Ο έκπτωτος πρώην Πρόεδρος της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών. Κυβέρνησε τη χώρα του από το 1981-2011 όταν καθηλώθηκε από την εξουσία στις πρώτες μέρες μετά την Αραβική Άνοιξη. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε από το 2012 όταν καταδικάστηκε σε διά βίου φυλάκιση για την αποτυχία του να σταματήσει τους σκοτωμούς εκατοντάδων ανθρώπων που διαδήλωναν κατά της κυβέρνησης του από τις αστυνομικές αρχές. Πέντε χρόνια αργότερα απαλλάχθηκε και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του στο στρατιωτικό νοσοκομείο δίπλα από τον ποταμό Νείλο.
Ο Μουμπάρακ ήταν ο μακροβιότερος σύγχρονος ηγέτης της Αιγύπτου. Υπήρξε πραγματιστής όμως παράλληλα αυταρχικός στην προσπάθεια του να καταστείλει τις αυξανόμενες φωνές για αλλαγές στη χώρα του. Στη διάρκεια της μεγάλης θητείας του αρκετές ήταν οι περιπτώσεις που έδειχνε να επιθυμεί την εδραίωση στην εξουσία παρά την προώθηση μιας πολιτικής ιδεολογίας. Η Ουάσιγκτον υπήρξε υποστηρικτής του για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η καταπίεση του λαού του διήρκησε για δεκαετίες. Τον Ιανουάριο του 2011 ξεσπούν οι πρώτες μαζικές διαδηλώσεις στο Κάιρο και άλλες πόλεις της χώρας. Οργανωμένα κινήματα νεολαίας, βγήκαν στους δρόμους και καλούσαν τους καταπιεσμένους συμπατριώτες τους να φωνάξουν εναντίον των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων. Οι διαδηλώσεις διήρκησαν 18 ημέρες. Ο Μουμπάρακ έβγαλε το στρατό στους δρόμους, απόφαση που έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Αυτό που συνέβαινε ήταν μια ταπεινωτική ήττα για ένα αυταρχικό ηγέτη που ανέθεσε για χρόνια την τύχη της χώρας του στον εαυτό του. Η κινηματογραφική ανατροπή της Κυβέρνησης του Μουμπάρακ και έπειτα η εμφάνιση του με τους δύο γιους του σε κλουβί ενώπιον δικαστηρίου στο Κάιρο, αποτέλεσε μια συγκλονιστική κραυγή για αλλαγή σε όλη τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση ανατολή. Μια νέα γενιά Αράβων, απαιτούσε κάτι καλύτερο. Η κρίση επεκτείνεται όμως στη Συρία, την Υεμένη και την Λιβύη.
Στη διάρκεια της θητείας του ο Μουμπάρακ ενίσχυσε σημαντικά το στρατό της χώρας. Για χρόνια κατάφερε να διατηρήσει ειρηνικές σχέσεις με το Ισραήλ παρά το «αραβικό ταμπού», ενώ οι υποστηρικτές του λένε ότι κατάφερε να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα σε μια πολύ δύσκολη εποχή για τη Μέση Ανατολή.
Επιπλέον προχώρησε σε σημαντικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, ιδιωτικοποιήσεις βιομηχανιών και κατάφερε να βελτιώσει τις υποδομές της χώρας. Το ΑΕΠ της Αιγύπτου αυξήθηκε από 26 δισεκατομμύρια δολάρια σε 184 μεταξύ του 1980-1999. Από το 2005 μέχρι το 2010 η χώρα είχε ρυθμό ανάπτυξης 4-7% κάθε χρόνο.
Τα οφέλη ωστόσο της ανάπτυξης επωφελούνταν τα μέλη και οι οικογένειες του κυβερνώντος Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος, καθώς το 40% των Αιγυπτίων ζούσε σε συνθήκες φτώχιας κερδίζοντας 2 δολάρια την ημέρα. Δεκάδες χιλιάδες απόφοιτοι πανεπιστημίων έμεναν χωρίς δουλειά. Τα σχολεία, τα νοσοκομεία και οι υπηρεσίες για τον μέσο πολίτη, είχαν εγκαταλειφθεί.
Η τελευταία συνάντηση του με τον Δημήτρη Χριστόφια
Στις 7 Απριλίου 2009 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας είχε συνάντηση με τον Χόσνι Μουμπάρακ στο Κάιρο στο πλαίσιο τριήμερης επίσημης επίσκεψης. Ήταν ίσως η τελευταία συνάντηση Κύπριου Προέδρου με τον Χόσνι Μουμπάρακ. Είχε εκδοθεί μάλιστα κοινή διακήρυξη των δύο Προέδρων οι οποίοι συμφώνησαν όπως προχωρήσουν σε υπογραφή συμφωνιών και ποιοτική αναβάθμιση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.
