Πλανήτης γη, 2019. 20.000 παιδιά πωλήθηκαν στην τιμή των 250 δολαρίων και εργάζονται για λογαριασμό ψαράδων στη λίμνη Volta που βρίσκεται σε κεντρική περιοχή της Γκάνας. Περνούν το καλύτερο κομμάτι της μέρας, ψαρεύοντας κάτω από τον καυτό ήλιο του Ισημερινού.
Ήρθαν από διαφορετικά χωριά και πόλεις, σε διαφορετικές φάσεις, όμως όλα τα παιδιά έχουν ένα κοινό. Αγοράστηκαν από τον ίδιο ψαρά και ήρθαν για να εργαστούν σε συνθήκες σκλαβιάς.
«Κάθε πρωί ξυπνούμε και πάμε στη λίμνη. Κωπηλατούμε και τραβάμε τα δίχτυα», αναφέρει στο CNN που καλύπτει την τραγική αυτή εικόνα, ο μικρός Άνταμ.
«Επιστρέφουμε, βγάζουμε τα ψάρια από τα δίκτυα, ετοιμάζουμε τα δίκτυα για την επόμενη μέρα και γύρω στις 4 το απόγευμα επιστρέφουμε για να τα ξαναρίξουμε στη θάλασσα», προσθέτει.
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, ο Άνταμ δεν γνωρίζει πόσο χρονών είναι, ωστόσο ο δημοσιογράφος του CNN υπολογίζει πως είναι γύρω στα 12. Τον Samuel, τον αποκαλεί «αφέντη» τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής του.
«Δεν θέλω να είμαι εδώ. Θέλω να πάω σχολείο. Όμως είμαι αναγκασμένος να είμαι εδώ», αναφέρει ο μικρός.
Ο Άνταμ όμως είναι μόνο ένα από τα 20.000 παιδιά που εργάζονται σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας για λογαριασμό δουλεμπόρων. Τα περισσότερα από αυτά τα παιδιά έρχονται από περιοχές που βρίσκονται εκατοντάδες μίλια μακριά. Οι απεγνωσμένοι φτωχοί γονείς τους τα πωλούν σε διακινητές ανθρώπων. Τα 250 δολάρια είναι η αξία μιας αγελάδας.
Το CNN ακολουθεί αυτά τα παιδιά για να δει πως περνούν μια τυπική μέρα στη λίμνη. Όλα αρχίζουν από τις πρώτες πρωινές ώρες. Το πλήρωμα των παιδιών επιβιβάζεται στη βάρκα με όλο τον εξοπλισμό και η μέρα αρχίζει.
Είναι 9 το πρωί και ήδη έχουν περάσει αρκετές ώρες στη βάρκα. Σε κάποια στιγμή ο Samuel, ο αφέντης τους φωνάζει. Ο Άνταμ κατεβάζει το κεφάλι. Βγάζει τη φανέλα του, και βουτά στα σκοτεινά από τη λάσπη νερά.
«Όταν μας λέει να βουτήξουμε, δεν έχουμε άλλη επιλογή. Φοβόμαστε όμως ότι μπορεί να μην τα καταφέρουμε να ξαναβγούμε στην επιφάνεια. Αυτό φοβάμαι πιο πολύ. Μπορεί να κολλήσεις στον πάτο και να μην ξαναβγείς. Για αυτό φοβούμαι τόσο πολύ και δεν θέλω να εργάζομαι στη λίμνη πλέον», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η λίμνη έχει στον πάτο της κλαδιά δέντρων και πολλές φορές τα δίκτυα μπλέκονται σε αυτά. Αυτός είναι ο λόγος που οι ψαράδες χρησιμοποιούν με όλη τη σημασία της λέξης τα παιδιά. Επειδή έχουν μικρότερα χέρια και δάχτυλα με αποτέλεσμα να μπορούν πιο εύκολα να ξεμπερδέψουν τα δίκτυα. Φυσικά την ίδια ώρα είναι πιο ελαφριά από τους ενήλικες, και χωράνε περισσότερα σε μια βάρκα. Καθώς επίσης και μπορούν πιο εύκολα να τα πειθαρχήσουν. Ούτε και μπορούν να αντιδράσουν σε περίπτωση που δεν πληρωθούν, κάτι που συμβαίνει σχεδόν πάντοτε.
