Στην Ευρώπη μεταφέρονται τις επόμενες εβδομάδες οι συζητήσεις για το τι μέλλει γενέσθαι με το κυπριακό και την εν εξελίξει προσπάθεια της προσωπικής απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για εξεύρεση κοινού εδάφους. Μετά τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την διασύνδεση των ευρωτουρκικών με το κυπριακό, η Λευκωσία ευελπιστεί πως θα εντοπιστούν εκείνα τα συστατικά που θα πάνε αυτή την προσπάθεια από τη θεωρία στην πράξη.
Η Μαρία Άνχελα Ολγκίν, αρχίζει την περιοδεία της περί τα τέλη αυτής της βδομάδας στο Βερολίνο και ακολούθως θα μεταβεί στο Παρίσι και μετά στις Βρυξέλλες. Αντικείμενο των επαφών της είναι πως θα μπορούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και κάποια ευρωπαϊκά κράτη να συνεισφέρουν στην προσπάθεια της ώστε να καταστεί εφικτή η επανέναρξη συνομιλιών. Είναι για παράδειγμα κοινώς αποδεκτό πως το Βερολίνο διαχρονικά έχει επιρροή στις συζητήσεις που αφορούν την Τουρκία κάτι που διαφάνηκε και στις προσπάθειες που είχαν προηγηθεί για να δεχθεί η Άγκυρα τον διορισμό απεσταλμένου.
Αρχές Μαϊου και συγκεκριμένα την Τρίτη 7 του μήνα, η κ. Ολγκίν αναμένεται να επιστρέψει στην Κύπρο ευελπιστώντας πως μέχρι τότε οι επαφές της θα δημιουργήσουν καλύτερο έδαφος για συζητήσεις με τις δύο πλευρές. Αυτή τη στιγμή τα πράγματα δεν δείχνουν να δημιουργούν ιδιαίτερα περιθώρια αισιοδοξίας και το κεφάλαιο των ευρωτουρκικών είναι ένα από τα χαρτιά που ενδεχομένως να διαφοροποιήσουν προς το καλύτερο την κατάσταση.
Η Κυβέρνηση από την πρώτη κιόλας στιγμή ανάληψης της ηγεσίας της χώρας, επένδυσε πολλά στον παράγοντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιστεύοντας πως οι Βρυξέλλες είναι σε θέση να παράξουν αρκετά κίνητρα για την Τουρκία ώστε να υπαναχωρήσει από τη λογική των δύο κρατών. Μέχρι αυτή τη στιγμή, οι προσπάθειες αυτές δεν απέδωσαν απτά αποτελέσματα, αφού ανάμεσα σε άλλα ο διορισμός Ευρωπαίου απεσταλμένου δεν κατέστη εφικτός.
Στη Λευκωσία κάποιοι αντιμετωπίζουν αυτή την προσπάθεια με επιφυλακτικότητα, θεωρώντας πως Ευρωπαίοι εταίροι της Κύπρου δεν είναι τόσο θετικοί ως προς την δραστική αναζωογόνηση των ευρωτουρκικών σχέσεων. Ως εκ τούτου, θεωρούν πως δύσκολα μέσα από τις αργές διαδικασίες των Βρυξελλών θα μπορούσαν άμεσα να προκύψουν δεδομένα που να δελεάσουν την Τουρκία να κάνει βήματα στο κυπριακό. Αυτό σε συνάρτηση με το άτυπο εξάμηνο χρονοδιάγραμμα της αποστολής της κ. Ολγκίν, κάνει τα πράγματα, κατά την άποψη αυτών των κύκλων, εξαιρετικά δύσκολα.
