουμε όλοι υπόψη μας!