Τη δέσμευση της πολιτείας για ενίσχυση της στήριξης προς τους εγκλωβισμένους, με στόχο την αντιμετώπιση των συνεπειών των καθημερινών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης τους, τόνισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης, τον χαιρετισμό του κατά την παρουσίαση του βιβλίου της Ευρυδίκης Περικλέους-Παπαδοπούλου «Και πολλά επικράνθη – Η Ελένη της Καρπασίας» που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης στο Προεδρικό Μέγαρο.

Ο Πρόεδρος επανέλαβε ότι προτεραιότητά του είναι η απελευθέρωση και επανένωση της Κύπρου, διαβεβαιώνοντας ότι θα συνεχίσει να εργάζεται ακούραστα για μια βιώσιμη λύση που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα όλων των Κυπρίων.

Είπε επίσης ότι η επιτυχία της εκλογής της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών δείχνει την αναγνώριση, αλλά και τη σημασία που δίνει η Κυπριακή Δημοκρατία στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

«Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας αισθάνομαι το χρέος της πολιτείας απέναντι στην πίκρα της πρωταγωνίστριας του βιβλίου Ελένης Φωκά και την αβάσταχτη αίσθηση πόνου, ξεριζωμού, αδικίας την οποία βιώνει για 50 χρόνια, μαζί με κάθε εγκλωβισμένο και βίαια εκτοπισμένο συμπολίτη μας», ανέφερε αρχικά ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, προσθέτοντας πως είναι εδώ για να πράξει «ό,τι είναι δυνατό για να τερματιστεί η κατοχή, να απελευθερωθεί ο τόπος μας, να επανενωθεί η πατρίδα μας».

Αναφέρθηκε στις ανοιχτές πληγές από τη συνεχιζόμενη κατοχή καταγράφονται στο βιβλίο της Ευρυδίκης Περικλέους-Παπαδοπούλου, η οποία αποτυπώνει και το τραύμα των εγκλωβισμένων μαθητών, που αναγκάζονται να περνούν ολομόναχοι στις ελεύθερες περιοχές, για να φοιτήσουν στο Γυμνάσιο, μακριά από τους γονείς, μακριά από τις οικογένειές τους. Συνέχισε, λέγοντας επίσης πως όλα αυτά και πολλά άλλα δυσάρεστα είναι αναπόσπαστο κομμάτι και η καθημερινότητα από τη ζωή, το έργο, τα βιώματα, τη δράση και φυσικά την προσφορά της Ελένης Φωκά.

Ακολούθως, ανέφερε ότι για τη συγγραφή του βιβλίου η Ευρυδίκη Περικλέους-Παπαδοπούλου αφιέρωσε 10 χρόνια επιμελούς και επισταμένης έρευνας, έκανε ένα πολυετές οδοιπορικό, μέσα από το οποίο κατάφερε να αποτυπώσει με γλαφυρότητα στο βιογραφικό της μυθιστόρημα τη φορτισμένη ιστορικά και συναισθηματικά προσωπικότητα της Ελένης Φωκά, αντικατοπτρίζοντας μέσω της βιογραφικής μυθιστορηματικής αφήγησης τη συμφορά που φέρνει ο πόλεμος σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

«Η ιστορία της Ελένης είναι ο κοινός πόνος των χιλιάδων προσφύγων, εκτοπισμένων, αιχμαλώτων, αγνοουμένων και εγκλωβισμένων μας. Τους μνημονεύουμε και τους τιμάμε όλους με εκτίμηση και σεβασμό. Και απόψε, στο πρόσωπο και τη μορφή της Ελένης Φωκά, τιμάμε όλους τους εκπαιδευτικούς που όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στο σκοτάδι της κατοχής, τιμάμε όλους τους εγκλωβισμένους μας», συμπλήρωσε επ’ αυτού.

Χαρακτήρισε επίσης την καταγραφή στο βιβλίο ρεαλιστική γιατί αποτυπώνει την αλήθεια, τον πόνο, την αγανάκτηση και το άδικο που βιώνουν οι εγκλωβισμένοι. «Ως άνθρωποι με συναισθήματα και ψυχές ευαίσθητες λυγίζουν, πολλές φορές δοκιμάζονται, πονούν σε πολλές των περιπτώσεων καθημερινά, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν ταπεινώνονται, γιατί διαθέτουν αληθινή πίστη στα ιδανικά και υπηρετούν με υπερηφάνεια τους ανθρώπους και την πατρίδα τους», σημείωσε σχετικά.

Αναφερόμενος στη σημερινή κατάσταση, είπε ότι οι Ελληνοκύπριοι και οι Μαρωνίτες που διαβιούν στα κατεχόμενα χωριά ανέρχονται συνολικά στους 680, εκ των οποίων 332 είναι εγκλωβισμένοι (288 Ελληνοκύπριοι και 44 Μαρωνίτες) και οι 348 επανεγκατεσταθέντες (56 Ελληνοκύπριοι και 292 Μαρωνίτες), ενώ 119 είναι παιδιά κάτω των 18 ετών.

«Από τους αριθμούς που προανέφερα προκύπτει ότι η πολιτική μετεγκατάστασης που εφαρμόζουμε είναι αποδοτική και φέρνει αποτελέσματα. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε αυτούς τους αριθμούς να αυξάνονται. Διαχρονικά η τάση ήταν να μειώνονται. Είναι η πρώτη φορά [που αυξάνονται] μέσα από ένα πολύ στοχευμένο πρόγραμμα που έχει εφαρμοστεί, και θέλω απόψε, με αφορμή την εκδήλωση αυτή, να εξάρω και τον ρόλο της Άννας Αριστοτέλους στο θέμα της αντιμετώπισης των καθημερινών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι εγκλωβισμένοι μας και όχι μόνο», σημείωσε σχετικά

Προσέθεσε ότι η στήριξη της πολιτείας προς τους εγκλωβισμένους στους τόπους καταγωγής τους θα ενισχυθεί και θα εμπλουτιστεί, με βασικό σκοπό της προσέγγισης που ακολουθείται την ανατροπή και την αντιμετώπιση των συνεπειών των καθημερινών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων και του μετριασμού, στο μέτρο του εφικτού, των δύσκολων συνθηκών διαβίωσής τους λόγω της συνεχιζόμενης παράνομης τουρκικής στρατιωτικής κατοχής, αλλά και για να παραμείνουν στα χωριά, τα σπίτια και τη γη τους.

Αναφερόμενος στην προσεχή του μετάβαση στη Νέα Υόρκη για τη συνάντηση με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, παρουσία του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, είπε ότι αντλεί «δύναμη και πίστη από την καρτερικότητα των ανθρώπων του τόπου μας, όλων των εγκλωβισμένων μας, των προσφύγων μας, των συγγενών των αγνοουμένων, για να φέρουμε καλύτερες μέρες στον τόπο μας».

«Η λύση του Κυπριακού, η απελευθέρωση, μια βιώσιμη και λειτουργική λύση είναι για μένα προτεραιότητα και θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να κρατήσω ζωντανή την ελπίδα, την προοπτική και την προσδοκία. Όχι με ωραία λόγια, αλλά με συγκεκριμένες πράξεις. Εργαζόμαστε ακούραστα για την απελευθέρωση και επανένωση της μοιρασμένης μας πατρίδας, προπάντων με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των συνανθρώπων μας», τόνισε επί του θέματος.

Κλείνοντας, είπε ότι η σημερινή επιτυχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, να εκλεγεί στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, «δείχνει την αναγνώριση, αλλά και τη σημασία που ως Κυπριακή Δημοκρατία δίνουμε στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», προσθέτοντας ότι «τα θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων περνούν πρωτίστως μέσα από τα ανθρώπινα δικαιώματα των εγκλωβισμένων μας».

Από την πλευρά του, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος ανέφερε στον δικό του χαιρετισμό ότι σήμερα βασικότατο χρέος του Ελληνισμού παραμένει η ανατροπή των σχεδίων του τουρκικού επεκτατισμού, για το οποίο απαιτείται η ηθική ανασύνταξη δυνάμεων, η αναβάπτιση στο εθνικό παρελθόν και ο βιωματικός παραδειγματισμός από την αγωνιστικότητα της συγγραφέως.

Υπενθυμίζοντας επίσης τα λόγια της όταν μιλούσε για τους αγωνιστές της Καρπασίας στους μαθητές της, διαβεβαίωσε ότι η Εκκλησία θα κάνει το παν για τη διατήρηση της ταυτότητας και την καλλιέργεια των ελληνοχριστιανικών ιδανικών μέχρις ότου ξημερώσουν φωτεινές ημέρες για την κατεχόμενη γη μας.

Στον δικό της χαιρετισμό, η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων Άννα Αριστοτέλους είπε ότι η Ευρυδίκη Περικλέους – Παπαδοπούλου δούλεψε σκληρά και αφιέρωσε αμέτρητες ώρες τα τελευταία χρόνια, για να αντλήσει, ακόμα και να εκμαιεύσει ιστορίες, που χάρη σε αυτή και στην ακλόνητη αφοσίωσή της θα διασωθούν και για τις επόμενες γενεές, προσθέτοντας ότι μικρές και μεγάλες θυσίες, των εγκλωβισμένων διασώθηκαν χάρη στην Ευριδίκη και είναι εκεί για να μας μυήσουν σε ένα κόσμο, που ακόμα και για όσους, διάβαζαν ή άκουγαν για τους αγώνες της Ελένης Φωκά, δεν θα μπορούσαν να κατανοήσουν καλύτερα τι ακριβώς βίωσε ως εγκλωβισμένη αλλά και αργότερα, ως πρόσφυγας όταν το κατοχικό καθεστώς, της αρνήθηκε το δικαίωμα να επιστρέψει σπίτι της.

Σημείωσε ότι όλοι οι πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, άφησαν πίσω τους  τις περιουσίες τους, με την Ελένη Φωκά να αποτελεί ίσως τη μοναδική πρόσφυγα που ό,τι κατάφερε να αποκτήσει στα κατεχόμενα το έφερε μαζί της στις ελεύθερες περιοχές.

«Αυτή η περιουσία δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι μαθητές της, μερικοί εκ των οποίων βρίσκονται σήμερα ανάμεσα μας. Αυτοί οι μαθητές που κοντά της βρήκαν ένα αποκούμπι, μια εστία αγάπης, μια χαραμάδα ελπίδας για το μέλλον τους, αποτελούν μια ανεκτίμητη περιουσία και για την ίδια, αλλά και πολύτιμος θησαυρός για ολόκληρο τον κυπριακό ελληνισμό», τόνισε σχετικά.

Κλείνοντας, είπε ότι το βιβλίο αυτό θα μεταφέρει διαχρονικά τον θαυμασμό και την εκτίμηση όλων μας για τους αγώνες και τις θυσίες της συγγραφέα.