Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται η προεκλογική εκστρατεία για τις εκλογές που θα πραγματοποιηθούν τον Ιούνιο του 2023 στην Τουρκία. Ο νυν Πρόεδρος της χώρας και Πρόεδρος του AKP Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ήδη ανακοίνωσε την έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας για το κόμμα του ενώ τις τελευταίες δύο βδομάδες είχε διαδοχικές επαφές με σημαντικούς αξιωματούχους του κόμματος του.

Σύμφωνα με όσα μεταδίδει η Χουριέτ, ο Ερντογάν είχε επίσης χωριστές συναντήσεις με βουλευτές και παράγοντες του κόμματος του σε επαρχιακό επίπεδο κατά τη διάρκεια επισκέψεων του σε διάφορες περιοχές της Τουρκίας. Ο Ερντογάν ανέφερε ότι οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν κανονικά τον Ιούνιο του 2023 και κάλεσε ολόκληρο τον μηχανισμό του AKP να αρχίσει από τώρα να εργάζεται χωρίς καμιά καθυστέρηση.

«Αν θέλουμε προετοιμαστούμε αποφασιστικά για τις εκλογές του 2023, θα πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχουν δύο σημαντικοί σταθμοί μπροστά μας: Το 2021 και το 2022. Το 2023 είναι η χρονιά των εκλογών», ανέφερε σε ακροατήριο του κόμματος του, προσθέτοντας τη σημαντικότητα να κερδίσουν τις επόμενες εκλογές.

Το άρθρο της Χουριέτ σχολιάζει πως για όσους γνωρίζουν το τουρκικό πολιτικό σκηνικό, δύο χρόνια είναι μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν χωράνε προβλέψεις για τις στρατηγικές συμμαχίες που θα γίνουν μέχρι τότε. Ωστόσο υπάρχουν βασικές πολιτικές επιλογές και παράγοντες.

Περίπου σίγουρη η υποψηφιότητα Ερντογάν 

Σε ότι αφορά την σημερινή Λαϊκή Συμμαχία, το AKP και το Εθνικιστικό Κίνημα δηλαδή, η υποψηφιότητα Ερντογάν είναι περίπου βέβαιη. Η ρητορική τους στηρίζεται στον στόχο με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της τουρκικής δημοκρατίας, να υπάρξει ένα ολοκαίνουργιο αμιγώς πολιτικό σύνταγμα και μια ισχυρή εξωτερική και αμυντική πολιτική. Το μεγάλο στοίχημα για τον Ερντογάν για τα επόμενα χρόνια δεν είναι τίποτα άλλο από την ανάκαμψη της τουρκικής οικονομίας η οποία περνάει δύσκολα. Θεωρείται απαραίτητο στοιχείο προκειμένου να καταφέρει η συμμαχία AKP και ΜΗP να κερδίσει τις εκλογές.

Για να γίνει το πιο πάνω εφικτό θα πρέπει ο Ερντογάν μέχρι τότε να βρει τον τρόπο να διορθώσει τις ιδιαίτερα εύθραυστες σχέσεις που έχει με τη Δύση. Έργο που ακόμα και στην Τουρκία θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο λαμβάνοντας υπόψη την περιπλοκότητα των περιφερειακών ζητημάτων σε συνδυασμό με τις επιλογές του Τούρκου Προέδρου τα προηγούμενα χρόνια, οι οποίες εν πολλοίς έπληξαν την αξιοπιστία του στα μάτια των δυτικών του συμμάχων.

Δύσκολα τα πράγματα στο χώρο της αντιπολίτευσης 

Από την άλλη μένει να ξεκαθαρίσει το σκηνικό στον χώρο της αντιπολίτευσης. Η Εθνική Συμμαχία που αποτελείται από το Ρεπουπλικανικό Λαϊκό κόμμα, το κεντρώο Καλό Κόμμα και άλλα μικρότερα κόμματα, φαίνεται πως δυσκολεύεται να εκπέμψει μια συνολική και συμπαγή εικόνα συμμαχίας. Μπορεί τα συγκεκριμένα κόμματα να επικρίνουν την τουρκική κυβέρνηση για το Προεδρικό σύστημα που έχει εισάξει από το 2016, ωστόσο δεν έχουν από την πλευρά τους προωθήσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για την επιστροφή της χώρας στο σύστημα της ενισχυμένης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Ο στόχος των κομμάτων της αντιπολίτευσης είναι να επαναλάβουν την επιτυχία του 2019 στις δημοτικές εκλογές. Άλλο όμως δημοτικές εκλογές και άλλο γενικές εκλογές, αναφέρουν Τούρκοι αναλυτές. Η αντιπολίτευση προτάσσει τα ζητήματα της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών ελευθεριών τα οποία υπόσχονται να προωθήσουν με αποφασιστικότητα. Αγνοείται ακόμη όμως το πρόγραμμα διακυβέρνησης τους, το περιεχόμενο των συμβιβασμών που θα κάνουν μεταξύ τους, το πλάνο για την οικονομία, την κοινωνική πολιτική, την παιδεία, ακόμα και για την εξωτερική πολιτική.

Το πιο σημαντικό όμως, είναι η απουσία του προσώπου που θα αποτελέσει τον Υποψήφιο για την Προεδρία. Υπάρχουν τέσσερα ονόματα. Ο ηγέτης του CHP Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, η ηγέτιδα του Καλού Κόμματος Μεράλ Ακσενέρ, ο Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου και ο Μανσούρ Γιαβάς. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι το μεγαλύτερο της αντιπολίτευσης, ωστόσο υπάρχει διστακτικότητα όσο αφορά τις ανακοινώσεις σε μια προσπάθεια για επίτευξη της μέγιστης δυνατής συνεννόησης με τα υπόλοιπα κόμματα. Σκέψεις φαίνεται ότι γίνονται και για το κατά πόσο κάποια κόμματα θα υποστηρίξουν τον δικό τους υποψήφιο στον πρώτο γύρο και αναλόγως να ληφθούν αποφάσεις πριν τον δεύτερο γύρο. Τι θα γίνει όμως εάν ο Ερντογάν καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές από τον πρώτο γύρο;