Ανέκαθεν οι καλλιτέχνες δήλωναν το παρών τους σε όλα τα μεγάλα γεγονότα της γενιάς τους, δίνοντας σχήμα, χρώμα και όψη σε όσα βολοδέρνουν, όσα προβληματίζουν, όσα πνίγουν την κοινωνία. Εκφράζοντας αυτά που ίσως τα λόγια αδυνατούν να πουν. Έτσι και στην τραγωδία των Τεμπών…

Και αυτή είναι η φωνή της 22χρονης Αγάπης που σώπασε στα βαγόνια της γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη.

«28/02/2023». Το ανάγλυφο τρίπτυχο έργο του Παύλου Λιαρετίδη… «23:21:17», «23:21:18», «23:21:19». Είναι τα τρία δευτερόλεπτα της σύγκρουσης, της λάμψης εκείνης που έφερε το απόλυτο σκοτάδι.

«Θ’ αργήσω απόψε» γράφουν οι Κοινοί Θνητοί, ένα τραγούδι που γίνεται η «σημαία» των διαδηλώσεων κι εκφράζει σε ραπ ρυθμούς το λαϊκό αίσθημα…

«58 καρφιά στα Τέμπη». Είναι η εικαστική εγκατάσταση του Γιώργου Κόφτη 500 μέτρα νοτιότερα από το σημείο όπου γράφτηκε η τραγωδία. Καρφιά στη μνήμη των 57 νεκρών…καρφί και για όσους κουβαλούν στη θύμησή τους τη φρίκη της σύγκρουσης. Καρφιά…όπως αυτά που καρφώθηκαν στην καρδιά της Ελλάδας…

Το σκίτσο του Γιώργου Γαλίτη…

Το σκίτσο του Αρκά…

Το σκίτσο του Je men fous art…

Παραφράζοντας το Μουνκ…

Παραφράζοντας και τον Πικάσο…

Σκίτσα που αποτυπώνουν τις χιλιάδες σκέψεις και συναισθήματα που σκόρπισαν τα συντρίμμια των βαγονιών.

Κι η τοιχογραφία που φιλοτέχνησε ομάδα καλλιτεχνών στο σημείο της τραγωδίας…

Με δύο γκράφιτι στους δρόμους της Λευκωσίας, ο Κύπριος street artist Χρίστος Κακουλλή, γνωστός ως CRS, μιλά με τον δικό του τρόπο για την τραγωδία των Τεμπών…

Αλλά και για τους δύο Κύπριους, τον Κυπριανό και την Αναστασία που «έσβησαν» στα συντρίμμια των βαγονιών…

Όπως κι οι στίχοι του Ανδρέα Κουτσόλουκα σε ερμηνεία Στέφανου Πελεκανή..