Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται και σήμερα οι κραδασμοί της χθεσινής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το οποίο υπό την μορφή οκταμελούς Δικαστικού Συμβουλίου αποφάσισε την απόλυση του Γενικού Ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη, και μάλιστα μέσα από ένα 200 σελίδων σκεπτικό που από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ισοπεδωτικό για τον παυθέντα ανεξάρτητο αξιωματούχο. Η εν λόγω απόφαση ήρθε μετά την λήξη της δικαστικής διαμάχης που είχε ξεκινήσει ο Γενικός Εισαγγελέας Γιώργος Σαββίδης, αιτούμενος την παύση Μιχαηλίδη για ανάρμοστη συμπεριφορά.

Μιλώντας για το θέμα τρεις έγκριτοι νομικοί ξετύλιξαν τις σκέψεις τους στο στούντιο της εκπομπής Alpha Καλημέρα.

Ο αναπληρωτής καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Νομικής Παν. Κύπρου, Κώστας Παρασκευά είπε από την πλευρά του πως η κριτική των δικαστικών αποφάσεων αποτελεί «ένα πελώριο ζήτημα», αφού από την μια υπάρχει η ελευθερία της έκφρασης, αλλά από την άλλη η σωστή επιστημονική κριτική, προϋποθέτει και ένα υπόβαθρο για να μπορεί να κριθεί σωστά μία δικαστική απόφαση.

Ο κ. Παρασκευά παραδέχθηκε πως πράγματι στην χθεσινή απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου χρησιμοποιήθηκε σκληρό και ισοπεδωτικό λεκτικό, που προκάλεσε εντύπωση και ξάφνιασε και τον ίδιο.

Ανάμεσα στις 15 κατηγορίες που είχε ενώπιον του το Συνταγματικό δικαστήριο να κρίνει, η μια, είπε ο κ. Παρασκευά, αφορούσε την σελίδα που στήριζε τον Γενικό Ελεγκτή, και με βάση την απόφαση, εκεί αναγράφονταν συνθήματα που εμπίπτουν στη ρητορική μίσους.

Πρόκειται, πρόσθεσε, για ένα συζητήσιμο θέμα που θα πρέπει να μας απασχολήσει γενικότερα. «Είναι ήδη ένα θέμα που απασχολεί το ΕΔΑΔ κατά πόσο οι ιδιοκτήτες των σελίδων φέρουν οι ίδιοι ευθύνη να κατεβάζουν υλικό αμέσως κτλ.», είπε. Ωστόσο, το δικαστήριο «επέλεξε να συμπεριλάβει και αυτό το στοιχείο μέσα στην απόφασή του».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αναμορφώθηκε ο θεσμός του Γενικού Ελεγκτή, ούτε το δικαστήριο θέτει εν αμφιβόλω το έργο του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, είναι πολύ προσεκτικό σε ότι λέει, τόνισε ο κ. Παρασκευά για να συμπληρώσει πως «εκείνο που είχε ενώπιον του το δικαστήριο, ήταν οι 15 περιπτώσεις που έθεσε υπόψιν του ο Γενικός Εισαγγελέας για ανάρμοστη συμπεριφορά». Άλλωστε, όπως εξήγησε, «θα επιτυγχανόταν η παύση, και μόνο αν μια από τις 15 περιπτώσεις στοιχειοθετούσε ανάρμοστη συμπεριφορά». Το δικαστήριο πάντως «έχει υιοθετήσει τις 14 από τις 15 περιπτώσεις και είχαμε την απόφαση της παύσης».

Σε σχέση με το τι συνιστά ανάρμοστη συμπεριφορά, ο Καθηγητής εξήγησε, πως «υπάρχει ένα δεσμευτικό νομολογιακό προηγούμενο το οποίο προκύπτει από την υπόθεση Ρίκκου Ερωτοκρίτου, και το οποίο επαναβεβαιώθηκε τώρα στην υπόθεση του Γενικού Ελεγκτή».

Μιλώντας για το ίδιο θέμα στην εκπομπή ο Νομικός, Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, ανέφερε πως «σε ένα κράτος δικαίου υπάρχουν τρεις βασικές εξουσίες: εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική. Κάθε μια από αυτές έχει αρμοδιότητα – όχι ορθότητα. Όταν η βουλή ψηφίζει έναν νόμο δεν σημαίνει ότι είναι σωστός ο νόμος, αλλά η βουλή έχει την αρμοδιότητα να ψηφίσει τον νόμο».

Η απόφαση ενός δικαστηρίου, λαμβάνεται από ένα αρμόδιο με βάση το Σύνταγμα, όργανο. Δεν σημαίνει, τόνισε, «ότι η απόφαση ενός δικαστήριο, ακόμη και του ανωτάτου συνταγματικού δικαστηρίου έχει το αλάθητο και διεκδικεί ορθότητα, αλλά διεκδικεί αυθεντικότητα». Είναι δηλαδή, όπως εξήγησε, «η απόφαση του οργάνου που έχει την αρμοδιότητα να λάβει τη συγκεκριμένη απόφαση και η απόφαση αυτή είναι δεσμευτική». «Βέβαια ο κάθε πολίτης ή δημοσιογράφος ή πολιτικός, έχει το δικαίωμα να κρίνει την απόφαση. Πρέπει να είμαστε όμως στην κριτική μας και καλόπιστοι», τόνισε.

«Το δικαστήριο ασχολήθηκε με όλα τα επί μέρους που είδαν το φως της δημοσιότητας, το ότι ασχολήθηκε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οδήγησε σε πολύ έντονο τελικό αποτέλεσμα ιδιαίτερα στις καταληκτικές παραγράφους του δικαστηρίου»

Ο κ. Αιμιλιανίδης αναφέρθηκε και στην περίπτωση Ρίκκου Ερωτοκρίτου, σημειώνοντας πως αυτός «δεν παύθηκε για αδικήματα διαφθοράς, αλλά παύθηκε για τις δηλώσεις που είχε κάνει σε δημοσιογραφική διάσκεψη, κατηγορώντας τον τότε Γενικό Εισαγγελέα, Κώστα Κληρίδη, ως διεφθαρμένο».

Η απόφαση για τον ο Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ωστόσο, δεν περιορίζεται σε ένα γεγονός σε μια χρονική στιγμή, αλλά «πάει σε έναν ορίζοντα πενταετίας και ουσιαστικά ασχολείται με όλες τις κρίσιμες διαφωνίες του με τον Γενικό Εισαγγελέα και παίρνει θέση το δικαστήριο θωρακίζοντας τον Γενικό Εισαγγελέα».

«Αυτό πέραν του λόγου που χρησιμοποιείται οδηγεί σε ένα συμπέρασμα ότι κρίνεται ως ανίκανος ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης στην άσκηση των καθηκόντων όχι σήμερα αλλά σε ένα βάθος χρόνου, δηλαδή αποδομείται ολόκληρη η θητεία του σε θέματα που είχαν αναδειχθεί έντονα στη δημοσιότητα»

Πάντως, όπως ανέφερε ο κ. Μιχαηλίδης, αν κάποιος φοιτητής νομικής αποφασίσει μετά από πέντε χρόνια να διαβάσει αυτή την απόφαση ή αν τη διαβάσει κάποιος συνάδελφος νομικός στο εξωτερικό που δεν ξέρει ποιος είναι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, «θα συμπεράνει ότι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης είναι ένας από τους χειρότερους αξιωματούχους που πέρασαν ποτέ από αυτόν τον τόπο, χωρίς κανένα αντίβαρο».

«Γι’ αυτό χαρακτήρισα και την απόφαση ως ‘ισοπεδωτική’. Αυτή η εικόνα αδικεί τον Οδυσσέα Μιχαηλίδης, καθώς δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι ο Οδ. Μιχαηλίδης είχε αυτά τα δέκα χρόνια στη θέση που ήταν και θετικό πρόσημο», κατέληξε.

Από την πλευρά του ο Δικηγόρος, Ολύμπιος Χριστοφή σχολιάζοντας τις εξελίξεις είπε αρχικά πως έχει τη σημασία του ότι η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου ήταν ομόφωνη, δηλαδή ότι «και οι οκτώ δικαστές του Δικαστικού Συμβουλίου κατέληξαν σε αυτή την απόφαση».

Ο κ. Χριστοφή περεταίρω σημείωσε πως «η δικαιοσύνη απονέμεται σύμφωνα με το Σύνταγμα και με τους Νόμους και με την μαρτυρία που έχει ενώπιόν του ένα δικαστήριο, και όχι με βάση το τι λέει ο κόσμος».

Όσον αφορά το θέμα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο κ. Χριστοφή είπε πως το Δικαστικό Συμβούλιο ασχολήθηκε εκτεταμένα μεε αυτό.

«Σχετικά με την ‘Ομάδα στήριξης του Γεν. Ελεγκτή’ στο FB, το Συμβούλιο κάνει αναφορά σε διάφορα σχόλια και αναφορές που γίνονταν από τα μέλη της ομάδας αυτής κατά του Γενικού και Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, τα οποία με βάση την απόφαση είχαν ως αφετηρία τις δηλώσεις του Γενικού Ελεγκτή»

Γίνεται εκτενής αναφορά επίσης «ότι ο κ. Μιχαηλίδης δεν καταδίκασε ή δεν διαχώρισε ξεκάθαρα τη θέση του από αυτή την ομάδα».

Δεν θεωρώ πάντως, είπε ο κ. Χριστοφή την άποψη που ακούγεται ότι η χθεσινή απόφαση ουσιαστικά βάζει φίμωτρο στους δημοσιογράφους ή στους πολίτες, αφού «αυτό που διερευνά το Δικαστικό Συμβούλιο είναι κατά πόσον η συμπεριφορά κάποιου ανεξάρτητου αξιωματούχου της Δημοκρατίας αρμόζει στη θέση του και τη θεσμική του ιδιότητα».