Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μου ήταν απλώς ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΩ. Η κούρσα είχε τελειώσει και κάθισα εκεί μπροστά στην τηλεόραση, προσπαθώντας να καταλάβω -κόντρα στη λογική- τα τρελά εκείνα τεχνάσματα που μόλις είχα δει τον πιλότο με το κόκκινο μονοθέσιο να κάνει, κόντρα στους νόμους της φυσικής. Καμιά εξήγηση. Γι ΄αυτό και πήρα τηλέφωνο τον αγαπητό συνάδελφο Μάριο Μιχαήλ, ο οποίος γνώριζα ότι παρακολουθούσε επίσης την κούρσα εκείνο το βράδυ του Απρίλη το 1998, ως φανατικός των αγώνων IndyCar που ήταν επίσης, προκειμένου να πάρω μια απάντηση.
Ούτε ο ίδιος όμως ήταν σε θέση να εξηγήσει με πιο τρόπο ο πιλότος αυτός, ο οποίος είχε μείνει ένα γύρο πίσω στην αρχή του αγώνα στην street πίστα του Long Beach, ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος που στράβωσε το σύστημα διεύθυνσης της βολίδας του, ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ είχε καταφέρει να την κοντρολάρει (τραβούσε προς τη μία πλευρά, φθείροντας έτσι τα ελαστικά), να βρει κράτημα στην πίστα και να αναδυθεί στην επιφάνεια μαζί της, προτού προσπεράσει -τρεις γύρους πριν το τέλος- τον πιλότο που κρατούσε την αρχηγία και να του κλέψει με τον πιο θρασύ και αποστομωτικό τρόπο τη νίκη.
Διαβάστε περισσότερα στο 4troxoi.cy