Την δική της ιστορία “αφηγείται” η Κόκκινη Λίμνη στην περιοχή της κοινότητας Μαθιάτη, που πρωτολειτούργησε το 1935 ως μεταλλείο χρυσού για εταιρεία αμερικανικών συμφερόντων και κατέληξε αντικείμενο μελέτης για φοιτητές ντόπιων και ξένων πανεπιστημίων.

Ο Κοινοτάρχης Μαθιάτη Θεόδωρος Κυριάκου Τσάτσος ανέφερε στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση ότι οι πρώτοι ιδιοκτήτες ανέσυραν πλήρως τις ποσότητες χρυσού, χαλκού και σιδήρου από το μεταλλείο, προτού δημιουργήσουν γαλαρίες.

“Μετά προχώρησαν σε σιδηροπυρίτη μέχρι το 1965, οπόταν η εταιρεία πώλησε το μεταλλείο σε έναν Ελλαδίτη ιδιοκτήτη που ο ίδιος, αφού τα λειτούργησε για μερικά χρόνια, τα έδωσε στην Αρχιεπισκοπή και στο κράτος. Αυτός λεγόταν Ποδοκάκης που ζήτησε να γίνει η Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία, με όρο να μην έχουν μετοχές Τούρκοι και γι αυτό το ανέλαβε η Αρχιεπισκοπή μέχρι το 1975. Μετά, επανήρχισαν οι εργασίες με τρακτέρ και φορτηγά για διάνοιξη του κρατήρα.”

Η λειτουργία του μεταλλείου τερματίστηκε το 1985, ενώ από το νερό της λίμνης αξιοποιούνταν από γεωργούς των παρακείμενων χωριών για άρδευση καλλιεργειών καλαμποκιού που χρησιμοποιούνταν για ζωοτροφή.

“Κατά πόσον το νερό είναι βλαβερό, το επιβεβαιώνουν και οι ειδικοί. Στην περιοχή πάντως τα δέντρα έχουν αναγεννηθεί από μόνα τους μετά από μια πυρκαγιά που έγινε πριν από πέντε χρόνια.”

Η Κόκκινη Λίμνη του Μαθιάτη αποτελεί πόλο έλξης για επιστήμονες και ξένους φοιτητές που ερευνούν και επεξεργάζονται τα πετρώματα της περιοχής, τα οποία συναντώνται μόνο σε βάθος δέκα χιλιάδων μέτρων μέσα στους ωκεανούς.