της Κατερίνας Ιωάννου

Ένα θέατρο χωρίς τους μικρούς καλλιτέχνες του.. τάξεις άδειες, μία πελώρια αυλή χωρίς τις παρέες των μαθητών τα διαλείμματα.. ένα σχολείο γεμάτο αγριόχορτα.. με σπασμένα τζάμια και ένα κουδούνι που εδώ και επτά περίπου χρόνια έχει σιγήσει.

Η Διανέλλειος Επαγγελματική Σχολή και το Διανέλλειο Ορφανοτροφείο. Μία ιστορική Σχολή με αναμνήσεις πολλών Σκαλιωτών, αφημένα στην εγκατάλειψη.. παρά μόνο να δεσπόζει και να στέκεται «αγέρωχη» η προτομή του ευεργέτη της Σχολής, Δημητράκη Διανέλλου.

Ένα σχολείο 60 και πλέον χρόνων, απ’ όπου πέρασαν γενιές επαγγελματιών και βοήθησαν άπορους και ορφανούς μαθητές, δίνοντας τους στέγη και μόρφωση. Τώρα τα άλλοτε «ιστορικά προπύλαια» αφέθηκαν στο έλεος της ντροπής και της κατάντιας.

Οι γεμάτες με μαθητές αίθουσες διδασκαλίας και το θέατρο της Σχολής έχουν γεμίσει με μπάζα και τρωκτικά.. αφού η Σχολή είναι εγκαταλελειμμένη στο έλεος της φθοράς των χρόνων. 

Χαμένοι στην… “μετάφραση”

Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου τον Απρίλιο του 2015, εγκρίνεται η κατεδάφιση του κτιρίου.

Με την κατεδάφιση του κτιρίου ξεκίνησε ο σχεδιασμός για την μελλοντική αξιοποίηση του χώρου με τις προτάσεις να αρχίζουν από δημιουργία ΑΞΙΚ μέχρι και την ανέγερση εμπορικού κέντρου.

Διαψεύδοντας μέχρι σήμερα, όλα τα σενάρια. Μαζί τους και το όραμα του Διανέλλου ώστε να συνεχίσει ο χώρος να παρέχει εκπαίδευση. Σήμερα, επτά χρόνια μετά, ο χώρος παραμένει ανεκμετάλλευτος.

Μέσω επιστολής η Επαρχιακή Επιτροπή του ΑΚΕΛ Λάρνακας ζητά από τον Υπουργό Παιδείας να υλοποιηθεί η συμφωνηθείσα απόφαση για ανέγερση νέου εκπαιδευτικού ιδρύματος.

Επαρχιακή επιτροπή ΑΚΕΛ Λάρνακας

Ζητούμε άμεσα να προχωρήσει ο σχεδιασμός για την ανέγερση νέου γυμνασίου για κάλυψη των αυξανόμενων σχολικών αναγκών της Λάρνακας.

Απομένει να δούμε, πότε τελικά ένα φλέγον ζήτημα για την πόλη, επιτέλους θα επιλυθεί, αφού από κόσμημα που ήταν για την Λάρνακα, το σχολείο σήμερα αποτελεί εστία μόλυνσης, ενός από τα κεντρικότερα σημεία.