Αμφιβολίες αναφορικά με το εάν ο ουκρανικός στρατός θα καταφέρει να συνεχίσει να ανακόπτει την προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζουν “φθορές” στο πεδίο των μαχών. Αυτές εξέφρασε ο Επικουρος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων Γιώργος Κέντας μιλώντας στην εκπομπή Alpha Ενημέρωση, ενώ τόνισε ότι το μεγαλύτερο ζητούμενο είναι η τήρηση της δέσμευσης που ανέλαβε η Μόσχα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με το Κίεβο, αναφορικά με τη δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων στο ουκρανικό έδαφος για παροχή βοήθειας στους πολίτες.
Advertisement“Η Δύση προσπαθεί να οργανώσει τους Ουκρανούς σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς, μετά την κατοχή που θα επιβάλει η Ρωσία στην Ουκρανία, με την αποστολή συγκεκριμένου οπλισμού που μπορεί να επιφέρει φθορές στους Ρώσους σε μακροχρόνιο επίπεδο, στους Ρώσους που θα κατέχουν εδάφη. Δηλαδή να δημιουργήσουν συνθήκες Ιράκ και Βιετνάμ για να υποχρεώσουν τους Ρώσους να αποχωρήσουν ταπεινομένοι και ηττημένοι. Αυτή είναι μια εκτίμηση που θα έχει απώλειες πολλών ανθρώπων, αφού δεν είναι εκπαιδευμένοι οι Ουκρανοί για να διεξάγουν τέτοιου είδους πόλεμο”
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο κύριος Κέντας τόνισε ότι μέχρι στιγμής ο ουκρανικός στρατός έχει αποφύγει τις πολεμικές συγκρούσεις σε ανοιχτό πεδίο, ωστόσο με την κατάληψη πόλεων και εδαφών “ρισκάρει” να επιχειρήσει και με αυτό τον τρόπο.
“Τους περιμένουν Ουκρανοί και προκαλούν φθορές σε άρματα που μπαίνουν σε κατοικημένες περιοχές, κάτι που στην στρατιωτική στρατηγική είναι το πιο πιθανόν ότι θα καταστραφεί αφού υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το προσεγγίσει κάποιος από διάφορες πλευρές.”
Ο Καθηγητής εκτιμά ότι τις επόμενες ημέρες τα θύματα από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές θα αυξηθούν δραματικά, αφού διαφαίνεται η πρόθεση της Ρωσίας να μην εγκαταλείπει τον πόλεμο.
“Η διαφορά σε αυτό τον πόλεμο με όλες τις άλλες συγκρούσεις μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Ψυχρό Πόλεμο, είναι ότι για πρώτη φορά έχουμε πλήρη ανάπτυξη χερσαίων δυνάμεων, κάτι που έχουμε να δούμε για πολλά χρόνια στην Κεντρική Ευρώπη. Είναι ένας ολοκληρωτικός πόλεμος της Ρωσίας έναντι της Ουκρανίας για να καταλάβει ολόκληρη την χώρα που είναι εύπορη, με φυσικό πλούτο και παραγωγικές δυνάμεις σε επίπεδο βαριάς βιομηχανίας’
