Αριθμός ασθενή 002. Aυτό σημαίνει ότι η κυρία Καλλιόπη είναι η δεύτερη οροθετική ασθενής που επισκέφτηκε την Γρηγόριο Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας για να λάβει θεραπεία για τον ιό HIV, την δεκαετία του 1990. Μίλησε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση για τις σημαντικές αλλαγές και την εξέλιξη στην ιατροφαρμακευτική αγωγή και περίθαλψη που λαμβάνουν οι οροθετικοί ασθενείς όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για την προκατάληψη και το στίγμα που χαρακτηρίζει τους ασθενείς στην κυπριακή κοινωνία.
Advertisement“Έχει αλλάξει, αλλά παραμένει η προκατάληψη. Ως αποδέκτης αυτής της κατάστασης, παίζει ρόλο πως εσύ ο ίδιος θα το χειριστείς.”
Παραδέχεται ότι κλήθηκε να αντιμετωπίσει συμπεριφορές ακόμη και από γιατρούς και εναποθέτει τις ελπίδες της για βελτίωση της κατάστσης, καθώς με το ΓεΣΥ ο ασθενής έχει πλέον το δικαίωμα της επιλογής.
“Είναι υπόχρεος ο κάθε οροθετικός ασθενής να ενημερώνει τον γιατρό που επισκέπτεται.”
Η κυρία Καλλιόπη δεν διστάζει να αναφερθεί και στις ευθύνες των ιδίων των ασθενών, που δεν διεκδικούν τα δικαιώματα τους, φοβούμενοι το κοινωνικό στίγμα και την προκατάληψη.
“Είμαστε η ομάδα της σιωπής. Περιμένουμε από τους άλλους να μιλήσουν για εμάς. Δεν ξέρουμε τα δικαιώματα μας και οι φορείς δεν ξέρουν τις υποχρεώσεις τους. Δεν είμαστε οργανωμένοι, αλλά οι ίδιοι που βιώνουν το πρόβλημα πρέπει να μιλήσουν, όχι οι φίλοι τους.”
Στέλνει μήνυμα ότι με την ευρεία ενημέρωση που υπάρχει σήμερα για τον ιό “είναι κρίμα κάποιος να τον παίρνει, να μην μιλά, να μην παίρνει φαρμακευτική αγωγή και να μην ενημερώνεται.”
“Είμαστε μικρή κοινωνία, πρέπει να το αντιμετωπίζουμε εμείς οι ίδιοι οι φορείς. Εγώ το αντιμετωπίζω συνέχεια διαφορετικά, νιώθω ελεύθερη, δεν νιώθω ότι πρέπει να κρύβομαι. Ποτέ δεν πήγα σε γιατρό και να το κρύψω. Όλοι οι ασθενείς έχουν ομάδες, εκτός από τους ασθενείς του ΗΙV.”
“Eίμαι ευγνώμων για τη ζωή μου, γιατί παρά τα προβλήματα που προέκυψαν στην πορεία με την υγεία μου, παραμένω στη ζωή” είναι μεταξύ των όσων τόνισε η κυρία Καλλιόπη.
Advertisement“Οι γονείς δεν πρέπει να διώχνουν τα παιδιά τους από το σπίτι όταν μάθουν ότι είναι οροθετικοί. Εξακολουθούν ακόμη κάποιοι να φοβούνται, ότι δεν θα τους δεχτούν οι δικοί τους, θα τους απορρίψουν, θα χάσουν τη δουλειά τους.”
Η κυρία Καλλιόπη κατήγγειλε επίσης ότι με την αλλαγή σε ΓεΣΥ κάποια από τα φάρμακα και τις εξετάσεις για τους οροθετικούς πρέπει να πληρώνονται από τους ίδιους, την ώρα που λαμβάνουν επίδομα της τάξης των τριακοσίων ευρώ.