Στην εκπομπή «Προσωπογραφίες» του OMONOIA TV παραχώρησε δηλώσεις ο Γουίλι Σεμέδο.

Ο ποδοσφαιριστής των «πρασίνων» αναφέρθηκε στην παιδική του ηλικία, στα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα αλλά και στις δύσκολες στιγμές. Παράλληλα, αποκάλυψε πως ενδιαφέρον από τον ΑΠΟΕΛ υπήρχε και την εποχή που βρισκόταν στην Αλκή. Υπενθυμίζουμε πως οι «γαλαζοκίτρινοι» βρέθηκαν μια ανάσα από τον Σεμέδο και το Καλοκαίρι πριν μεταγραφεί στο «τριφύλλι».

Αναλυτικά τα σχετικά αποσπάσματα:

Για την παιδική του ηλικία: «Γεννήθηκα στο Παρίσι. Μεγάλωσα εκεί με την οικογένεια μου. Πήγαινα σχολείο εκεί, έπαιζα ποδόσφαιρο. Η οικογένεια μου είναι ακόμα στο Παρίσι. Είμαι παιδί Αφρικανών μεταναστών και δεν περάσαμε καθόλου εύκολα, ειδικά την εποχή μου ήμουν μικρός. Όμως η οικογένεια μου προσπαθούσε να με προστατεύσει για να μην καταλαβαίνω τις δυσκολίες. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν καλός μαθητής, όμως δεν δημιουργούσα προβλήματα. Μου άρεσε να πηγαίνω σχολείο για να παίζω ποδόσφαιρο».

Για τα πρώτα του βήματα ως ποδοσφαιριστής: «Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε ηλικία 7 – 8 χρόνων σε μια Ακαδημία στο Παρίσι, την Αρκέιγ. Πριν έρθω στην Κύπρο έπαιζα ερασιτεχνικά σε ομάδες. Δεν έπαιξα σε κάποια επαγγελματική ομάδα στην Γαλλία. Πριν έρθω στην Κύπρο έπαιζα στην 8η κατηγορία της Γαλλίας. Μια μέρα με πήρε κάποιος φίλος τηλέφωνο που ήρθε στην Αλκή για δοκιμαστικά και με ρώτησε αν με ενδιαφέρει καθώς η ομάδα έψαχνε για ακραίο επιθετικό. Δεν ήξερα τίποτα για την Κύπρο, όμως είπα γιατί όχι. Ήθελα να ακολουθήσω το όνειρο μου να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Είπα θα πάω και ότι γίνει».

Για την παρουσία του στην Αλκή για 4 χρόνια: «Όταν ήρθα στην Κύπρο δεν ήξερα σε ποια κατηγορία παίζει η Αλκή. Ο φίλος μου είπε πως ήταν στην 2η, ενώ ήταν στην 4η. Όταν ήρθα προπονούμουν για ένα μήνα χωρίς συμβόλαιο. Κάναμε ένα φιλικό, με είδαν και την επόμενη υπογράψαμε συμβόλαιο. Μέχρι να πάω στα γραφεία της Αλκή ήξερα ότι η ομάδα ήταν στην 2η κατηγορία. Όταν πήγα και το έμαθα απογοητεύτηκα. Δεν μπορούσα όμως να κάνω κάτι. Έφυγα από την Γαλλία χωρίς να ενημερώσω κανέναν. Δεν θα με δέχονταν πίσω στην ομάδα. Είπα ΟΚ θα δοκιμάσω για ένα χρόνο στην Αλκή και ότι γίνει. Κι έτσι αρχίζει η ιστορία μου στην 4η κατηγορία».

Κάποιες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο: «Έμενα με τρεις φίλους. Ήταν η πρώτη φορά που μακριά από την οικογένεια μου, κι έπρεπε να μάθω να φροντίζω τον εαυτό μου. Έχω ωραίες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο. Το πρώτο μου συμβόλαιο με την Αλκή ήταν 500 ευρώ τον μήνα. Μέσα σε 3 χρόνια ανεβήκαμε στην 1η κατηγορία. Όταν ήμασταν στην 2η άρχισε να ακούγεται το όνομα μου».

Για το ενδιαφέρον του ΑΠΟΕΛ και τη Σαρλερουά: «Tο πρώτο εξάμηνο στην πρώτη κατηγορία άρχισαν να ενδιαφέρονται ομάδες 1ης Κατηγορίας, όμως τον Ιανουάριο ήρθε το ενδιαφέρον της Σαρλερουά. Με ήθελαν πολύ και ο Πρόεδρος είπε όχι. Θύμωσα πολύ και του είπα αυτά που έπρεπε να του πω. Ήρθε και ενδιαφέρον από την Μπότο Γκλιμτ Νορβηγίας. Ο πρόεδρος τότε ήθελε να με στείλει στην Ομόνοια όμως εγώ ήθελα να πάω στην 1η κατηγορία του Βελγίου, ήταν πρώτη εκείνη την στιγμή. Υπήρχε κι ενδιαφέρον από τον ΑΠΟΕΛ που έπαιζε Champions League τότε. Την τελευταία μέρα της μεταγραφικής η Σαρλερουά επέστρεψε με βελτιωμένη πρόταση, με πήρε τηλέφωνο ο μάνατζερ μου και μου είπε φτιάξε βαλίτσες φεύγουμε για Βέλγιο. Πήγα υπέγραψα και ήμουν πολύ χαρούμενος».

Για την παρουσία του στο Βέλγιο: «Όταν έφτασα εκεί ήταν όλα χιονισμένα κι έκανε πολύ κρύο. Επίσης αντιλήφθηκα πως οι εντάσεις στο πρωτάθλημα του Βελγίου ήταν πολύ πιο ψηλές. Μετά από 3 χρόνια στην Κύπρο δεν ήμουν συνηθισμένος. Στην πρώτη εβδομάδα τραυματίστηκα. Επέστρεψα μετά από 2,5 μήνες την περίοδο των Play – Off στο Βέλγιο στα πιο σημαντικά παιχνίδια της σεζόν όποτε δεν με προωθούσαν για να αγωνιστώ. Έπαιξα στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν απέναντι στην Στανταρ Λιέγης και ήμουν καλός. Μίλησα με τον προπονητή μου και μου είπε ότι του αρέσω και θα πάρω τις ευκαιρίες μου. Πήγα προετοιμασία… Η πρώτη εβδομάδα ήταν καλή, όμως μετά τραυματίστηκα κι έμεινα εκτός για δύο εβδομάδες. Ακολούθως πήγαμε στην Ολλανδία, και κάναμε προπόνηση με παιχνίδι σε μικρούς χώρους και γύρισε ο αστράγαλος μου. Έμεινα εκτός για άλλες δύο εβδομάδες. Δεν έκανα καθόλου προετοιμασία. Σιγά – σιγά άρχισαν να παίρνουν κι άλλους παίκτες πολύ γνωστούς. Ήξερα πως οι ευκαιρίες μου τελείωσαν. Τους είπα ότι ήθελα να φύγω κι έψαξα νέα ομάδα. Στην τελευταία μέρα των μεταγραφών ήρθε πρόταση από ομάδα 2ης κατηγορίας του Βελγίου την Ροζελάρ. Δεν ήταν αυτό που έψαχνα, και το κατάλαβα με την πάροδο του χρόνου. Όταν δεν είσαι 100% σίγουρος στο ποδόσφαιρο δεν πρέπει να κάνεις το βήμα. Αλλάξαμε τρεις προπονητές σε μια σεζόν».

Για την Πολιτέκνικα και την Ρουμανία: «Nαι όπως σας είπα στην Ροζελάρ άλλαξαν τρεις προπονητές. Δεν άντεχα άλλο. Τότε αποφάσισα να φύγω από την Σαρλερουά στην οποία άνηκα καθώς η άλλη μου επιλογή ήταν να παίζω στην 2η της ομάδα. Πήγα στην Ρουμανία. Ούτε εκεί ήθελα να πάω, όμως δεν είχα επιλογή».

Αν απόλαυσε ποδόσφαιρο στην Γκρενομπλ: «To ατομο που με πήρε στην Γκρενομπλ ήταν ο Λοριάν Ντεσό, ο αρχισκάουτερ της Ομόνοιας. Στην Ρουμανία περνούσα αηδιαστικά. Ήθελα να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Μια μέρα μου έστειλε μήνυμα και με ρώτησε πως περνάω. Μου είπε πως με θέλει για την Γκρενομπλ. Έκλεισα το τηλέφωνο και είπα “έχει δύο χρόνια να παίξω ποδόσφαιρο σιγά μην με θέλει”. Μετά από δύο μήνες με πήρε τηλέφωνο, μου έστειλε συμβόλαιο και υπέγραψα χωρίς καν να το γνωρίζουν οι Ρουμάνοι. Απλά επειδή υπήρχε ένας όρος για αυτόματη ανανέωση βάση συμμετοχών, τους ενημέρωσα πως δεν με ενδιαφέρει να αγωνιστώ ξανά στην Πολιτέκνικα, και χάρισα και λεφτά. Υπέργραψα στην Γρκενομπλ κι εκεί ήταν όλα υπέροχα».

Για την επιστροφή στην Πάφο: «Aπό την Γκρενομπλ μέχρι και σήμερα σε όποια ομάδα πήγα ήταν ο Ντεσό από πίσω. Είχα δύο καλές χρονιές στην Γαλλία. Την δεύτερη χάσαμε την άνοδο στις λεπτομέρειες. Έτσι δεν ήθελα να μείνω στην Γκρενομπλ. Είχα προτάσεις από πολλές ομάδες, όμως πίστευα ότι ήταν ευκαιρία να επιστρέψω στην Κύπρο, που μου έδωσε πάρα πολλά πράγματα. Ξεκίνησα στην Κύπρο και ήθελα να τελειώσω στην Κύπρο. Έτσι είμαι εγώ, η Κύπρος μου έδωσε ελπίδα και θέλω να τελειώσω εδώ».

Για την Ομόνοια: «Να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά. Ήμουν στην Πάφο. Στον δεύτερο χρόνο από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο είχαμε συζητήσεις για ανανέωση του συμβολαίου μου. Δεν βρέθηκε η χρυσή τομή. Εγώ ήμουν εντάξει. Δεν ήθελα να φύγω τον Ιανουάριου, αφού από την προηγούμενη μου μετακίνηση τον Ιανουάριο είχαν πικρές αναμνήσεις.

Η Σαουηδική Αραβία εμφανίστηκε ξαφνικά με μεγάλο μισθό που δεν μπορείς να αρνηθείς. Επίσης άκουγα πως η Πάφος θα αποκτήσει τον Μπρούνο, θα αποκτήσει τον ένα παίκτη, τον άλλο, άρα πίστευα πως δεν με υπολόγιζαν. Μίλησα με τον πρόεδρο μου είπε ότι με θέλει, όμως στο τέλος δεν έβαλε εμπόδιο. Μου είπε να πάω, όπως επίσης και ο Μπέργκ ο οποίος είναι πολύ σωστός και τον ευχαριστώ.

Στην Σαουδική Αραβία η ομάδα που πήγα ήταν στην 1η θέση τον Ιανουάριο, και από την στιγμή που έφτασα εκεί δεν κάναμε νίκη. Δεν βγήκαμε κατηγορία. Εγώ σκεφτόμουν τι θα κάνω, καθώς η οικογένεια μου δεν περνούσε καλά στην Σαουδική Αραβία. Ήμασταν στην μέση της Ερήμου, δεν είχαμε τι να κάνουμε. Αυτός ήταν ο λόγος που έφυγα και επέστρεψα στην Κύπρο.

Χρειαζόμουν κάτι στην Κύπρο, και ο Ντεσό μεσολάβησε για την Ομόνοια. Ήμουν πολύ περήφανος γιατί γνώριζα ότι υπέγραφα στην μεγαλύτερη ομάδα της Κύπρου. Είναι άλλο να αγωνίζεσαι ενάντια στον μεγάλο κόσμο της Ομόνοιας, κι άλλο να τους έχεις μαζί σου. Πάντα ήθελα να αγωνιστώ στην Ομόνοια. Όταν ήμουν στην Αλκή ήθελα να φύγω για το εξωτερικό. Όταν πήρα την απόφαση να επιστρέψω στην Κύπρο, η Ομόνοια ήταν πάντα η προτεραιότητα μου.

Ήθελα να νιώσω αυτή την πίεση. Γιατί ποτέ δεν αγωνίστηκα σε ομάδα που είχε αυτή την πίεση. Είμαι πραγματικά περήφανος που αγωνίζομαι για αυτή την ομάδα».