Συνεχίζουμε τον αγώνα για διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενού μας και τον εντοπισμό των πεσόντων μας, ανέφερε την Κυριακή η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων Άννα Αριστοτέλους, στον χαιρετισμό της κατά την τελετή ενταφιασμού επιπρόσθετων οστών 15 πεσόντων στρατιωτών του 286 Μηχανοκίνητου Τάγματος Πεζικού, που χάθηκαν κατά τη δεύτερη φάση της εισβολής επί του υψώματος Λαπάτσα βορείως της Σκυλλούρας.

Διαβεβαίωσε, επίσης, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την καλύτερη διαχείριση του θέματος των αγνοουμένων μας και ανεξαρτήτως των δυσκολιών και των προβλημάτων.

Σύμφωνα με ανακοίνωση, η κ. Αριστοτέλους είπε ότι ανήμερα της δεύτερης φάσης της εισβολής στις 14 Αυγούστου 1974, οι άνδρες του 286ΜΤΠ έδωσαν μάχη για να κρατηθούν τα υψώματα του Αγίου Ερμολάου, μιας στρατηγικής σημασίας περιοχής, με τη συνδρομή και των εφέδρων του Τάγματος, 35 με 40 άνδρες συνολικά, ερχόμενοι αντιμέτωποι με μερικές εκατοντάδες Τούρκους εισβολείς, μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης και υποστήριξη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας.  

Οι ηρωικοί άνδρες δεν γνωρίζουν ότι, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι παρέμειναν στις θέσεις τους μέχρις εσχάτων, οι γραμμές άμυνας της Εθνικής Φρουράς είχαν σπάσει και συνεπώς οι ίδιοι ήταν ήδη περικυκλωμένοι από τα τουρκικά στρατεύματα, συνέχισε η κ. Αριστοτέλους, προσθέτοντας ότι στα υψώματα της Σκυλλούρας «έδωσαν τη μάχη της τιμής και της αξιοπρέπειας, με σχεδόν ανύπαρκτα πολεμοφόδια, αφού προηγήθηκαν οι μεγάλες μάχες χωρίς να έχουν ανεφοδιασμό, εξαντλημένοι και εξουθενωμένοι τόσο από τις μάχες όσο και από την πεζοπορία».

«Χρειάστηκε να περάσουν 36 χρόνια για να ταυτοποιηθούν τα οστά 20 εκ των 24 ανδρών της ομάδας. Η τύχη των άλλων τεσσάρων γενναίων παλληκαριών παραμένει ανεξακρίβωτη μέχρι και σήμερα. Οι 20 ήρωες του 286ΜΤΠ τάφηκαν με τις πρέπουσες τιμές. Οι έρευνες για την τύχη των υπολοίπων τεσσάρων γενναίων παλληκαριών συνεχίζονται μέχρι σήμερα», τόνισε ακολούθως, προσθέτοντας ότι από τις αναλύσεις που ακολούθησαν διαπιστώθηκε ότι τα μικρά οστά που εντοπίστηκαν ανήκουν στους 16 από τους 20 ήρωες που είχαν ήδη ταυτοποιηθεί.

Συμπλήρωσε ότι η αναδάσωση των υψωμάτων από το κατοχικό καθεστώς και η πιθανή μετακίνηση οστών έγιναν αιτία να εντοπιστούν λίγα μόνο οστά των 20 στρατιωτών στην περιοχή Σκυλλούρας (ύψωμα Λαπάτσα), κανένα οστό δεν ταυτοποιήθηκε ανάμεσα στα ανευρεθέντα για τους άλλους τέσσερις στρατιώτες, ενώ εξακολουθεί να αγνοείται η τύχη τεσσάρων ανδρών του 286ΜΤΠ.

«Πενήντα χρόνια μετά στεκόμαστε μπροστά τους με δέος και δίνουμε την υπόσχεση, πρώτον ότι η μνήμη τους θα μείνει άσβεστη και δεύτερον πως θα παλέψουμε, θα πολεμήσουμε και θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις μέχρι την ημέρα που η θυσία τους θα δικαιωθεί», υπογράμμισε η κ. Αριστοτέλους, προσθέτοντας ότι η πολιτεία δεσμεύεται να συνεχίσει τις προσπάθειες για την εξακρίβωση της τύχης, όχι μόνο των τεσσάρων αγνοουμένων από την ομάδα της Σκυλλούρας του 286ΜΤΠ, αλλά και όλων των υπόλοιπων, μια πληγή που, όπως είπε, παραμένει ανοικτή εδώ και μισό αιώνα, προκαλώντας αβάσταχτο πόνο σε εκατοντάδες οικογένειες.

«Αντλούμε από το παράδειγμά σας και συνεχίζουμε τον αγώνα με άλλα μέσα, με την ίδια αποφασιστικότητα και επιμονή, για την επίτευξη του κοινού μας στόχου. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νίκος Χριστοδουλίδης καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την καλύτερη διαχείριση του θέματος των αγνοουμένων μας. Ανεξαρτήτως των δυσκολιών και των προβλημάτων, συνεχίζουμε τον αγώνα για διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενού μας και τον εντοπισμό των πεσόντων μας. Αποτελεί δέσμευση, υποχρέωση και καθήκον μας απέναντι στους ήρωες μας και σε εσάς, τους συγγενείς των ηρώων μας», τόνισε σχετικά.

«Αυτό είναι το χρέος που φέρουμε σήμερα. Έναντι της προσφοράς των ηρώων μας και ως ελάχιστη έκφραση της ευγνωμοσύνης μας προς τη θυσία τους, αλλά και δέσμευση μας να διατηρήσουμε άσβεστη τη μνήμη των ηρώων μας, που έμειναν πιστοί στον όρκο: “Ού καταισχυνώ τα όπλα τα ιερά, ουδ’ εγκαταλείψω τον παραστάτην, ότω αν στοιχήσω, αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων και μόνος και μετά πολλών, και την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω”» κατέληξε η κ. Αριστοτέλους.