Του Γιώργου Χρυσάνθου

Το όνομα του Χασάν Γιασιακούρτ. Ετών 35, κάτοικος Λαπήθου.

Είναι ο νεαρός Τουρκοκύπριος που με το μόσχευμα του έδωσε ζωή σε ένα μικρό παιδάκι από την Ελλάδα. Ο Χασάν είναι δότης μυελού τον οστών εδώ και 4 χρόνια.  Όταν ενημερώθηκε από το ίδρυμα “Κεμάλ Σαράτσογλου” ότι είναι συμβατός δότης, δεν έκανε 2η σκέψη, αποδέχτηκε να μπει στο νοσοκομείο και έδωσε μόσχευμα για να σωθεί το μικρό παιδάκι από την Ελλάδα το οποίο πάσχει από καρκίνο. Ο Alpha συνάντησε τον Χασάν Γιασιακούρτ και με την βοήθεια της Xatise Kerlo, δημοσιογράφου από το “Voice of the Island”, μάθαμε αρκετά για τον νεαρό που δίνει το παράδειγμα ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό μπροστά στην ανθρώπινη ζωή.

Από που είσαι Χασάν και πως έγινες δότης;

“Εγώ είμαι κάτοικος Λαπήθου. Ο τόπος που εργάζομαι (ιδιωτική κλινική στην Αμμόχωστο), πριν 3-4 χρόνια διοργάνωσε μια καμπάνια και εμείς εκεί περίπου 120 άτομα προσωπικό δώσαμε δείγματα. Είναι το νοσοκομείο όπου εργάζομαι που πήρε την πρωτοβουλία. Το έκανα εθελοντικά”.

Όταν σου ανακοίνωσαν ότι είσαι δότης και μπορείς να σώσεις έναν άνθρωπο, τι ένιωσες;

“Είναι ένα παράξενο αίσθημα. Όταν με πήραν τηλέφωνο. Αναρωτήθηκα αν τηλεφώνησαν σε λάθος άνθρωπο. Μου είπαν ότι το δείγμα σου είναι συμβατό και με ρώτησαν αν επιθυμώ να βοηθήσω. Τους είπα, ναι βεβαίως και μου εξήγησαν την διαδικασία. Με ρώτησαν αν μπορούν να πάρουν ξανά δείγμα αίματος και δέχτηκα. Όλα έγιναν την ίδια ημέρα. Μετά πέρασαν δύο μήνες και εγώ σκεφτόμουν ότι πιθανόν να μην ταίριαζε το δείγμα. Ένιωσα άσχημα γιατί δεν με πήραν. Μετά ευτυχώς με πήραν και μου είπαν ότι ταίριασαν όλα και μπορώ να βοηθήσω. Με ρώτησαν ξανά αν θέλω να βοηθήσω και είπα ναι. Ένιωσαν πολύ ωραία όταν κατάλαβα ότι θα βοηθήσω έναν άνθρωπο να ζήσει”.

Πως είναι η όλη διαδικασία;

“Πριν γίνει η μεταμόσχευση γίνεται εμβολιασμός. Για τέσσερις ημέρες, δύο φορές την ημέρα. Αυτό έγινε για να δυναμώσουν τα αιμοσφαίρια. Μετά πήγαμε στο νοσοκομείο και έγινε η διαδικασία και την ίδια μέρα το μόσχευμα πήγε στην Ελλάδα και έγινε η διαδικασία για το μωράκι. Μακάρι να είναι καλά”.

Όταν έμαθες ότι το παιδάκι είναι από την Ελλάδα, πως ένιωσες;

“Για μένα δεν έχει καμία σχέση. Όποιος και να είναι , από όπου και να είναι για μένα δεν έχει καμία σημασία. Ένιωσα περισσότερο χαρούμενος όταν έμαθα ότι είναι ένα μικρό παιδάκι. Ακόμη δεν έζησε τίποτα στη ζωή”.

Αν είχες την ευκαιρία να συναντήσεις το παιδάκι τι θα του έλεγες;

“Θέλω όσο πιο γρήγορα γίνεται να μάθω ότι το παιδάκι είναι καλά και αν μπορώ να έχω την ευκαιρία να το αγκαλιάσω”.

Αν χρειαστεί στους 6 μήνες να κάνεις την ίδια διαδικασία, θα την κάνεις;

“Υπάρχει πιθανότητα στους 6 ή 8 μήνες να χρειαστεί ξανά να κάνω την διαδικασία. Με ρώτησαν αν χρειαστεί τι θα κάνω και τους είπα ότι είμαι πάντα έτοιμος και θα κάνω την διαδικασία όσες φορές χρειαστεί. Μακάρι να μην χρειαστεί αλλά είμαι έτοιμος να το κάνω. Μακάρι να είναι καλά το μωρό”.

Ε/κ και Τ/κ μπορούν ζήσουν ειρηνικά και σαν φίλοι σε αυτό το νησί;

“Στο περιβάλλον που ζω εγώ όλοι είναι καλοί άνθρωποι. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να υπάρχει πρόβλημα. Μπορούμε να ζήσουμε μαζί”.