Του Γιώργου Χρυσάνθους

Και μετά το ατύχημα, γίνεται το αδιαχώρητο από πολίτες που θέλησαν να έχουν μια καλή ψαριά.

“Πιάσαμε 5-6 κιλά στο σύνολο.”

“Έπιασα ένα λαβράκι μικρό, έχει όμως και πιο μεγάλα. Ήρθα και χθες και σήμερα.”

Κάποιοι ψαρεύουν μόνο το Σαββατοκύριακο, ωστόσο δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη.

“Έρχομαι κάθε Σάββατο. Πιάσαμε λίγα λαβράκια και λίγες κουρκούνες.”

Έπιασαν κυριολεκτικά και μεταφορικά λαβράκι εκατοντάδες ψαράδες, μετά το ατύχημα στο ιχθυοτροφείο.

Ο κύριος Τάκης πάντως, που βρίσκεται εκεί σχεδόν καθημερινά, δεν έκρυψε τον εκνευρισμό του, για την ξαφνική κοσμοσυρροή, που έφερε το ατύχημα, στο Ζύγι.

“Τούτοι ούλλοι που ακούεις είναι οι τσακρόστρουθοι. Όταν ακούσουν ότι έφυγαν ψάρια έρχονται σαν τους γύπες, όλο τον χρόνο δεν ξέρουν να ψαρέψουν.”

Ενώ μαζί του, συμπάσχουν και οι υπόλοιποι που βρίσκονται σχεδόν καθημερινά στο ψάρεμα.

“Έρχονται καμιά βδομάδα και μετά κανένας, μόνοι μας θα είμαστε.”

Το νομικό κενό

Σύμφωνα πάντως με τους κανονισμούς του Τμήματος Αλιείας, το ελάχιστο επιτρεπτό όριο για την αλίευση λαβρακιού είναι τα 25 εκατοστά και της τσιπούρας 20. Κάτι που, όπως λέει το Τμήμα, πρέπει να τηρείται αυστηρά.

Τμήμα Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών“Στα νεαρά ψάρια που αλιεύονται δεν δίνεται η ευκαιρία να ενηλικιωθούν και να αναπαραχθούν. Δημιουργείται δηλαδή μια “χαμένη γενιά” η οποία δεν συμβάλλει στην πληθυσμιακή ισορροπία του αποθέματος.”

Και παρά το γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες αλιεύτηκαν χιλιάδες μικρότερα, οι αρμόδιοι δεν μπορούν να κάνουν κάτι, αφού προκύπτει κενό. Η νομοθεσία δεν καλύπτει τους ερασιτέχνες ψαράδες.

Εξού και ο έλεγχος επικεντρώνεται στους επαγγελματίες ψαράδες που λαμβάνουν άδεια από το Τμήμα Αλιείας, οι οποίοι υπόκεινται σε εξώδικό πρόστιμο αν εντοπιστούν να έχουν στη βάρκα ή να εμπορεύονται μικρότερα από το επιτρεπόμενο όριο ψάρια.