Τι έγινε, τι δεν έγινε και τι πήγε να γίνει αλλά τελικά…απέτυχε, τα τελευταία δύο χρόνια μετά τις αποκαλύψεις για την υπόθεση Ορέστη και τις ελλείπουσες αλλοδαπές γυναίκες, απαρίθμησε μέσα από την εκπομπή Alpha Ενημέρωση η Διευθύντρια Μεσογειακού Ινστιτούτου Μελετών Κοινωνικού Φύλου Σουζάνα Παύλου.

Η κ. Παύλου ανέφερε ότι η Αστυνομία φαίνεται ότι έχει κάνει κάποια θετικά βήματα, πλέον λειτουργούν κλιμάκια κατά της βίας στην οικογένεια σε όλες τις επαρχίες, ενώ λειτούργησε και το Σπίτι της Γυναίκας.

Μιλώντας όμως για το τι έχει γίνει στην πράξη και στην αλλαγή κουλτούρας, η κ. Παύλου τόνισε ότι μόνο έξι καταθέσεις λήφθηκαν στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο τον οποίο διαθέτει το Σπίτι της Γυναίκας ενώ το κλιμάκιο χειρίζεται πάρα πολλές υποθέσεις. Αυτό, όπως σχολιάζει, δείχνει ότι δεν υπάρχει η συνεργασία που αναμενόταν με την Αστυνομία.

«Γίνονται κάποια βήματα όμως στην πράξη πρέπει να δούμε αν όντως γίνονται εκπαιδεύσεις και αν γίνεται αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας.»

Επεσήμανε επίσης ότι το γεγονός ότι οι κοπέλες ήταν αλλοδαπές συνέτεινε στην κωλυσιεργία της Αστυνομίας και δείχνει μια κουλτούρα βαθύτατα ρατσιστική και σεξιστική.

Ερωτηθείσα τι έγινε τα τελευταία δύο χρόνια αναφέρθηκε στη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα για το νομοσχέδιο για τη βία κατά γυναικών όπου με έκπληξη ήρθαν αντιμέτωποι με δύο σημεία «απαράδεκτα».

Στην παράγραφο που αναφέρεται για την εξασφάλιση προσωρινής άδειας παραμονής για μετανάστριες που έχουν βιώσει βία υπάρχει πρόνοια για ανάκληση της άδειας αν το θύματα επανασυνδέσει τις σχέσεις του με τον δράστη με την κ. Παύλου να διερωτάται αν σταματά να υπάρχει αδίκημα σε περίπτωση που επιστρέψει σε αυτόν.

Σε άλλο σημείο αναφέρεται σε «δόλια καταγγελία» γεγονός που εκφράζει τη ρατσιστική και σεξιστική συμπεριφορά που υπάρχει στην Κύπρο, αυτή η πρόνοια έχει αφαιρεθεί μετά τις αντιδράσεις.