“Χαστούκι” στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου αναφορικά με την απόφαση της Πρυτανείας να επιτρέψει τη φυσική παρουσία στις αίθουσες διδασκαλίας μόνο για εμβολιασμένους φοιτητές, δίνει με γνωμάτευση η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μαρία Λοττίδου. Μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση είπε ότι με βάση συλλογή στοιχείων και μαρτυριών από φοιτητές, καθώς και από την εξέταση των μέτρων που εφάρμοσε το Πανεπιστήμιο Κύπρου διαπιστώθηκε ότι το ΤΕΠΑΚ θα πρέπει άμεσα να ανακαλέσει την απόφαση του και να συμμορφωθεί με τις συστάσεις του Γραφείου της Επιτρόπου.
Advertisement“Το μέτρο της παρεμπόδισης φυσικής παρουσίας, ενόψει άλλων εναλλακτικών μέτρων που υιοθέτησαν άλλα πανεπιστήμια σε ΕΕ και το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το οποίο μας πληροφόρησε ο Πρύτανης ότι όχι μόνο δεν αυξήθηκαν τα κρούσματα με τον εναλλακτικό τρόπο προσέλευσης των φοιτητών με rapid test και PCR, αλλά αυξήθηκε η εμβολιαστική κάλυψη των φοιτητών σε ποσοστό 96%. Φαίνεται τελικά ότι η πειθώ για τον εμβολιασμό, είναι πολύ ισχυρότερη από οποιοδήποτε έμμεσο εξαναγκασμό.”
Η κυρία Λοττίδου ανέφερε ότι ναι μεν δόθηκε εναλλακτικός τρόπος εκμάθησης των φοιτητών μέσω διαδικτύου, αλλά εναπόκειται στη διακριτική ευχέρια του κάθε καθηγητή να διαλέξει τον τρόπο “δεν είναι ούτε σύγχρονη, ούτε ασύχρονη, ούτε υβριδική εκπαίδευση”
“Το ΤΕΠΑΚ είναι ένα τεχνολογικό πανεπιστήμιο και η παρουσία των φοιτητών στα εργαστήρια είναι απαραίτητη για εξασφάλιση του βαθμού που απαιτείται για απόκτηση του πτυχίου. Αυτό δηλώθηκε και από τον ίδιο τον Πρύτανη ότι δεν μπορεί να τελειώσει ένας φοιτητής εάν δεν παρίσταται στα εργαστήρια και αυτό είναι κάτι που εξεταζόταν εάν θα μπορούσαν να φοιτήσουν το δεύτερο εξάμηνο”
Η Επίτροπος Διοικήσεως τόνισε ότι η έκθεση του Γραφείου της έχει δεσμευτικό περιεχόμενο και ήδη η Πρυτανεία έχει κληθεί για διαβουλεύσεις την ερχόμενη Δευτέρα, για αλλαγή του υγειονομικού πρωτοκόλλου από το επόμενο εξάμηνο.
“Οφείλει να συμμορφωθεί γιατί εκ των πραγμάτων διαφάνηκε ότι ο τρόπος της διαδικτυακής διδασκαλίας δεν απέδωσε και στην ουσία οι φοιτητές δεν είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση. Αν αυτό ήταν κατορθωτό τότε δεν θα μιλούσαμε για διάκριση στην εκπαίδευση και κυρίως για τα εργαστήρια που δεν μπορούσαν να έχουν πρόσβαση οι φοιτητές, εάν υπήρχαν εναλλακτικά μέτρα για την πανδημία, πιθανόν να έπειθαν τους φοιτητές για τον στόχο της πολιτείας για περιορισμό.”