του Γιώργου Σεκκέ, Γεωγράφος
Περιβαλλοντική Γεωγραφία: Είναι βασικό για κάθε άνθρωπο να καταλάβει τα φυσικά στοιχειά που επικρατούν στον πλανήτη μας. Διότι αυτά τα φυσικά στοιχειά καθορίζουν, επηρεάζουν και επιδρούν πάνω στους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα αυτή η αλληλοεπίδραση και συγγένεια που επικρατή ανάμεσα στα φυσικά φαινόμενα και τον άνθρωπο παράγουν καρπούς στην σημερινή μας ζωή.
Σήμερα η ανθρωπότητα που ζει με τόσες πολλές ανέσεις, στηρίζεται στις πρώτες ύλες που βασικά, είναι ένα φυσικό αγαθό που παράγεται χωρίς καμιά απόλυτος βοήθεια από τους ανθρώπους. Για παράδειγμα: Τα ορυκτά καύσιμα προερχόμενα από φυσικές πηγές, το χρυσό, τα δέντρα, το νερό και αλλά.
Η ονομασία “Περιβάλλον” χρησιμοποιείται για πολλές έννοιες με διαφορετικές διακλαδώσεις. Το κεντρικό θέμα το ορισμού “Περιβαλλοντολογία” βασικά επεκτείνετε σε ζητήματα που εγείρονται από το φυσικό περιβάλλον, που δημιουργούνται από ζωντανά και μη-ζωντανά φαινόμενα και καταστάσεις που χαρακτηρίζουν τον κόσμο γύρω μας. Η Περιβαλλοντική Γεωγραφία εξηγά πως ο κόσμος αλληλοεπιδρά με το φυσικό περιβάλλον και περιγραφή τις ανθρώπινες καταστάσεις σε κάποια σημεία του πλανήτη, για την διαμάχη που άρχισε μεταξύ της ανθρώπινής δραστηριότητας και του φυσικού κόσμου. Από την μεταξύ τους αλληλεπίδραση, έχει σαν αποτέλεσμα να ικανοποιούνται οι ανθρώπινες ανάγκες που σήμερα είναι παρά πολλές. Οι συγκεκριμένες δραστηριότητες που προκαλούν περιβαλλοντικά θέματα είναι σε όλους πολύ γνωστά. Δημιουργούν καταστάσεις που μεταρρυθμίζουν τες φυσικές τοποθετήσεις της πανίδας και χλωρίδας ενός τόπου, την περιπλέον μεταχείριση του εδάφους, την ρύπανση υδάτων και του αέρα καθώς επίσης την αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού παγκοσμίως.
Σαν μια γενική άποψη στο παράδειγμα που ακόλουθη, βλέπουμε ότι στις τρεις γραφικές παραστάσεις να δείχνουν την σχέση μεταξύ του πληθυσμού – Population (p) και την χωρητικότητα της γης – Carrying Capacity (c) και να εξήγα, οταν ο πληθυσμός (p) αυξηθεί πέραν της επιτρεπτής χωρητικότητας (c), τότε οι πρώτες ύλες θα μειωθούν με αποτέλεσμα να μην μπορούν πλέον να ικανοποιούν τις ανθρώπινες ανάγκες.
Στη γραφική παράσταση (α) βλέπουμε μια πραγματικά καλή εικόνα. Ο πληθυσμός βρίσκεται μέσα στα επιτρεπτά όρια, που αφήνει μια ισορροπία και ανεκτικότητας μεταξύ των δυο. Στη παράσταση (β) βλέπουμε ότι ο πληθυσμός αυξήθηκε σημαντικά και έχει υπερβεί την καθορισμένη χωρητικότητα, τότε εδώ θα δημιουργηθεί πρόβλημα αφού όπως ήδη έχω προαναφέρει, οι πρώτες ύλες δεν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τες ανάγκες του ανθρώπου. Στην γραφική παράσταση (γ) παρατηρείτε μια αύξηση και των δυο που βρίσκεται μέσα στα επιτρεπτά όρια και εξηγά καθαρά την έννοια “Sustainable Development” “Ανεκτική ή αειφόρος ανάπτυξη”. Όταν η φύση αναπαράγεται, δημιουργεί αρκετά αποθέματα πρώτων υλών και μας επιτρέπει να αυξήσουμε την ανθρώπινή ύπαρξη.
Ένα νέο μοντέλο που δημιουργήθηκε ειδικά από τους περιβαλλοντολόγους που σκοπό έχει να ταξινόμηση σε διαφορές κατηγορίες όλους τους ανθρώπους που ζουν στον πλανήτη βάση της λεγομένης “Οικολογικής Κατανόησης”. Είναι ή νέα ιδέα όσον αφορά την ταξινόμηση των ανθρώπων κατά πόσο θεωρούν ότι όντως υπάρχει περιβαλλοντικό πρόβλημα πάνω στην γη.
Ως εκ τούτου, οι κατηγορίες αυτές είναι:
1. Realists: Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης.
2. Cargoists: Οι άνθρωποι που πιστεύουν επίσης ότι έχουμε ένα πρόβλημα, αλλά η τεχνολογία θα το λύσει.
3. Cosmeticists: Οι άνθρωποι που είναι ελπιδοφόροι, γιατί ανακυκλώνουν και ότι, οι κυβερνήσεις έχουν θέση σε ισχύ προστατευτικά μετρά για το περιβάλλον και νομοθεσία κατά της ρύπανσης.
4. Cynicists: Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι, είτε παλιές ιδέες ή νέες ιδέες, δεν έχει σημασία. Δεν υπάρχει λύση για την περίσταση αυτή.
5. Ostritch ή Ostritism: Οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το σύστημα λειτουργεί εξαιρετικά και έτσι θα παραμείνει για πάντα.
Περιβαλλοντική Γεωγραφία προτείνει, επίσης, ότι η προ-παραδειγματική οικολογία δεν μπορεί να παραμείνει σε ισχύ. Πρέπει να αλλάξουμε το μοντέλο που είχαμε δημιουργήσει τους τελευταίους αιώνες με τη συμπλήρωση ενός νέου πακέτου παραδειγμάτων, τα οποία να μπορούν να αναγνωρίσουν τον τρόπο με τον οποίο οι ενέργειες του ανθρώπου σήμερα, έχουν λάβει την ικανότητά να καταστρέψουν τον κόσμο της μελλοντικής γενιάς. Επίσης πρέπει να μάθουμε να ζούμε μέσα στα όρια, που να είναι σε εξέλιξη από τη φύση (Αειφόρο ανάπτυξη) και θα επιτρέψει στην μελλοντική γενιά να ζήση στην πρέπουσα χωρητικότητα του μέλλοντος.