Του Κωνσταντίνου Κωνσταντίνου

Ένα συγκλονιστικό γεγονός φέρνει απόψε στο φως ο Alpha, σχεδόν 18 χρόνια μετά το μαύρο πρωινό της 14ης Αυγούστου του 2005, όταν έσβησε ο Ήλιος και πήρε μαζί του 121 ψυχές.

Όσα χρόνια κι αν περάσουν οι μνήμες για τους συγγενείς νωπές με τον σιωπηλό πόνο να συνεχίζει να κατακλυζει το κάθε κύτταρο τους.

Το ίδιο ισχύει και για την οικογένεια του Ανδρέα Προδρόμου, του ηρωικού αεροσυνοδού ο οποίος προσπαθούσε μέχρι την υστάτη να αποφευχθεί η πρόσκρουση.

Οι άνθρωποί του τόσα χρόνια ζούσαν παράλληλα και με ένα παράπονο αφού δεν βρέθηκε ούτε ένα προσωπικό αντικείμενο του Ανδρέα για να νιώθουν ότι έχουν κάτι δικό του από εκείνη τη μέρα που πέταξε στους ουρανούς.

Ένα μήνυμα ωστόσο από έναν άγνωστο που συχνά πυκνά πάει στο Γραμματικό για να ανάψει ένα κερί, με παραλήπτρια την αδελφή του Ανδρέα, Ελένη, έρχεται για να ταράξει ξανά τις ζωές τους.

Συναισθήματα συγκλονισμού, λύπης, χαράς και ελπίδας μπερδεύονται μεταξύ τους για τον πατέρα και τα αδέλφια του Ανδρέα.

Τυχαίο γεγονός, παιχνίδι της μοίρας ή κάτι άλλο…

Ο αδελφός του Ανδρέα Προδρόμου με την ευκαιρία ζητά να στείλει ένα μήνυμα γεμάτο νόημα.

Ο Ανδρέας Προδρόμου είχε εργοδοτηθεί στην ΗΛΙΟΣ ως αεροσυνοδός περιμένοντας να ανοίξει θέση πιλότου για να βρεθεί στο πηδάλιο ενός μεγάλου αεροσκάφους.

Η μοίρα ωστόσο “πραγματοποίησε” τον πόθο του μέσα στις χειρότερες συνθήκες.

Ο Ανδρέας ο οποίος βρέθηκε την τελευταία στιγμή στην πτήση κατάφερε να διατηρήσει τις αισθήσεις του και επιχείρησε να προσγειώσει το αεροσκάφος με ηρωϊκές προσπάθειες. Ωστόσο οι συγκυρίες και η έλλειψη καυσίμων δεν του το επέτρεψαν.

Αν και η τραγωδία της ΉΛΙΟΣ μέχρι σήμερα αποτελεί μια ανοικτή πληγή, στη συνείδηση όλων ο Ανδρέας παραμένει ο ήρωας αυτής την ιστορίας. Και πλέον οι σκέψεις για τις ηρωικές του προσπάθειες εκείνη τη μέρα θα ζωντανεύουν απλά με ένα βλέμμα προς της προσωπική του κονκάρδα που φορούσε κοντά στην μεγάλη καρδιά του.