Ο ποδοσφαιριστής της Ομόνοιας Χουάν Άλμπιν σε δηλώσεις του σε Ρουμανικά μέσα εξαπόλυσε κατηγορίες προς τον Αντριάν Μούτου αλλά και τον Κοσμίν Κόντρα για τον καιρό που αγωνιζόταν ο ίδιος στην Ρουμανική ομάδα. Ο Άλμπιν χαρακτήρισε πολύ κακή την περίοδο που βρέθηκε στην χώρα και τόνισε αν επέστρεφε θα ήταν μόνο για μια ομάδα. 

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:

«Οι μνήμες μου για την Ντιναμό είναι εντελώς αρνητικές. Το μόνο καλό ήταν η φιλία που είχα με τους νέους παίκτες που ήταν εκεί. Έφυγα επειδή δεν ένιωθα καλά, σωματικά και διανοητικά. Είπα στους Κοσμίν και Μούτου ότι δεν μπορώ να συνεχίσω άλλο. Δεν με έδιωξε ο Κοσμίν, εγώ παραιτήθηκα. Δεν έχω μιλήσει μαζί τους από εκείνη τη στιγμή. Ο Μούτου με πρόδωσε. Το ίδιο ισχύει για τον Κοσμίν, επειδή είναι φίλος του Μούτου».

«Ξέρετε πόσα χρήματα πήρα από την Ντιναμό; Μόνο 4.000 ευρώ. Είναι το μόνο που πήρα από την Ντιναμό. Έπρεπε να κερδίσω 14.000 ευρώ το μήνα».«Όταν βρισκόμουν στο σπίτι του Μούτου, μού είπε ότι όλα ήταν τακτοποιημένα και ο Κοσμίν θα έλεγε ότι θα φύγω για οικογενειακούς λόγους. Το είπε αυτό; Όχι, Είπε κάτι άλλο. Ο Κόντρα και ο Μούτου με πρόδωσαν. Ήμουν πολύ σαφής και μου υποσχέθηκαν ότι θα έλεγαν κάτι στον Τύπο, όμως στη συνέχεια είπαν ψέματα».

«Επιτρέψτε μου να σας πω κάτι ενδιαφέρον. Ο Μούτου μού είπε να πάω στο σπίτι του για να μιλήσουμε. Πήγα, αν και δεν είχα χρήματα επειδή οι πιστωτικές μου ήταν κλειδωμένες στο Μεξικό. Ο Mούτου μού πλήρωσε το ταξί. Όταν έφτασα ο Μούτου με περίμενε με μια πίτσα και ένα μεγάλο μπουκάλι βότκα. Ήταν το παιχνίδι ανάμεσα στην Στεάουα και την Σπόρτιγνκ Λισσαβόνας. Ξεκινήσαμε να βλέπουμε το παιχνίδι και να πίνουμε. Είπα στον Μούτου ότι είχα νεύρα και αποφάσισα να φύγω.

Επίσης, μου αποκάλυψε ότι σε τρεις μήνες, τον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο, θα ήταν στον πάγκο της Εθνικής Ρουμανία, όπως και έγινε. Χωρίς να το καταλάβω ήμουν μεθυσμένος. Κοιμήθηκα στο καναπέ και κάποια στιγμή έπεσα και χτύπησα στη μύτη και το στόμα. Ξύπνησα την επόμενη ημέρα και όταν κοίταξα στον καθρέφτη, είδα αυτή την πληγή, την οποία δεν θυμόμουν. Ήμουν μεθυσμένος και δεν αισθανόμουν τίποτα». 

«Έφαγα με τον Μούτου την επόμενη ημέρα, ήταν και η μητέρα του εκεί. Στη συνέχεια πήγα στο γραφείο του προπονητή για να υπογράψω τον τερματισμό του συμβολαίου μου. Με είδαν με χτυπημένο το πρόσωπο και ανακάλυψα μια ιστορία με ξυλοδαρμό και μάρτυρες. Δεν είχα τίποτα να χάσω».

«Δεν έπρεπε να αφήσω το Μεξικό γι’ αυτούς τους δυο. Με ξεγέλασαν. Ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Αν γυρίσω ποτέ ξανά πίσω στη Ρουμανία, θα το κάνω μόνο για την Πετρολούλ. Πάντα ονειρευόμουν να επιστρέψω εκεί. Ακόμη και στην Β’ Κατηγορία θα επέστρεφα».