Εξακολουθούν οι κραδασμοί της απόδρασης του ισοβίτη Δώρου Θεοφάνους την περασμένη Πέμπτη, απόδραση που έφερε αρχές προ των ευθυνών τους και ταυτόχρονα ανέδειξε αδυναμίες του συστήματος.

Χθες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανακοίνωσε την παύση Αρχηγού και Υπαρχηγού Αστυνομίας και την απομάκρυνση από τη θέση του Αναπληρωτή Διευθυντή των Φυλακών, Χαράλαμπου Φιλιππίδη.

Το θέμα συζήτησαν στο στούντιο της εκπομπής Alpha Ενημέρωση, ο Ποινικολόγος και πρώην Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας Δικαιωμάτων Φυλακισμένων, Γιάννης Πολυχρόνης, ο Πρώην Διοικητής της ΜΜΑΔ, Σάββας Χρίστου και ο Πρόεδρος του Κλάδου Αστυνομικού Σώματος ΙΣΟΤΗΤΑΣ, Νίκος Λοϊζίδης.

Ο Ποινικολόγος Γιάννης Πολυχρόνης εξηγώντας τι ακριβώς προνοεί ο σχετικός κανονισμός των Φυλακών για τις εξόδους καταδίκων, είπε πως οι ισοβίτες δικαιούνται άδεια με συνοδεία εφόσον εκτίσουν 10 χρόνια από την ποινή τους και αυτή η άδεια δίνεται στο πλαίσιο της ανάπτυξης δεσμών του καταδίκου με την οικογένειά του και λαμβάνοντας υπόψιν την ανθρωποκεντρική προσέγγιση όλων των βαρυποινιτών.

Προϋποθέσεις ωστόσο για να εγκριθεί μια τέτοια άδεια, όπως είπε ο κ. Πολυχρόνης, είναι ο κατάδικος να έχει επιδείξει καλή διαγωγή και εργατικότητα κάτι που κρίνεται από την αρμόδια Επιτροπή Κατάταξης, ως επίσης και η όλη αναμορφωτική του πορεία, καθώς και η συμπεριφορά του στον χώρο των Φυλακών, ή η ενδεχόμενη ύπαρξη κινδύνου δραπέτευσης ή διάπραξης άλλου αδικήματος.

Πάντως, όποιος δραπετεύσει ή αποπειραθεί να δραπετεύσει, «χάνει όλα του τα δικαιώματα για μεγάλο χρονικό διάστημα».

Σε σχέση με το βραχιολάκι, ο Ποινικολόγος εξήγησε ότι με βάση το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο δεν μπορεί να γίνει χρήση του στις εξόδους αυτές, αλλά θα μπορούσε να γίνει με επέκταση του νομοθετικού πλαισίου και σε αυτές τις περιπτώσεις.

Ο πρώην Διοικητής της ΜΜΑΔ, Σάββας Χρίστου, αναφερόμενος  στην Αστυνομία γενικότερα, είπε πως χρειάζεται ενίσχυση, ενώ μιλώντας για τις Φυλακές, τόνισε πως η κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι πολύ προβληματική.

Ο κ. Χρίστου αναφέρθηκε και στον Αναπληρωτή Διευθυντή των Φυλακών, Χαράλαμπο Φιλιππίδη, λέγοντας ότι τον ξέρει από νεοσύλλεκτο και πως ο ίδιος ήταν ο εκπαιδευτής του. «Είναι από τους λίγους που μπορώ να πω ότι είναι καλός αξιωματικός. Τον παίρνεις από ένα υπεύθυνο πόστο που αποδίδει και τον πας στις Φυλακές;», διερωτήθηκε.

Αναφερόμενος στα σχέδια επιχειρήσεων, ο κ. Χρίστου είπε πως 40 χρόνια ο ίδιος ήταν στην ΜΜΑΔ δεν θυμάται ποτέ να μην έχει βγει γραπτή διαταγή επιχείρησης από το Αρχηγείο για τέτοιες περιπτώσεις. Αυτές οι διαταγές, εξήγησε, κοινοποιούνται στο γραφείο επιχειρήσεων της ΜΜΑΔ ή της Αστυνομίας ή της Τροχαίας και όποια άλλα τμήματα θα συμμετέχουν στην επιχείρηση.

«Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν βγήκε διαταγή επιχείρησης, όπως πληροφορούμε», πρόσθεσε, για να σημειώσει πως ήταν «μεγάλο λάθος αυτό, εκεί θα αναζητήσουμε ευθύνες». «Δεύτερο λάθος, η διαταγή αυτή πάει στον διοικητή της ΜΜΑΔ ώστε αυτός να ενισχύσει τα μέτρα ασφάλειας κατά την μεταφορά του καταδίκου στο συγκεκριμένο χωριό», τόνισε.

Ο κ. Χρίστου εξέφρασε την άποψη πως «οι άμεσες ευθύνες είναι των Φυλακών». «Εφόσον έλλειπε ο κ. Φιλιππίδης, ποιος ενέκρινε την έξοδο του εν λόγω κρατουμένου και μάλιστα στο σπίτι του με 23 καλεσμένους;», διερωτήθηκε.

Αναφερόμενος στην ΜΜΑΔ, ο πρώην Διοικητής είπε ότι αυτή έχει άμεση ανάγκη από ενίσχυση και πως η ΜΜΑΔ δεν εκπαιδεύεται, χωρίς να φταίει ο Διοικητής που δεν εκπαιδεύεται, αφού «δεν έχει χρόνο, πάει από το ένα καθήκον στο άλλο».

Ο κ. Χρίστου αναφέρθηκε και στο θέμα της χρήσης των χειροπέδων, λέγοντας ότι αυτές όχι απλώς πρέπει να τοποθετούνται στον κατάδικο, αλλά να μπαίνουν με τα χέρια πίσω.

Ο Πρόεδρος του Κλάδου Αστυνομικού Σώματος ΙΣΟΤΗΤΑΣ, Νίκος Λοϊζίδης, παίρνοντας τον λόγο σημείωσε πως κάθε περίπτωση μεταγωγής είναι διαφορετική και γι’ αυτό θα πρέπει να βγαίνει επιχειρησιακό πλάνο, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση, δεν υπήρχε.

«Εμείς αυτά ως Συντεχνία τα λέγαμε και τα τονίζαμε και στέλναμε επιστολές, αλλά η ηγεσία δεν μιλούσε μαζί μας, μιλούσε μόνο με τη μία συντεχνία», πρόσθεσε.

Αναφορικά με τις σχέσεις Αστυνομίας και Φυλακών, ο κ. Λοϊζίδης εξέφρασε την άποψη πως για να μπορεί να υπάρχει σωστή συνεννόηση μεταξύ τους, θα έπρεπε να υπάρχουν δύο εκπρόσωποι, ένας στο κάθε τμήμα, που να έρχονται σε συνεννόηση για όλα τα θέματα στα οποία χρειάζεται να συνεργαστούν.