Μπορεί όλος ο πλανήτης να ασχολείται με το ποιος από τους Ντόναλντ Τραμπ ή Κάμαλα Χάρις θα είναι ο νικητής των εκλογών στις ΗΠΑ, ωστόσο το Politico καλεί την Ευρώπη να μη δίνει τόση μεγάλη σημασία στο αποτέλεσμα.

Το επίκεντρο της προσοχής των ΗΠΑ έχει στραφεί σε άλλα σημεία του πλανήτη, σύμφωνα με το Politico

Μάλιστα, σε άρθρο του, επισημαίνει ότι η «Γηραιά Ήπειρος» είναι ήδη χαμένη. Ο Νίκολας Βινοκούρ, ένας Ευρωαμερικανός όπως γράφει ο ίδιος, υποστηρίζει ότι: «Ανησυχήστε λιγότερο για την αμερικανική προεδρία και περισσότερο για το πώς η Ευρώπη μπορεί να τα καταφέρει μόνη της σε μια επικίνδυνη παγκόσμια σκηνή.

Η δυσάρεστη αλήθεια είναι ότι το αμερικανικό ενδιαφέρον για την Ευρώπη έχει μειωθεί τα τελευταία 30 χρόνια. Και κανένας από τους δύο υποψηφίους δεν είναι πιθανό να επαναφέρει τη διατλαντική ακμή των αρχών της δεκαετίας του 1990».

Δεν είναι πια τόσο σημαντική για τις ΗΠΑ

Προφανώς, ο ίδιος δεν πιστεύει ότι οι εκλογές δεν θα επηρεάσουν την Ευρώπη. Ο ένας, γράφει ο Βινοκούρ, είναι θαυμαστής του Βλαντίμιρ Πούτιν και θέλει να τελειώσει τον πόλεμο στην Ουκρανία αμέσως μετά την εκλογή του, η Κάμαλα Χάρις, από την άλλη πλευρά, υπόσχεται τη συνέχιση του παγκόσμιου ηγετικού ρόλου των ΗΠΑ και έχει έναν φιλοευρωπαίο σύμβουλο, τον Φιλ Γκόρντον, στον οποίο η Ευρώπη εναποθέτει μεγάλες ελπίδες.

Αλλά, αν κάποιος κάνει ένα βήμα πίσω για να δει πιο καθαρά, η μεγάλη εικόνα είναι ότι η Ευρώπη απλώς δεν είναι τόσο σημαντική για την Ουάσινγκτον, όπως ήταν κάποτε.

Ένα από αυτά που μεγεθύνουν το πρόβλημα είναι οι επιδόσεις στην οικονομία όπου το χάσμα μεγαλώνει, υπέρ των ΗΠΑ.

Οι σχέσεις επί Μπάιντεν και η… αδιαφορία

Οι υπέρμαχοι των διατλαντικών σχέσεων θα επισημάνουν, δίκαια, ότι οι σχέσεις ΗΠΑ – ΕΕ ήταν καλές υπό τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν, παραδέχεται ο Βινοκούρ, ιδιαίτερα λόγω της στάσης του με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

«Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία νομίζω ότι οι ΗΠΑ ασχολούνται περισσότερο με την Ευρώπη από ό,τι τα τελευταία 70 χρόνια», σημειώνει από την πλευρά του ο Γουίτ Στίλμαν, ένας Αμερικανός σκηνοθέτης που έχει περάσει μεγάλο μέρος της καριέρας του σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Αλλά ο Μπάιντεν πρόκειται να είναι ο τελευταίος πρόεδρος των ΗΠΑ της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, υποστηρίζει ο Βικοκούρ στο άρθρο του στο Politico.

Για να στηρίξει αυτό το επιχείρημα σημειώνει ότι πολλοί στις ΗΠΑ θεωρούν τη Ρωσία πιο μικρό κίνδυνο, ενώ ακόμα και επί εποχής Μπάιντεν το ενδιαφέρον στράφηκε στις περιοχές του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού.

Μάλιστα, ο συγγραφέας του άρθρου θυμίζει την αμερικάνικη στάση στην υπόθεση της συμμαχίας AUKUS που προκάλεσε τη γαλλική οργή.

Στη συνέχεια ο Βινοκούρ κάνει λόγο για πολιτισμική και τεχνολογική αδιαφορία των ΗΠΑ απέναντι στην Ευρώπη, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Στο άρθρο επισημαίνεται ακόμη ότι λιγότεροι από 100.000 στρατιώτες υπάρχουν στην Ευρώπη παρά το ότι μοιάζει ο επόμενος πόλεμος να είναι στο κατώφλι του ΝΑΤΟ, παρατηρεί ο ίδιος.

«Ας βγούμε από τη συλλογική άρνηση»

Ο Νίκολας Βινοκούρ, σε άλλο σημείο του κειμένου του, υπογραμμίζει ότι υπάρχουν φωνές, ειδικά από τη Γαλλία, που επισημαίνουν ότι: «Δεν μπορούμε να αφήνουμε την ασφάλεια της Ευρώπης στα χέρια των ψηφοφόρων στο Ουισκόνσιν κάθε τέσσερα χρόνια», όπως δήλωσε ο Γάλλος υπουργός για τα Ευρωπαϊκά Θέματα, Μπενζαμέν Αντάντ στην τηλεόραση LCI την περασμένη εβδομάδα.

«Ας βγούμε από τη συλλογική άρνηση. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους, ανεξάρτητα από το ποιος εκλέγεται πρόεδρος των ΗΠΑ».

Ωστόσο, ορισμένες χώρες – συγκεκριμένα οι Σκανδιναβικές χώρες και ορισμένες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης – θεωρούν την πίεση από το Παρίσι ως ένα τέχνασμα για την ενίσχυση των γαλλικών εταιρειών.

Ορισμένοι πιστεύουν ότι οι συμπεριφορές αυτές θα πρέπει να αλλάξουν σε περίπτωση νίκης του Τραμπ, σημειώνει ο Βινοκούρ.

Όμως, υπάρχει και μια άλλη εναλλακτική λύση, η οποία είναι εξίσου πιθανή. Αντιμέτωπες με την περαιτέρω αποδέσμευση των ΗΠΑ, οι χώρες της ΕΕ θα υποχωρήσουν σε μια νοοτροπία «κάθε έθνος για τον εαυτό του», αντιμετωπίζοντας η μία την άλλη με μεγαλύτερη καχυποψία και αναζητώντας πλεονέκτημα μέσω συμφωνιών με άλλες υπερδυνάμεις, δηλαδή τη Ρωσία και την Κίνα.

«Χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρώπη είναι χαμένη», έγραψε πέρσι ο Γάλλος αναλυτής Νικολά Τενζέρ. Πολύ πιο επικίνδυνος είναι ο κίνδυνος να μην αναγνωρίσει η Ευρώπη ότι έχει ήδη χάσει, με αποτέλεσμα να παραμείνει ακίνητη και παράλυτη, καταλήγει ο Βινοκούρ.